Η επανέκδοση των τριών του βιβλίων με τίτλο «Πάπισσα Ιωάννα», «Ο Καπιταλιστής» και «Φύλαξέ μου τις παλιές φωτογραφίες» στάθηκε η αφορμή για να επισκεφθεί την πόλη μας ο γνωστός συγγραφέας, κ. Αντώνης Σιμιτζής. Προσκεκλημένος του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, ο κ. Σιμιτζής παραβρέθηκε και μίλησε για τα τρία αυτά βιβλία του, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης 1 Απριλίου, σε μία ιδιαίτερα ζεστή εκδήλωση, που διοργανώθηκε για τον σκοπό αυτό στην αίθουσα «Λίλιαν Βουδούρη».
Άμεσος, ευθύς και πραγματικά χειμαρρώδης στο λόγο του ο συγγραφέας, «αιχμαλώτισε» τους παρευρισκόμενους σε ένα ταξίδι στον χρόνο, αναφερόμενος στα προσωπικά βιώματα και εμπειρίες που τον παρακίνησαν να γράψει τα τρία συγκεκριμένα μυθιστορήματα που επανεκδίδονται. Με την εισήγησή του ο κ. Σιμιτζής «ταξίδεψε» τους συμπολίτες μας, που είχαν την τύχη να τον ακούσουν, στην Ελλάδα της μετανάστευσης των περασμένων δεκαετιών, μέσα από τις δεκάδες μικρές προσωπικές ιστορίες των ηρώων του, όπως αυτοί εμφανίζονται στο βιβλίο «Φύλαξέ μου τις παλιές φωτογραφίες», τους πέρασε από την σουρεαλιστική πραγματικότητα του «Καπιταλιστή», για να τους φέρει, τέλος, πιο κοντά στον γνωστό αλλά μέσα από την δική του οπτική γωνία ιδωμένο, κόσμο του Εμμ. Ροΐδη και την αιρετική «Πάπισσα Ιωάννα» του.
Ονειροπόλος αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστής και πραγματιστής ο κ. Σιμιτζής, αναγνώρισε την ανάγκη ν’ αποφύγει την στεγνή περιγραφή ενός δοκιμίου ή μιας ανάλυσης για τα ηθικά, θρησκευτικά, κοινωνικά, ακόμη και οικονομικά ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται στα βιβλία του. Προτιμά τον μυθιστορηματικό τρόπο έκφρασης, ένα πιο απαλό αλλά εξίσου αποφασιστικό και πραγματικό χέρι που προσπαθεί να αφυπνίσει συνειδήσεις και να δείξει δρόμους. Αυτός ακριβώς είναι ο κοινός παρονομαστής των τριών μυθιστορημάτων που επανεκδίδονται.
Από την άλλη τα ίδια τα ζητήματα που τίθενται μέσα σε αυτά, κατά ένα παράδοξο τρόπο, είναι ζητήματα που προβληματίζουν και σήμερα την ανθρώπινη φύση και ψυχή. Είναι η ίδια έκπληξη που ένιωσε και ο ίδιος ο συγγραφέας όταν καταπιάστηκε να μεταφέρει την «Πάπισσα Ιωάννα» από την βαριά καθαρεύουσα του 19ου αιώνα, σε μία πιο εκλαϊκευμένη, καθημερινή γλώσσα, που μας κυριεύει όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με όλο τον κατακερματισμό, τις αντιδικίες και τις διαμάχες που προϋπήρξαν της σημερινής μορφής που έχει πάρει ο Χριστιανισμός, επεκτείνοντας τον προβληματισμό του και σε κάθε «-ισμό», κάθε ιδεολογία αυτής η παρόμοιας μορφής, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της. Είναι ο ίδιος παραλογισμός της ανεξέλεγκτης συσσώρευσης αγαθών που μας προβληματίζει και σήμερα με τον αντίστοιχο, σουρεαλιστικά δοσμένο, παραλογισμό που τον ενέπνευσε στη συγγραφή του «Καπιταλιστή». Είναι παρόμοιος ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική κοινωνία σχεδόν έδιωχνε τα παιδιά της σε τόπους ξένους για να επιβιώσουν όπως αυτοί μπορούσαν, με τον τρόπο που σήμερα απομονώνει, αποξενώνει και περιθωριοποιεί τα δικά της παιδιά.
Τέλος, όπως τόνισε και ο ίδιος ο συγγραφέας, αναφερόμενος τόσο στην μορφή όσο και στο περιεχόμενο των έργων του, δεν θέλησε να εμπλέξει τον αναγνώστη, με την πολύπλευρη και πολυδιάστατη προσωπικότητα που διαθέτει ο καθένας μας, σε «στεγνές» και τελικά αδιάφορες αναφορές των παραπάνω προβληματισμών, επιλέγοντας γι’ αυτό να τους παρουσιάσει μέσω της μυθιστορηματικής μορφής, αλλά από την άλλη «δεν μπορούσα και να γράφω για ιστορίες αγάπης, αγνοώντας την πραγματικότητα γύρω μου».
Γιώργος Συληγαρδάκης
syligardakisg@yahoo.gr
