Ποιο το αντίδοτο της εμπορευματοποίησης των γιορτών; Ένα γιορτινό διάλειμμα που διακόπτει για λίγο τους ρυθμούς μιας «σκυφτής» καθημερινότητας είναι τα Χριστούγεννα. Μια ευκαιρία να ζωντανέψει μέσα μας η ξεχασμένη παιδικότητά μας…Όμως πόσο μπορούμε να νιώσουμε το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων, το πραγματικό νόημα των γιορτών, που είναι η ανιδιοτελής προσφορά αγάπης; Πόσο μπορούμε να απαγκιστρωθούμε από την εμπορευματοποίηση των γιορτών που τις αποσυνδέει από το πραγματικό νόημά τους και τις μετατρέπει σε μια καταναλωτική αποχαλίνωση που εξανεμίζει το 13ο μισθό σε χρόνο ρεκόρ; Για να απαντήσουμε στα ερωτήματα πρέπει πρώτα να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο αγοράζουμε δώρα. Τι είναι αυτό που μας ωθεί στο να σχηματοποιήσουμε την έννοια και την αγάπη μας για τους άλλους μ’ ένα πολύχρωμο περιτύλιγμα που όσο πιο φανταχτερό είναι, τόσο πιο πολύ αποδεκτό γίνεται.
Δώρα αγοράζουμε γιατί…
… θέλουμε να εντυπωσιάσουμε κάποιον, γιατί θέλουμε να δούμε ένα χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπο κάποιου αγαπημένου μας προσώπου, γιατί νιώθουμε υποχρέωση, χωρίς να αισθανόμάστε την ανάγκη να το κάνουμε, γιατί προσφέροντας κάτι που είναι η τελευταία λέξη της μόδας ανεβάζουμε το image μας εντυπωσιάζοντας και υποχρεώνουμε τους άλλους; Οι γονείς αγοράζουν μεγαλύτερα και ακριβότερα δώρα στα παιδιά τους, μήπως γιατί αισθάνονται ενοχές για το λίγο χρόνο που διαθέτουν γι’ αυτά, και προσπαθούν έτσι να αποενοχοποιηθούν;
Το ερώτημα είναι :Αγοράζουμε δώρα τελικά για να προβάλλουμε και να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας ή αυτό υποδηλώνει την πραγματική προσφορά αγάπης για να ικανοποιήσουμε τους άλλους;
Μήπως έχουμε παρεκκλίνει από το αληθινό νόημα των γιορτών που κινδυνεύει να γίνει έρμαιο των υλικών αγαθών και να χάσει την πραγματική του χαρά;
Ποιο θα μπορούσε να είναι το αντίδοτο της εμπορευματοποίησης των γιορτών
Όχι βέβαια να σταματήσουμε την αγορά δώρων και τους γιορτινούς στολισμούς, αλλά να δώσουμε μια διαφορετική διάσταση στις γιορτές. Να νοηματοποιήσουμε όλες αυτές τις εκδηλώσεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αναφοράς που δεν περιορίζεται σε στείρες καταναλωτικές συνήθειες. Να μάθουμε στα παιδιά μας που τα έχουμε μεταμορφώσει σε αδηφάγους καταναλωτές δώρων, που μετά λίγο καιρό στολίζουν κάποια ράφια του παιδικού δωματίου τους, στην καλύτερη περίπτωση, να νιώσουν τη χαρά της προσφοράς σε κάποιο παιδί που γι’ αυτό ένα δώρο έχει πραγματική σημασία, να προσφέρουμε σε ανθρώπους πάσχοντες, δεινοπαθούντες και να θυμόμαστε ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων συμβολίζει κάτι που πρέπει να το θυμόμαστε όλο το χρόνο και όχι μόνο αυτές τις μέρες. Την αγάπη…
Μαριάννα Ξανθοπούλου
