Το έχομε επαναλάβει επανειλημμένως και θα το επαναλάβωμεν και σήμερον: Υπάρχει κακοδαιμονία στην Ελλάδα. «Εδώ είναι Ελλάδα» μας λέγουν και λέγομεν και οι ίδιοι, τα πράγματα μένουν ως έχουν και η Ελλάς παραμένει «Ελλάδα», η χώρα της οποίας η δημοσία διοίκηση αποστέλλει ανυπόστατα εντάλματα πληρωμής τελών και φόρων εις ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αποβιώσει από τριακονταετίας, η χώρα, εις την οποίαν ο κάθε ένας κηρύττει όταν του καπνίσει απεργία και γράφει εις τα παλαιότερα των υποδημάτων του τις δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες κηρύττουν τις απεργίες καταχρηστικές και παράνομες. Έχομεν δημοκρατία! Λέγει ο βλαξ και αναγορεύει έτσι εμμέσως την Ελβετία εις «φασιστικό» κράτος, επειδή εκεί και οι δικαστικές αποφάσεις έχουν κύρος και το κράτος έχει την πυγμήν να τις επιβάλει. Και όποιος τα αγνοήσει αυτά ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!
Η δικαιολογία «εδώ είναι Ελλάδα» δεν είναι μόνον μοιρολατρική αλλά και, προ παντός, εσφαλμένη. Εδώ δεν είναι η Ελλάς των Ελλήνων πολιτών, αλλά η «Ελλάδα του Κολωνακίου», δηλαδή η χώρα μίας αναποτελεσματικής και διεφθαρμένης ηγετικής κάστας, η οποία πλέει εις πελάγη ευημερίας, απολαμβάνει τα προνόμια της και αφήνει τα πάντα να «έλθουν, όπως έλθουν». Δεν είναι ανάγκη να καταναλώσει η κάστα αυτή φαιά ουσία, δια να διορθώσει πολλά από τα κακώς κείμενα, θα μπορούσε να αντιγράψει ήδη υφιστάμενες και αποτελεσματικές λύσεις των ιδίων προβλημάτων από άλλες χώρες της Ευρώπης.
Σχετικώς θα αναφέρω δύο μόνον προβλήματα, από τα χιλιάδες, τα οποία ταλαιπωρούν τους πολίτες και γελοιοποιούν το κράτος: 1) Το Δώρο Χριστουγέννων. Τις ημέρες αυτές γίνεται πολύς λόγος για το πληθωρισμό και ο Υφυπουργός κ. Παπαθανασίου αγωνίζεται πράγματι να περιορίσει την αισχροκέρδεια. Αλλά ούτε και ο ίδιος αντιλαμβάνεται, ότι ο υπ’ αριθμόν 1 υπαίτιος της καταστάσεως είναι το ίδιον το κράτος. Παντού στην Ευρώπη το Δώρο των Χριστουγέννων καταβάλλεται την 1η Νοεμβρίου. Το μέτρο έχει πολλές ευεργετικές συνέπειες και ουδεμία αρνητική: Αυτός που το λαμβάνει έχει αρκετό χρόνο να αναζητήσει το επί πλέον που θέλει δια τις εορτές, να συγκρίνει τιμές, να διαμορφώσει ορθολογικά τον προϋπολογισμό του. Συγχρόνως δίδεται και στην βιομηχανία αρκετός χρόνος να προσαρμόσει την παραγωγή της αναλόγως της ζητήσεως και να προμηθεύσει εγκαίρως τα καταστήματα. Στην Ελλάδα του Κολωνακίου το δώρο αυτό καταβάλλεται μετά τις 15 Δεκεμβρίου. Για να προλάβει ο πολίτης ξεχύνεται στην αγορά για να προμηθευθεί, όπως όπως, ό,τι χρειάζεται. Εκεί όμως τον περιμένει ο κερδοσκόπος, «για να του φάει» το δώρο και το κράτος του Κολωνακίου ωρύεται δια την αύξηση των τιμών, όχι διότι το ενδιαφέρει η μοίρα του μικροσυνταξιούχου, αλλά διότι φοβάται την απανταχούσα των Βρυξελλών!
