Μικρό αφιέρωμα στον κορυφαίο συνθέτη
Γεννήθηκε στην Παλιά Πόλη, είχε όραμα να προσφέρει στην Ξάνθη αλλά έφυγε απογοητευμένος και δεν ξανάρθε
Στις 15 Ιουνίου 1994 πεθαίνει ύστερα από οξύ πνευμονικό οίδημα ο μεγάλος συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις, ο γεννημένος εδώ στα χώματα αυτού του τόπου, στην Παλιά Πόλη που εκτιμούσε ιδιαίτερα και το τόνιζε.
Μάλιστα είχε αγοράσει ένα σπίτι στην οδό Αντίκα στο οποίο επιθυμούσε να μένει.
Ήρθε στην Ξάνθη την περίοδο που ήταν νομάρχης ο Κωνσταντίνος Θανόπουλος για να διοργανώσει τον «Μουσικό Αύγουστο». Μάλιστα είχε ψάξει κι είχε επιλέξει και τον χώρο που θα υλοποιούσε την Μουσική αυτή Γιορτή.
Έφυγε απογοητευμένος και θυμωμένος για την αντιμετώπιση που είχε από μερίδα Ξανθιωτών και δεν ξανάρθε ποτέ.
Σύντομο βιογραφικό
Γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1925 στην Ξάνθη και από μικρή ηλικία, μόλις στα τέσσερά του χρόνια, η μουσική έγινε το καταφύγιό του, μαθαίνοντας πιάνο, βιολί και ακορντεόν. Μέλος της παρέας του Κουν, του Γκάτσου, του Σεφέρη και του Ελύτη, αποτέλεσε στυλοβάτη του ελληνικού πολιτισμού, με τις μουσικές του να αφήνουν εποχή και να αναγνωρίζονται παγκοσμίως. Έφτασε ακόμη και στο βραβείο Όσκαρ με τη μουσική για τα «Παιδιά του Πειραιά», αλλά ποτέ δεν άφησε τη δημοσιότητα να επηρεάσει την ψυχοσύνθεσή του και το κοινωνικό αποτύπωμα ενός ελεύθερου και ταυτόχρονα ευαίσθητου ανθρώπου.
Η ζωή του
1925: Γεννιέται στις 23 Οκτωβρίου στην Ξάνθη ο σπουδαίος συνθέτης και ποιητής Εμμανουήλ (Μάνος) Χατζιδάκις. «Γεννήθηκα στις 23 Οκτωβρίου στην Ξάνθη, στην παραμυθένια Παλιά Πόλη, τη διατηρητέα», γράφει ο ίδιος.
1932: Μετά το χωρισμό των γονέων του θα εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα με τη μητέρα του.
1938: Σε αεροπορικό δυστύχημα ο πατέρας του χάνει τη ζωή του. Οι οικογενειακές οικονομικές δυσχέρειες θα τον αναγκάσουν να δουλεύει ως φορτοεκφορτωτής, παγοπώλης, νοσοκόμος.
1940: Ταυτόχρονα με την εργασία του, σπουδάζει ανώτερα μουσικά θεωρητικά μαθήματα με τον Μενέλαο Παλλάντιο. Θα ξεκινήσει τη Φιλοσοφική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά λίγο αργότερα θα την εγκαταλείψει.
1944: Σε ηλικία 19 ετών συμμετέχει ως συνθέτης στο έργο «Τελευταίος Ασπροκόρακας» του Αλέξη Σολομού στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.
1946: Καταγράφεται η πρώτη του δουλειά στον κινηματογράφο στην ταινία «Αδούλωτοι Σκλάβοι»
1949: Ο 23χρονος Μάνος Χατζιδάκις δίνει την ιστορική διάλεξη για το ρεμπέτικο τραγούδι στο Θέατρο Τέχνης
1950: Ως ιδρυτικό στέλεχος του Ελληνικού Χοροδράματος της Ραλλούς Μάνου, θα αναλάβει ακόμη καθήκοντα καλλιτεχνικού διευθυντή. Για τα επόμενα δέκα χρόνια θα παρουσιάσει τα τέσσερα μπαλέτα του «Μαρσύας», «Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές», «Το Καταραμένο Φίδι» και «Ερημιά».
1951: Αρχίζει να γράφει μουσική για αρχαίες κωμωδίες και τραγωδίες, με παρότρυνση της Μαρίκας Κοτοπούλη. Έργα όπως η «Μήδεια», ο «Κύκλωπας», οι «Βάκχες», οι «Εκκλησιάζουσες», η «Λυσιστράτη» και οι «Όρνιθες» ντύνονται με τις μουσικές του.
1961: Κερδίζει το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού για τα «Παιδιά του Πειραιά». «Για μένα το Όσκαρ δεν αποτελεί στεφάνωμα μιας σταδιοδρομίας αλλά το αληθινό μου ξεκίνημα» δήλωσε αφού κατέκτησε το αγαλματίδιο.
1962: Χρηματοδοτεί τον Διαγωνισμό Σύνθεσης Μάνος Χατζιδάκις στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Δοξιάδη στην Αθήνα. πρώτοι νικητές στην ιστορία του διαγωνισμού, ο Ιωάννης Ξενάκης και ο Ανέστης Λογοθέτης.
1966: Βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και στο Broadway όπου ανεβάζει με τον Ζυλ Ντασσέν και τη Μελίνα Μερκούρη τη θεατρική διασκευή του «Ποτέ την Κυριακή» με τον τίτλο “Illya Darling”
1972: Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, ιδρύει το μουσικό καφεθέατρο Πολύτροπο.
1975: Διορίζεται αναπληρωτής διευθυντής της Λυρικής Σκηνής, ενώ την περίοδο 1975-1982 αναλαμβάνει καθήκοντα διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας καθώς και διευθυντής στο Τρίτο Πρόγραμμα.
1979: Καθιερώνει τις Μουσικές Γιορτές στα Ανώγεια της Κρήτης
1981: Διοργανώνει τους αγώνες ελληνικού τραγουδιού στην Κέρκυρα
1985: Ξεκινά την έκδοση του πολιτιστικού περιοδικού «Το Τέταρτο», το οποίο καταγράφει τα καλλιτεχνικά και κοινωνικά δρώμενα μέσα από τις πολιτικές τους διαστάσεις. Την ίδια περίοδο δημιουργεί την πρώτη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία στην Ελλάδα, Σείριος.
1989: Ιδρύει την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Ο ίδιος διηύθυνε την Ορχήστρα των Χρωμάτων μέχρι το τέλος της ζωής του.
1994: Στις 15 Ιουνίου 1994 φεύγει από τη ζωή ύστερα από οξύ πνευμονικό οίδημα.
Το έργο του με αριθμούς
20 Συναυλίες με την Ορχήστρα των Χρωμάτων
12 ρεσιτάλ ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου
61 έργα για το θέατρο
10 έργα για το αρχαίο δράμα
77 έργα για τον κινηματογράφο
11 οργανικά έργα
36 κύκλοι τραγουδιών και έργα για φωνή
16 μπαλέτα
3 όπερες
