Και δεν είναι το μοναδικό περιστατικό που συνέβη στην πόλη μας. Ενημέρωση για την εφηβική εγκληματικότητα ζητά ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων. Σε πλήρη αναστάτωση εξακολουθεί να βρίσκεται ο κόσμος της Ξάνθης από το περιστατικό του άγριου ξυλοδαρμού μαθητή του 1ου Λυκείου της πόλης.
Χειρότερο δε όλων, είναι ότι οι «δράστες» της «βάρβαρης» αυτής επίθεσης είναι δύο μαθητές Λυκείου, ο ένας εκ των οποίων φοιτά στην γ’ τάξη του ίδιου Λυκείου με τον νεαρό που ξυλοκόπησε, ενώ υπάρχει και ένας ακόμη ανήλικος εξωσχολικός.
Τα στοιχεία της «ομάδας επίθεσης» είναι γνωστά στην Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης ενώ για το θέμα έχει ενημερωθεί και ο Εισαγγελέας.
Ο μαθητής της β’ τάξης του Λυκείου εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο της Ξάνθης.
Με αφορμή λοιπόν αυτό το αποτρόπαιο περιστατικό, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Λυκείου, πήρε μια σημαντική απόφαση.
Οι γονείς άλλωστε, δεν μπορούν να γίνουν Αστυνομικοί και να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους όταν αφορά στην ασφάλεια και προστασία των παιδιών τους.
Για τον λόγο αυτό, ζήτησαν την συνδρομή Αστυνομικού, ειδικευμένου σε θέματα εφηβικής εγκληματικότητας, να παρουσιάσει τις απόψεις του σε ημερίδα, παρουσία όλων των συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Σχολείων της πόλης μας αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Σε επικοινωνία μας με την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Λυκείου κ. Γεωργία Ανδρέου, τόνισε πως η απόφαση αυτή πάρθηκε έπειτα από ομόφωνη πρόταση όλων των μελών του Συλλόγου.
Τέτοιου είδους περιστατικά, δεν συμβαίνουν μόνο στην περιοχή μας και μπορούν να συμβούν στον καθένα, επισήμανε η κ. Ανδρέου.
«Θεωρούμε καλό και χρήσιμο να ενημερωθούμε από υπεύθυνους φορείς και νομικά αλλά και κοινωνικά, πώς να προστατεύσουμε και να θωρακίσουμε τα παιδιά μας, γιατί οι νέοι μας είναι ένα πάρα πολύ καλό δυναμικό και είναι κρίμα μια παιδική τρέλα αλλά και ένα δικό μας κενό, να οδηγούν τα παιδιά σε τέτοιες συμπεριφορές».
Αυτό που βιώνουν οι περισσότεροι γονείς, είναι μια εριστική συμπεριφορά των παιδιών.
Μια κακώς εννοούμενη «παλικαριά» που σε συνδυασμό με την εφηβεία, μπορεί να πάρει άσχημες διαστάσεις.
«Δεν μπορούμε να καταλογίσουμε ευθύνες στα παιδιά που δεν έχουν ολοκληρώσει την προσωπικότητά τους. Και γι’ αυτό χρειάζεται η δική μας στήριξη. Πρέπει να τα βοηθήσουμε να ξεκαθαρίσουν πως η «επιβράβευση» που δέχονται στο ποιος είναι ισχυρός και στο πως επιβάλλεται, δεν είναι η κατάλληλη. Πρέπει να τα βοηθήσουμε να δουν τον δρόμο που πρέπει να πάρουν, αφού αυτός στον οποίο τώρα βαδίζουν είναι λανθασμένος».
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον πως το περιστατικό αυτό που δεν ήταν και το μοναδικό, να είναι και το τελευταίο.
Και αυτό που σίγουρα θα πρέπει να γίνει, είναι να αποδοθούν ευθύνες…
Γιατί ζώντας σε μια δημοκρατική κοινωνία, τέτοιου είδους περιστατικά, αμαυρώνουν τόσο τους γονείς όσο και τους μαθητές.
Πολύ περισσότερο μάλιστα, τρομοκρατούν τον καθένα, με τον φόβο των γονιών να μεγαλώνει όταν δεν ξέρει αν το παιδί του θα επιστρέψει στο σπίτι του αρτιμελές ή όχι.
Και όταν αυτά τα περιστατικά έχουν να κάνουν με μαθητές…τότε η ανησυχία και ο φόβος μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο.
ΧΡΥΣΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