2) Το Ι.Κ.Α είναι θεσμός ευεργετικός τόσον επί ατομικού όσον και επί εθνικού επιπέδου. Το Ι.Κ.Α εξασφαλίζει την κοινωνική ηρεμία και πρέπει να το σεβόμεθα όλοι. Χωρίς το Ι.Κ.Α θα αλληλοσφαγούμεν. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι.
Εκείνο που δεν έχει συνειδητοποιήσει το κράτος του Κολωνακίου, αλλά και όλοι εμείς, είναι ότι στην Ελλάδα, μόνον στην Ελλάδα, το Ι.Κ.Α δεν είναι μόνον φορέας κοινωνικών ασφαλίσεων, αλλά και αστυνομική υπηρεσία. Ο έντιμος Έλλην πολίτης, ο οποίος χρειάζεται ένα οικοδόμο, δια μίαν και μόνον ημέρα, δεν έχει άλλη δυνατότητα, παρά να κλέψει το Ι.Κ.Α ή να συνεργήσει στην ληστεία του. Τι σχέση έχει, δια το πολίτη, το Ι.ΚΑ με την Πολεοδομία; Στην Ελλάδα έχει και μεγάλη μάλιστα: οποιαδήποτε νόμιμος οικοδομική παρέμβαση απαιτεί στην Ελλάδα άδεια της Πολεοδομίας: δηλαδή χρονοβόρο γραφειοκρατικό πόλεμο, μίζες και νέα τρεχάματα στο Ι.Κ.Α για να διεκπεραιώσει ένα σωρό ηλιθιότητες. Ο έντιμος πολίτης έχει δύο επιλογές: ή να τα υποστεί όλα αυτά ή να κλέψει το Ι.Κ.Α και φυσικά προτιμά το δεύτερον. Τώρα ωρύονται το κράτος του Κολωνακίου και το Ι.Κ.Α ότι ο θεσμός αυτός κινδυνεύει να καταρρεύσει ελλείψει πόρων. Και καταφεύγουν και οι δύο εις αδιανόητα δια μίαν ευνομούμενη χώρα μέτρα, δια να αποτρέψουν την χρεοκοπία. Ο οιοσδήποτε ασφαλισμένος του Ι.Κ.Α δύναται να καταγγείλει τον εργοδότη του δι’ οιανδήποτε ανοησία του κατέβει.
Θα δικαιωθεί, όχι επειδή έχει δίκαιον, αλλά επειδή πρέπει να δοθεί στο Ι.Κ.Α η νομική πρόφαση να καταληστεύσει, δια νομίμων προστίμων, τον δυστυχή εργοδότη. Και έτσι λειτουργεί το Ι.Κ.Α, αντί να παύσει να παίζει το χωροφύλακα και να δώσει την δυνατότητα εις το έντιμο Έλληνα πολίτη, να περάσει από οιανδήποτε Τράπεζα, να συμπληρώσει ένα απλό δελτίο, τόσα ημερομίσθια, ο τάδε, τόσα η εισφορά προς το Ι.Κ.Α, ορίστε και αντίο. Δια να έχει και εκείνος την ησυχία, να αγαπά το Ι.Κ.Α και να έχει το ίδιον χρήματα. Το κράτος του Κολωνακίου το έχει καταστήσει όμως ως μίαν των πλέον μισητών υπηρεσιών της χώρας – το Ι.Κ.Α, τον φορέα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων της χώρας! Αν έχουν ίχνος τόλμης οι εκπρόσωποι του ας υπάγουν όπου θέλουν στην Ευρώπη να είπουν πως λειτουργεί το Ι.Κ.Α στην Ελλάδα. Αν το πράξουν, να μη λησμονήσουν να πάρουν και κάποια χαρτομάνδηλα μαζί των, δια να σκουπίζονται…. Η άναρχος δόμησης; Δεν είναι δουλειά του Ι.Κ.Α, αλλά τις Αστυνομίας. Δεν έχει το κατάλληλο ή αρκετόν προσωπικό; Να το προσλάβει, δια να απελευθερωθούν οι έντιμοι πολίτες και να καθίσουν τα «κοράκια» στον πάγκο που τους αξίζει! Αλλά είπαμε – εδώ είναι η Ελλάδα του Κολωνακίου!
Γεώργιος Εμ.Δημητράκης
Τηλ/Fax: 2541064445
E-mail: dimisg@otenet.gr
