Ανάλυση γεγονότων
Το να αναλύεις τα γεγονότα είναι ένα προτέρημα, διότι έτσι σου δίνεται η δυνατότητα να προσεγγίσεις την πραγματικότητα.
Έτσι, η κρίση του κορωνοϊού βρήκε την ελληνική οικονομία στη χειρότερη στιγμή. Εκεί που είχε αρχίσει να αποκτά βηματισμό προς υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, ήρθε η παγκόσμια καταιγίδα απειλώντας να ακυρώσει τις σκληρές θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι Έλληνες την προηγούμενη δεκαετία.
Και έτσι, για άλλη μια φορά, η Ελλάδα εξαρτάται από την αλληλεγγύη των εταίρων της. αυτή τη φορά, ωστόσο, παρότι είναι ένας «αδύναμος κρίκος» στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, λόγω των υψηλών χρεών της, δεν είναι το «μαύρο πρόβατο» ούτε ο «πυροκροτητής» της κρίσης.
Η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος τραντάζονται συθέμελα από έναν αναπάντεχο, εξωτερικό, αόρατο εχθρό που απειλεί να ανατρέψει κεκτημένα δεκαετιών, αν δεν υπάρξουν συλλογικές και γενναίες απαντήσεις. Δεν είναι στο χέρι μας η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, αλλά δεν είμαστε και οι μόνοι που σηκώνουμε το βάρος. Ούτε βρισκόμαστε στην τραγική κατάσταση του 2010, αφού έπειτα από απίστευτες θυσίες έχουμε καταφέρει να συμμαζέψουμε τα δημοσιονομικά μας. Όλα αυτά δημιουργούν ελπίδες για το αύριο.
Γ.Δ.
Χάθηκε πολύτιμος χρόνος
Παρόλα αυτά, αποδεικνύεται και πάλι, εκ των πραγμάτων, ότι η χώρα μας έχασε πολύτιμο χρόνο κατά την προηγούμενη πέτρινη δεκαετία. Με ευθύνη των ευρωπαίων εταίρων μας, εξαιτίας των λανθασμένων συνταγών ακραίας λιτότητας που επέβαλαν με τα Μνημόνια σε μια χρεοκοπημένη οικονομία. Αλλά και με ευθύνη του ίδιου του εγχώριου πολιτικού προσωπικού που αρνήθηκε να αναλάβει εγκαίρως το βάρος επώδυνων αλλά αποτελεσματικών πολιτικών που απαιτούνταν για την έξοδο από το τούνελ.
Σε κάθε περίπτωση χάθηκε πολύτιμος χρόνος στα δύο πρώτα Μνημόνια.
Ίσως όμως η μεγαλύτερη ευκαιρία να χάθηκε το 2014. Τότε που η ελληνική οικονομία είχε αρχίσει δειλά δειλά, να σηκώνει κεφάλι και ήρθαν οι αυταπάτες για να τη χώσουν βαθιά πάλι πίσω στην κρίση.
Γι’αυτό και το τρίτο αχρείαστο Μνημόνιο το πληρώνουμε ακριβά ακόμη και σήμερα.
Γ.Δ.
Τουρκία: Σύνορα, Αιγαίο, Ανατ. Μεσόγειος
Το μουχαμπέτι είναι γνωστό και πολυφορεμένο. Εντάσεις καλλιεργεί η Τουρκία στα σύνορα στον Έβρο, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Κάπου η όλη υπόθεση έχει γίνει μια μονότονη επανάληψη που το μόνο που καταφέρνει είναι το σπάσιμο των νεύρων και το ξόδεμα εκατομμυρίων ευρώ για ανόητους εξοπλισμούς, φράχτες, αναχαιτίσεις και άλλα.
Αντί μιας καλής γειτονίας, μιας φιλικής σχέσης με κατανόηση και αμοιβαία οφέλη, η Τουρκία χρόνια τώρα δημιουργεί εντάσεις και προκλήσεις.
Έτσι όμως δεν θεμελιώνεται φιλία μεταξύ δύο γειτόνων και συμμάχων στην ίδια συμμαχία μάλιστα.
Με τις ενέργειες αυτές η Τουρκία υπονομεύει η ίδια τις προοπτικές της για ειρηνική συνύπαρξη των λαών επ’ ωφελεία αυτών, ξεχνώντας το δόγμα φιλίας Βενιζέλου –Ατατούρκ.
Γ.Δ.
