Αντιπρύτανης κ. Α.Καραμπίνης: «Οδεύουμε σ’ ένα Πανεπιστήμιο του αφαιρετικού πολλαπλασιασμού – αφαιρεί πολλά που κοστίζουν στην εκπαίδευση και πολλαπλασιάζει τα πανεπιστήμια. Αυτό που ακολούθησε πρώτη η Θάτσερ το ακολούθησε η Ε.Ε. με την Μπολώνια. Αυτό εισάγουμε στην Ελλάδα. Ιδρύονται χωρίς σχεδιασμό και πρόβλεψη πανεπιστήμια με συνέπεια την υποχρηματοδότησή τους»
Ενός κακού μύρια έπονται…και όταν αυτό είναι η ελλιπής κατ’ αναλογία χρηματοδότηση της πολιτείας, σ’ ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα με 20.000 φοιτητές, επαληθεύεται πλήρως η προαναφερθείσα ρήση! Ο λόγος για το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο που δεν λέει ν’ ανασάνει… αφού εκτός από το πρόβλημα που αντιμετωπίζει με τη ΔΕΗ στην οποία ακόμη χρωστά, κινδυνεύει να μείνει χωρίς επαρκή φύλαξη και καθαριότητα, αφού χρωστά μισθούς 5 μηνών στους τρεις εργολάβους που έχουν αναλάβει κατόπιν συμβάσεως τη φύλαξη καθαριότητα συντήρηση και απασχολούν 120 εργαζόμενους και στις τρεις πόλεις του ΔΠΘ.
Παρότι ο πρύτανης κ. Σχινάς μετά τη συνάντησή του με την υπουργό Παιδείας ανακοίνωσε ότι η υπουργός δεσμεύτηκε για επίλυση του προβλήματος με εξασφάλιση πίστωσης για την αντιμετώπιση των άμεσων οικονομικών προβλημάτων εντούτοις το πρόβλημα παραμένει, αφού η πίστωση των 300.000 ευρώ που τελικά δόθηκε στο ΔΠΘ καλύπτει μόνο ένα μήνα αποδοχών! Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη συζήτηση του Πρυτανικού την Τρίτη και της απόφασής του για ανανέωση της σύμβασης για ένα μήνα – αφού για τόσο φτάνουν τα 300.000 ευρώ – καθώς και η «μυστηριώδης» παραίτηση του πρώην Αντιπρύτανη του ΔΠΘ και νομικού συμβούλου, αποτελούν ερωτηματικά στα οποία καλείται από το «Ε» να απαντήσει ο Αντιπρύτανης κ. Καραμπίνης: «Μετά από ενημέρωση που είχαμε στο Πρυτανικό από τον πρύτανη κ. Σχινά, η υπουργός δεσμεύτηκε ότι θα επιχορηγήσει το πανεπιστήμιο με 300.000 ευρώ. Αν όμως αναλογιστούμε ότι οι τρεις εργολαβίες φύλαξης, καθαριότητας και συντήρησης στοιχίζουν λίγο λιγότερο από 300.000 ευρώ το μήνα, αυτό σημαίνει ότι εξασφαλίσαμε την λειτουργία αυτών των εργολαβιών για ένα μήνα ακόμη. Επίσης το πανεπιστήμιο χρωστά 5 μηνών μισθούς (1,5 εκ. ευρώ) στους εργολάβους με τους οποίους έχουμε συνάψει τη σύμβαση. Στη συνεδρίαση του Πρυτανικού πάρθηκε απόφαση για ανανέωση της σύμβασης για ένα μήνα, που μπορούμε να καλύψουμε από το ποσό που πήραμε. Το θέμα θα συζητηθεί και στην επόμενη συζήτηση του πρυτανικού και θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε».
Αναφορικά με την παραίτηση του κ. Χαραλαμπάκη από πρόεδρος της νομικής υπηρεσίας του πανεπιστημίου και πρόεδρος του τμήματος ελληνικής φιλολογίας – με εξουσιοδότηση της συγκλήτου – ο κ. Καραμπίνης δεν εξέφρασε άποψη αλλά ούτε και ο κ. Χαραλαμπάκης στον οποίο απευθυνθήκαμε.
