ΤοΜέγαρο Μαξίμου δεν ήταν τίποτα άλλο απότην ιδιόκτητη κατοικία του ΔημητρίουΜαξίμου (1873 – 1955). Ο Μάξιμος ήταν για πολλά χρόνια διοικητής της Εθνικής Τράπεζας καιμετέπειτα πολιτικός με το Λαϊκό Κόμμα.Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών (1933 – 1935),γερουσιαστής και εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός (1947),όταν ηγήθηκεκυβέρνηση συνεργασίας σε μια προσπάθεια των Αμερικανών να συσπειρώσουν τις πολιτικές δυνάμεις,για να αντιμετωπίσουντην «κομμουνιστική απειλή».
Στηνπραγματικότητα το σπίτι ξεκίνησε ναχτίζεται, το 1912, από τον εφοπλιστή ΑλέξανδροΜιχαληνό και τη σύζυγο του ΕιρήνηΜανούση. Το 1916πεθαίνει ο Μιχαληνός αφήνοντας το σπίτι ημιτελές, ενώ η χήρα του θα ξαναπαντρευτεί τον Δημ. Μάξιμο. Για λίγα χρόνια τοημιτελές σπίτι αλλάζειιδιοκτήτη, αφού η Μανούση το πούλησε στον εφοπλιστή Λ.Εμπειρίκο (πατέρας του ποιητή), γιατί, μάλλον, είχεπροβλήματαμε τα κληρονομικά. Η αγοροπωλησία ήταν, μάλλον, εικονική, αφού η χήραΜανούσηκαι, πλέον, Μαξίμου θα το ξαναγοράσει (μετά από πέντε χρόνια) από τονΕμπειρίκο. Από τις αρχές του ΄20 το ζεύγος Μαξίμου κατοικεί στηνπανέμορφηοικία του. Στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής είχε επιταχθεί ως κατοικία του Γερμανού Ναυάρχου του Στόλουτου Αιγαίου, ενώ μετά την απελευθέρωση χρησίμευσε ως κατοικίατουΑμερικανού πρεσβευτή. Το 1952 τοΕλληνικό Δημόσιο έρχεται σε συνεννόηση με τον Μάξιμο, προκειμένου νατηναγοράσει. Συστήνεται επιτροπή του Πολυτεχνείου για να αποτιμήσει την αξία του οικήματος (11 δισ.δρχ.) και,τελικά, ο Μάξιμος δέχεται να πληρωθεί μόνο το ήμισυτης αξίας (5,75 δισ.δρχ.) και προσέφερε στο Ελληνικό Δημόσιοκαι όλη την επίπλωση του. Η κυβέρνηση ευγνωμονούσα δήλωσε ότι θαδιατηρήσει τοόνομα του ως «οικία Μαξίμου».
Δενμπορώ να καταλάβω αυτού του είδους τους ευεργέτες που χαρίζουν το ήμισυμιας«αυθαίρετης» έκθεσηςκαι πουλάνε, τοκληροδοτημένο και κληρονομικά διεκδικήσιμο οίκημα, στο ΕλληνικόΔημόσιο. Δενξέρω αν είναι αγνωμοσύνη, αλλά δεν είναι υπερβολή γενεές και γενεέςΕλλήνων ναμνημονεύουν τον ευεργέτη Μάξιμο; Ειδικά στη χώρα μας, που αδιαφορούμεγια τουςπραγματικούς ευεργέτες.