Μήπως πρέπει να μας προβληματίσει;
Όσο καλοπροαίρετος και να είναι κανείς δεν μπορεί να μην προβληματιστεί από το γεγονός ότι οι αριθμοί μιλούν και δείχνουν ότι οι δήμοι και οι φορείς του νομού μας πήραν κατά 1 εκ. ευρώ λιγότερα από το Leader του δημοσίου σε σχέση με την Ροδόπη και 500.000 ευρώ λιγότερα απ’ από τα προτεινόμενα. Ένα νομό που πληθυσμιακά είμαστε στο ίδιο επίπεδο. Τι συνέβη; Μήπως οι φάκελοι των δήμων και των φορέων της Ξάνθης δεν ήταν άρτιοι ενώ των γειτόνων μας ήταν;
Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να συνομωσιολογήσουμε αλλά μόνο να προβληματιστούμε και να θέσουμε το ζήτημα στην κοινωνία της Ξάνθης.
Επανεκκίνηση 6-7 Ιουνίου
Λίγες ημέρες υπομονή θα κάνουν ακόμη οι ποδοσφαιρόφιλοι. Στις 6 και 7 Ιουνίου θα ξεκινήσουν τα παιγνίδια της Σούπερ Λίγκας.
Βέβαια, στην αρχή χωρίς θεατές. Στα γήπεδα θα υπάρχουν συνολικά 300 άτομα μόνον, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνικών κλπ των δύο ομάδων.
Πρόκειται για ένα δύσκολο όντως ξεκίνημα γιατί την ζωντάνια στα ποδοσφαιρικά γήπεδα την δίνουν οι φίλαθλοι.
Έστω κι έτσι, όμως, είναι μια αρχή, είναι ένα ξεμούδιασμα για παίκτες και φιλάθλους που θα παρακολουθούν τους αγώνες από την τηλεόραση.
Η πανδημία τα έχει αλλάξει όλα, έστω προσωρινά.
Γ.Δ.
Πάλι η Ανάπτυξη
Τις περισσότερες φορές που συζητάμε για την «αναπτυξιακή πολιτική», ο νους μας πάει στα διαβόητα «κίνητρα» για επιχειρήσεις και επενδύσεις. Κάποια από αυτά αφορούν επιχειρήσεις που ήδη λειτουργούν, άλλα ενισχύσεις για την ίδρυση και νέων.
Δεν θέλω καθόλου να υποτιμήσω τη σημασία τους. Σε μια εποχή που η οικονομία αντιμετωπίζει μια χωρίς προηγούμενο ύφεση, που απειλεί επιχειρήσεις με κλείσιμο και κλάδους με καταστροφή, χρειαζόμαστε γενναίες ενισχύσεις και γενναίες μειώσεις της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για να διατηρήσουμε τις θέσεις εργασίας.
Όμως δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι αυτό εξαντλεί τη συζήτηση για την αναπτυξιακή στρατηγική. Άλλωστε, σε μια προηγούμενη περίοδο η λογική των κινήτρων είχε οδηγήσει στο φαινόμενο επιχειρήσεις να στήνονται όχι τόσο στη βάση ενός μεσοπρόθεσμου σχεδίου για την οικονομική τους βιωσιμότητα αλλά με βασικό κίνητρο τη δυνατότητα να κάνουν χρήση των διαφόρων κινήτρων των αλλεπάλληλων «αναπτυξιακών νόμων».
Γ.Δ.
Πάλι η Ανάπτυξη ΙΙ
Ούτε μας βοηθά ένας τρόπος σκέψης που θεωρεί ότι «επένδυση» σημαίνει το κράτος να πουλάει περιουσιακά στοιχεία σε χαμηλή τιμή. Όχι γιατί δεν πρέπει να δοθεί χώρος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά γιατί χωρίς ισχυρές δημόσιες υποδομές ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει.
Κυρίως, όμως, χρειάζεται να ξαναδούμε τον πυρήνα της ίδιας της έννοιας της ανάπτυξης. Αυτή δεν μπορεί να σημαίνει απλώς κάποιους οικονομικούς δείκτες, ούτε στρατιές «επενδυτών» και «οικονομικών συμβουλών» με ασαφές αντικείμενο και ρόλο.
Ανάπτυξη σημαίνει να μπορείς να παράγεις, με ποιότητα και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, με έμφαση στην έρευνα και την καινοτομία και αξιοποίηση του αξιόλογου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού που έχουμε, προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και υψηλής προστιθέμενης αξίας που να μπορούν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εποχής.
Από τις παρέες που αξιοποιούν τους 3D εκτυπωτές για να παράγουν εξειδικευμένα εξαρτήματα μέχρι τις βιομηχανίες τροφίμων που επενδύουν στην ποιότητα και από τον εξαιρετικά αναπτυγμένο κλάδο των λύσεων και εφαρμογών πληροφορικής μέχρι την πάντα ικανή να προσαρμόζεται σε νέες συνθήκες ποντοπόρα ναυτιλία τα παραδείγματα ότι αυτές οι δυνατότητες υπάρχουν είναι αρκετά.
Γ.Δ.
