Παρουσιάζουν οι εκδόσεις ΣΠΑΝΙΔΗ
Ο Νίκος Λυγερός είναι ο Έλληνας που κατέχει τον υψηλότερο δείκτη ευφυΐας (IQ) στην κλίμακα Stanford-Binet, με 189 βαθμούς. Γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο, σύντομα όμως η οικογένειά του μεταφέρθηκε στη Γαλλία.
Ως ερευνητής κατέχει διάφορα παγκόσμια ρεκόρ στους τομείς της άλγεβρας, της θεωρίας αριθμών και της συνδυαστικής (βλέπε www.lygeros.org). Είναι επισκέπτης καθηγητής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, στην Αστυνομική Ακαδημία, στη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας, στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και στη Σχολή Στρατολογικού, στρατηγικός σύμβουλος, καθηγητής προικισμένων παιδιών, expert διερμηνέας και μεταφραστής στα γαλλικά δικαστήρια, συγγραφέας, σκηνοθέτης, ποιητής, επιστημονικός σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας και του Συνδέσμου φίλων Καραθεοδωρή που έχει στόχο την ανάδειξη της επιστημονικής μορφής του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, του μεγαλύτερου μαθηματικού της σύγχρονης Ελλάδας. Έχει ιδρύσει την οργάνωση “The Pi Society” στην οποία για να εγγραφεί κάποιος πρέπει να έχει IQ 176 και πάνω, βαθμούς νοημοσύνης που σύμφωνα με στατιστικές αντιστοιχεί σ’ έναν άνθρωπο στο εκατομμύριο.
Νοητική Στρατηγική
Η Νοητική Στρατηγική είναι μια πανοραμική μελέτη που παρουσιάζει τη θεωρία των νοητικών σχημάτων και τις εφαρμογές τους σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα. Εξετάζει το υπόβαθρο αυτών των αντικειμένων για να εντοπίσει τα σχήματα πάνω στα οποία θα λειτουργήσει η σκέψη του τομέα. Εξ ορισμού είναι μία διαχρονική μελέτη εφόσον είναι η μοναδική που μπορεί να συλλάβει την ύπαρξη των νοητικών σχημάτων και την αλληλεπίδρασή τους με το πεδίο της συγκεκριμένης σκέψης.
Ο συγγραφέας εξετάζει τομείς όπως η πολεμολογία, η νομολογία, η δεοντολογία, η τελεολογία και η αξιολογία για να μελετήσει τη συμβολή τους, μέσω της θεωρίας ομάδων, της θεωρίας παιγνίων, της θεωρίας αγορών, σε πλαίσια όπου η συστηματική και η κοινωνιολογία έχουν αναδείξει τα όριά τους. Η κυβερνητική προσέγγιση του συγγραφέα που λειτουργεί με τα εργαλεία των ανώτερων γλωσσών του συμβολικού λογισμού και της τεχνητής νοημοσύνης μέσω της ρομποτική, ανοίγει νέους ορίζοντες ακόμα και σε πιο συμβατικούς τομείς ή τουλάχιστον που θεωρούνται ως τέτοιοι, όπως η διδασκαλία και η διαχείριση. Οι επιπτώσεις αυτής της θεωρίας νοητικών σχημάτων είναι δραματικές όσον αφορά στην αλλαγή φάσης που προκαλούν στους τομείς της ειδικής αγωγής (παιδιά με ειδικές ανάγκες και παιδιά προικισμένα), της διδακτικής (οπτικά μαθηματικά, γνωστικά μαθηματικά), της επιστημολογίας (ενοποίηση των προσεγγίσεων του Popper και του Kuhn μέσω των έργων του Lakatos και του Feyerabend) και της ιστορίας (ανάδειξη της συμβολής της στρατηγικής σ’ ένα πλαίσιο που θεωρείται εντελώς καθορισμένο από τις οικονομικές σχέσεις), αλλά και της πολιτικής (εθνικά και ευρωπαϊκά θέματα, ασύμμετρες διαπραγματεύσεις).