Οι φοιτητές μετά από πολύωρη συνεδρίαση της Τρίτης δίνουν το παρόν, είναι ενεργοί και παρακολουθούν το πρόβλημα του Πανεπιστημίου, αλλά όχι μέσα από τη λογική της κατάληψης ή υιοθετώντας «ακραίες» λύσεις.
Υπάρχει λοιπόν επί της ουσίας μια διαιώνιση του οικονομικού προβλήματος του ΔΠΘ, το οποίο έχει εισέλθει σε μια στενωπό απ’ την οποία δύσκολα μπορεί να απεγκλωβιστεί: «Πρέπει να βγούμε απ’ την κρίση. Σαν μέλος του Πρυτανικού συμβουλίου έχω καταθέσει κάποιες προτάσεις που θα μας βγάλουν απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση όμως θα είναι επώδυνες. Θα πρέπει όλοι να αναλογιστούμε το καλό του Πανεπιστημίου. Αυτές συνοπτικά έχουν διττή κατεύθυνση. Αφορούν και το περιορισμό των εξόδων στο βαθμό που είναι εφικτό, όπως τον περιορισμό του αριθμού των ατόμων των εργολαβιών. Τα χρήματα που παίρνουμε από τα υπουργείο δεν μας φτάνουν για να λειτουργήσουμε. Δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα Πανεπιστήμιο του μεγέθους του ΔΠΘ με 11.000.000 ευρώ το χρόνο. Επομένως πρέπει να υιοθετήσουμε επώδυνες λύσεις», δηλώνει ο κ. Καραμπίνης, ενώ παράλληλα τονίζει ότι αυτή η υποχρηματοδότηση που είναι η γενεσιουργός αιτία όλων των προβλημάτων εντάσσεται σε μια γενικότερη τάση της μείωσης του κύρους του Δημόσιου πανεπιστημίου: «Οδεύουμε σε μια μορφή πανεπιστημίου που έχει αφήσει πίσω του τη μορφή του παλιού καλού πανεπιστημίου που είχαμε, που έδινε γνώσεις σε βάθος. Του πανεπιστημίου που έβγαζε αξιόλογους επιστήμονες και με τα εφόδια που τους έδινε να μπορούν να ασκήσουν το λειτούργημά τους. Οδεύουμε σ’ ένα Πανεπιστήμιο του αφαιρετικού πολλαπλασιασμού – αφαιρεί πολλά που κοστίζουν στην εκπαίδευση και πολλαπλασιάζει τα πανεπιστήμια. Αυτό που ακολούθησε πρώτη η Θάτσερ το ακολούθησε η Ε.Ε. με την Μπολώνια. Αυτό εισάγουμε στην Ελλάδα. Ιδρύονται χωρίς σχεδιασμό και πρόβλεψη πανεπιστήμια με συνέπεια την υποχρηματοδότησή τους. Οδηγούμαστε με τις εντολές της ΕΕ σ’ ένα πανεπιστήμιο σούπερ μάρκετ, που δίνει πτυχία μιας χρήσεως. Τα ελληνικά πανεπιστήμια με τη δυναμική τους και ένα απ’ αυτά είναι και το ΔΠΘ, αντιστέκονται, παρέχοντας βαθιά γνώση και οι απόφοιτοί του μπορούν να αντιπαλέψουν οποιαδήποτε επιστημονική, επαγγελματική πρόκληση. Δεν γνωρίζω αν οι διοικούντες έχουν συνειδητοποιήσει ότι οδεύουμε σ’ αυτή τη μορφή του πανεπιστημίου με την υποχρηματοδότηση, όπου θα συρρικνωθεί το κύρος του δημόσιου πανεπιστημίου και θα οδηγηθούμε σε φτηνού χαρακτήρα πανεπιστήμια. Η διοίκηση του ΔΠΘ πιστεύει στο Δημόσιο πανεπιστήμιο και δεν κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Πρέπει η πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της, που απορρέουν από το Σύνταγμα. Έχουμε το μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών ανά 1000 κατοίκους απ’ όλες τις χώρες της Ε.Ε. και τη μικρότερη χρηματοδότηση για την παιδεία στις χώρες της Ε.Ε.».
Μαριάννα Ξανθοπούλου