Ανοίξαμε και περιμένουμε τουρίστες από 29 χώρες
Ανοίγει τις τουριστικές της αγκάλες η χώρα μας, από τις 15 Ιουνίου, για επισκέπτες από 29 χώρες, τους οποίους θα δέχεται οδικώς και αεροπορικώς, με πτήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η λίστα των χωρών διαμορφώθηκε ύστερα από μελέτη του επιδημιολογικού προφίλ τους και μετά από εισήγηση της Eπιτροπής Λοιμωξιολόγων, ενώ θα γίνονται μόνο δειγματοληπτικοί έλεγχοι κατά την είσοδό των τουριστών. Για όλες τις άλλες χώρες εξακολουθούν να ισχύουν οι απαγορεύσεις έως και την 1η Ιουλίου, όταν θα γίνει νέα αξιολόγηση των δεδομένων.
Οι 29 χώρες είναι: Αλβανία, Αυστραλία, Αυστρία, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Εσθονία, Ιαπωνία, Ισραήλ, Κίνα, Κροατία, Κύπρος, Λετονία, Λίβανος, Λιθουανία, Μάλτα, Μαυροβούνιο, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Νότια Κορέα, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχία, Φινλανδία.
Όλες οι βαλκανικές χώρες (πλην Τουρκίας), που είναι και οι βασικοί «πελάτες» της περιοχής μας, θα μπορούν να έρθουν από τις 15 Ιουνίου. Αρκεί να το επιτρέψει κι ο καιρός βέβαια…
Γ.Δ.
«Σας παρακαλώ, δεν μπορώ να ανασάνω, μη με σκοτώσετε»
Το γόνατο του ανθρώπου, που φορούσε αστυνομική στολή κaι είχε ορκιστεί να προστατεύει τις ζωές των πολιτών, ήταν καθηλωμένο στον λαιμό του άτυχου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ.
Πέντε ολόκληρα λεπτά παρακαλούσε ο Τζορτζ Φλόιντ να τον αφήσουν να πάρει μια ανάσα, ενώ ένας δεύτερος αστυνομικός απλώς παρακολουθούσε. «Σας παρακαλώ, δεν μπορώ να ανασάνω, μη με σκοτώσετε». Αλλά μάταια. Περαστικοί καταγράφουν σε βίντεο τον φόνο του Αφροαμερικανού, που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας πετάγεται και λέει στον αστυνομικό: «Τον έχεις πιάσει. Άστον τουλάχιστον να ανασάνει». Αλλά κανείς δεν θα τον βοηθήσει… Λίγο αργότερα θα μεταφερθεί αναίσθητος στο νοσοκομείο, όπου θα ανακοινώσουν τον θάνατό του…
Οι τραγικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στη Μινεάπολις των ΗΠΑ έχουν προκαλέσει στο μεταξύ παγκόσμια κατακραυγή. Όχι επειδή είναι ασυνήθιστες, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο…
Εδώ και χρόνια οι Αφροαμερικανοί βιώνουν την αστυνομική βία , εδώ και χρόνια προκαλούν σοκ τέτοιες εικόνες. Κι εδώ και χρόνια δεν έχει αλλάξει τίποτε, ούτε καν όταν ανέβηκε στο ύπατο αξίωμα της χώρας ο πρώτος μαύρος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα…
Ο ρόλος της δημοσιογραφίας
Μεγάλο, απέραντο το θέμα. Δεν θα το αναλύσουμε τώρα από την στήλη. Λίγα λόγια όμως γιατί πρέπει να γίνονται κάποια πράγματα γνωστά…
Ποιος είναι σήμερα ο ρόλος της δημοσιογραφίας απέναντι στην παραποίηση των γεγονότων; Η πανδημία έδειξε την τεράστια σημασία της τοπικής δημοσιογραφίας.
Οι δημοσιογράφοι, επίσης, λειτουργούν, λίγο ως τράπεζα μνήμης. Αν γράφεις γι’αυτά που κάνουν και λένε οι ηγέτες κάθε μέρα, μπορείς να τους ελέγξεις καλύτερα όταν αλλάξουν ξαφνικά ρότα.
Το σημαντικότερο απ’ όλα όμως είναι να υπερασπίζονται σχολαστικά τα γεγονότα. Πρέπει να λένε: «Τα γεγονότα είναι η δουλειά μας, τα γεγονότα μετράνε, τα γεγονότα είναι πραγματικά, η γνώση των γεγονότων ωφελεί τους πολίτες και γι’αυτό επιμένουμε σε αυτά».
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι δείχνει ότι η διαφάνεια συμβάλλει στον έλεγχο των επιδημιών. Αλλά η διαφάνεια δεν έρχεται μόνη της, πρέπει να την επιδιώκουν συνεχώς οι δημοσιογράφοι.
Γ.Δ.