Όμως το γενικό πλαίσιο της Νοητικής Στρατηγικής είναι κατά κάποιο τρόπο πιο απλό εφόσον, στην ουσία, ο συγγραφέας ασχολείται μόνο και μόνο μ’ ένα αντικείμενο, δηλαδή τον άνθρωπο. Η όλη μελέτη μπορεί να ερμηνευτεί ως μια ανάδειξη του ανθρώπινου στοιχείου σε σχέση με την κοινωνική κυριαρχία. Ο συγγραφέας αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι υπάρχουν, ακόμα και αν είναι σπάνιοι, και ότι με την ιδιομορφία τους, προκαλώντας γνωστικά προβλήματα, μπορούν να βρουν αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Βέβαια, αυτή η ύπαρξη ενοχλεί το σύστημα αδράνειας το οποίο αντιδρά με βίαιο τρόπο εφόσον διαχειρίζεται ένα μονοπώλιο. Όμως οι έννοιες της μνήμης (κομμάτι ανθρωπότητας μέσα στη νοημοσύνη μας), της θυσίας (αναγνώριση του συνόλου από το στοιχείο) και γενικότερα της αντίστασης (ευθύνη μπροστά σε όλους για όλα) που εμφανίζονται σε λογοτεχνικά έργα του Camus, Dostoievski, Kafka και Steinbeck διασχίζουν όλη τη μελέτη του συγγραφέα που αναγνωρίζει μέσα σε πλαίσια που θεωρούνται παραδοσιακά κυνικά, τη δύναμη αλτρουισμού που χαρακτηρίζει όχι το κοινωνικό ον, αλλά το ανθρώπινο ον.
Οι χορδές του χρόνου
Το βιβλίο «Οι χορδές του χρόνου» δεν είναι μόνο ένα θεατρικό έργο ή ένα κινηματογραφικό σενάριο. Είναι ένας δεσμός με την Θράκη και τους ανθρώπους της και μια αναφορά στην ποντιακή μνήμη. Κάθε λέξη του έργου είναι μια σκέψη και μια πληγή. Η λιτότητα του προέρχεται από τον σεβασμό του συγγραφέα προς την γενοκτονία των Ποντίων. Τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας μας μεγαλώνουν και μας επιτρέπουν να ξεπεράσουμε την ανθρωπιά μας για να παλέψουμε για έναν λαό που υποφέρει. Στο έργο, οι χορδές του χρόνου είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που προέρχονται για τους άλλους. Οι άνθρωποι που ζουν για να πεθάνουν για τους άλλους. Οι άνθρωποι που προέρχονται από το παρελθόν για να δημιουργήσουν το μέλλον.
Στις Χορδές του χρόνου δεν υπάρχουν άτομα, μόνο άνθρωποι που δεν θέλουν να ξεχάσουν, που δεν θέλουν να ξεχάσουν, που δεν θέλουν να συμμετάσχουν στη γενοκτονία της μνήμης. Για αυτό και οι άνθρωποι του έργου έχουν σάρκα και οστά. Δεν είναι μόνο έννοιες ή οντότητες μιας αφαιρετικής στρατηγικής. Είναι δείγματα και παραδείγματα ανθρωπιάς. Είναι κείμενα και αντικείμενα οδύνης. Ο συγγραφέας επιχειρεί το αδύνατο. Δημιουργεί τη σκέψη ενός λαού με τα κομμάτια του χρόνου, με τις πέτρες του πόνου, για να μην ξεχάσουμε. Μέσα στη λήθη βρήκε τα ίχνη της μνήμης και με αυτή γράφει την ανθρώπινη ιστορία της αντίστασης ενός λαού στη βαρβαρότητα. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει μια γενοκτονία, υπάρχουν όμως άνθρωποι που μπορούν να πεθάνουν για την αναγνώρισή της. Κι όταν η παράδοση ενός λαού δεν επαρκεί, τότε έρχεται ο μύθος για να γράψει την ιστορία του μέλλοντος. Οι άγνωστοι είναι άγνωστοι γιατί τα ονόματα δεν αντέχουν τόση ανθρωπιά. Όπως ο άγνωστος στρατιώτης που είναι ο μόνος στρατιώτης που μπορεί να αντέξει το βάρος της μάχης, οι άγνωστοι είναι οι μόνοι που αντέχουν το βάρος της γενοκτονίας. Οι άγνωστοι είναι οι άνθρωποι που παραμένουν ανώνυμοι διότι παλεύουν μόνο και μόνο για τους άλλους. Όπως ο αγιογράφος που είναι γνωστός μόνο με το έργο, οι άγνωστοι είναι το έργο που δημιουργεί το ον. Μέσα από το βλέμμα του συγγραφέα υπάρχουν το όραμα μιας άλλης Θράκης που δεν κλαίει πια τη μοίρα της και που διεκδικεί τα δικαιώματά της, μιας άλλης Μαύρης Θάλασσας που πρέπει να ζήσει τον θάνατό της για να ανθίσει και πάλι η Ρωμανία μας.
Διάσταση:14χ21/Σελίδες:240/ISBN:960-99078-9-1/Τιμή:10,65 ευρώ
Τα τριάντα φιλιά του ήλιου
Όταν ο συγγραφέας γράφει τα τριάντα φιλιά του ήλιου δεν γράφει μόνο ένα συμβατικό μυθιστόρημα ή μία ποιητική συλλογή διηγημάτων, γράφει μία οπτική όπερα όπου η ζωγραφική πήρε τη θέση της μουσικής. Το βιβλίο δεν είναι μία μυστική αναφορά στην πρώτη επανάσταση, μα ένα αφήγημα σε μια από τις αναστάσεις του λαού. Όπως το βιβλίο δεν είναι παρά μόνο οι τριάντα σελίδες ενός ξεχασμένου ημερολογίου, δεν πρέπει να το αγγίξουμε δίχως το πνεύμα του Kafka ή τη δομή του Kundera. Είναι το βιβλίο του μύθου, της ουσίας της ιστορίας. Δεν υπάρχουν ημερομηνίες, μόνο ημέρες. Δεν υπάρχουν επώνυμοι, μόνο ήρωες. Δεν υπάρχουν ανώνυμοι, μόνο οι άνθρωποι. Είναι η ιστορία μιας αναμενόμενης λήθης. Είναι η μνήμη μιας άγνωστης θυσίας. Είναι τα ίχνη ενός οράματος. Κάθε πρόσωπο του βιβλίου είναι κομμάτι ενός ανύπαρκτου λαού στον οποίο χρωστάμε την ελευθερία της σκέψης μας. Ο συγγραφέας συνδυάζει ερωτικές με πολεμικές σκηνές δίχως να διαχωρίζει τον πόθο από το πάθος. Οι άνθρωποι του έργου, καταδικασμένοι εις ζωή, παλεύουν εναντίον της τύχης για να γράψουν το πεπρωμένο τους. Ο καθένας μόνος μέσα στην ερημιά του πλήθους, βλέπει αυτό που όλοι κοιτάζουν: τον μύθο της ιστορίας. Και ο καθένας μαζί με τους άλλους ζει την ιστορία του μύθου. Ζούμε μαζί τους την δύναμη του πολέμου και του έρωτα όταν κάθε στιγμή είναι ένα κομμάτι αθανασίας. Το επικό ύφος γίνεται τρυφερή κίνηση μέσα στην νύχτα της βαρβαρότητας. Τα τέρατα αντιστέκονται στα κτήνη για να μην χαθεί ο άνθρωπος. Ο κλέφτης αντιπροσωπεύει το νοητικό σχήμα του Προμηθέα. Δεν υπάρχουν τα δικαιώματα που δεν διεκδικούμε. Πρέπει να τα κλέψουμε από τον κατακτητή. φαντάσματα του αγώνα ανήκουν στο παρελθόν αλλά όχι μόνο. Είναι τα ερείπια του άλλου αγώνα. Πόσες ήττες για μια νίκη; Πόσες θυσίες για μια ζωή; Πόσοι θάνατοι για ένα όραμα; Αν ο συγγραφέας επικεντρώνεται στην πρώτη επανάσταση, δεν είναι για την θυσία μα για το έργο της. Οι τότε αγωνιστές ήξεραν πριν δώσουν την πρώτη μάχη, ποιο θα ήταν το τέλος τους. Ήξεραν ότι η αντίσταση ήταν πρόωρη. Ήξεραν όμως ότι πρέπει να γίνει, όχι για να νικήσουν μα για να χάσουν, όχι για να δοξαστούν μα για να ξεχαστούν. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να σωθεί ο μύθος. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος για τους καταδικασμένους. Διότι δίχως σταύρωση δεν θα υπήρχε ανάσταση. Το βιβλίο παρουσιάζεται ως κλειστό, ακόμα και απόκρυφο. Είναι όμως μία ανοιχτή δομή όπου ο αναγνώστης μπορεί να δημιουργήσει την μνήμη του ξαναπαίζοντας όχι τον ρόλο του, μα ολόκληρο το έργο της ιστορίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσει η μνήμη μέσα στη λήθη και εκτός χρόνου.
Σχήμα:16,5χ28,5/Τιμή:31,95 ευρώ(κυκλοφορεί και σε συλλεκτική έκδοση 100 αριθμημένων και υπογεγραμμένων από τον συγγραφέα αντιτύπων στην τιμή των 106,50 ευρώ)
