Παρουσιάστηκε το πρώτο συγγραφικό έργο του συμπολίτη Γιάννη Αλεξόπουλου
Για το βιβλίο μίλησαν ο Θανάσης Μουσόπουλος, φιλόλογος – συγγραφέας, και ο Γιάννης Διαφωνίδης , εκδότης
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, το βιβλίο του Ξανθιώτη συγγραφέα Ιωάννη Αλεξόπουλου με τίτλο «Παράθυρο σε θολές μνήμες».
Για το βιβλίο μίλησαν ο Θανάσης Μουσόπουλος, φιλόλογος – συγγραφέας, και ο Γιάννης Διαφωνίδης, εκδότης.
Ο Θανάσης Μουσόπουλος τόνισε για το βιβλίο:
«Είχα τη χαρά και τιμή, πριν από μερικούς μήνες μέσα στο 2019, να διαβάσω ανέκδοτο ακόμη το βιβλίο που παρουσιάζεται σήμερα. Ο Γιάννης μου το έδωσε για να το δω και να πω τη γνώμη μου. Γιορτάζαμε τα 100 χρόνια ελεύθερης ζωής της Ξάνθης. Και καθώς προχωρούσα το διάβασμα, έλεγα «να, ένα βιβλίο που μιλά για την Ξάνθη και τη ζωή της εκατονταετηρίδας. Βέβαια, δεν είναι ένα βιβλίο ιστορίας. Δείχνει όμως πολύ καθαρά τις φάσεις και τις εκφάνσεις της ζωής των λαϊκών ανθρώπων κυρίως αλλά και της ανώτερης τάξης. Ο Γιάννης εκτός από την τέχνη του λόγου την οποία ασκεί επιτυχώς στο παρουσιαζόμενο μυθιστόρημα, ασκεί επίσης και την εικαστική τέχνη του χρωστήρα.
Η προσέγγισή μου φέρει τον τίτλο «Ο εικαστικός λόγος του Γιάννη Αλεξόπουλου – Παράθυρο σε θολές μνήμες», καθόσον – όπως θα προσπαθήσω να δείξω – το κείμενό του είναι πλουτισμένο από χαρακτηριστικές εικόνες. Αν θα ήθελα να προσδιορίσω τα βασικά χαρακτηριστικά του βιβλίου, θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό κείμενο που συνδέει την οικονομική, πολιτική και μορφωτική ζωή των ανθρώπων. Είναι κείμενο με εναλλασσόμενο ρυθμό, που κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη και της αναγνώστριας. Το λέω αυτό, γιατί οι ήρωες είναι και άντρες και γυναίκες, χωρίς καμία δόση σεξισμού. Η ιστορία μιας λαϊκής οικογένειας στο διάβα του χρόνου, στα εκατό χρόνια ελεύθερης ζωής της περιοχής μας.
Παρατηρείται επίσης ταξική συνείδηση, χωρίς όμως ρατσισμό ή αποκλεισμούς. Ο συγγραφέας με σεβασμό παρουσιάζει τους ήρωες του, άντρες και γυναίκες, φτωχούς και πλούσιους, μορφωμένους και αμόρφωτους, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Η γλώσσα είναι στρωτή δημοτική, παρεμβάλλονται θρακιώτικες και τουρκικές λέξεις, ενώ υποσελίδια παραθέτονται μεταφράσεις κυρίως τούρκικων λέξεων.
Οι χώροι στους οποίους κινούνται οι ήρωες είναι η Ξάνθη – η Θεσσαλία – η Θάλασσα και πάλι η Ξάνθη. Γίνεται ένας κύκλος και χωρικά και τοπικά. Με αυτή την έννοια θα χαρακτήριζα το έργο εγκιβωτισμένο – in medias res. Το παρόν περικλείει το παρελθόν, το αγκαλιάζει και το περιβάλλει…»
Ο Γιάννης Διαφωνίδης είπε σχολιάζοντας το βιβλίο:
«Εποχές περασμένες μα και τόσο κοντινές. Ανθρώπους και καταστάσεις ξένες προς εμάς, μα τόσο κοντά μας. Μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας που εξελίσσεται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, την Ξάνθη ας πούμε, γνωρίζουμε την ζωή και τη διαδρομή των μελών της. Την ιστορία του καθενός, πρωταγωνιστής ή σε δεύτερο ρόλο, τη ζωή τους, τα πάθη και τις αδυναμίες τους.
Γνωρίζουμε βέβαια, μας το κάνει γνωστό ο Γιάννης Αλεξόπουλος, και το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον της πόλης όπου μέσα σ’αυτό ζουν όλοι οι πρωταγωνιστές, αγαπούν, μισούν, χαίρονται και λυπούνται συγκρουόμενοι μεταξύ τους με ακραίες συγκρούσεις.
Στο έργο του Γ. Αλεξόπουλου υπάρχει η αγάπη, ο ανθρωπισμός, η συμπόνια και η κατανόηση των ανθρώπινων αδυναμιών που ενίοτε κυριαρχούν στα άτομα που τα ωθούν σε ενδοοικογενειακές σκληρές αποφάσεις.
Στον πυρήνα του έργου, της πλοκής, ο πατέρας και τα δύο αγόρια του. Η μητέρα απλά υπάρχει, εμφανίζεται σιωπηλά, απλά παρίσταται και σύντομα φεύγει. Μένοντας στη σκηνή ένας προβληματικός άνδρας και δύο αγόρια που βιώνουν, πονούν, συγκρούονται βίαια σε μια «μάχη» όχι εγωισμού, αλλά αγάπης και μίσους, συγχώρεσης και καταδίκης, μέχρι που έρχεται το απρόβλεπτο τέλος για όλους.
Η ιστορία που πάνω της χτίστηκε το βιβλίο του Γ. Αλεξόπουλου είναι όντως ένα παράθυρο σε θολές μνήμες. Διαβάζεται εύκολα, έχει γραφή ψυχής και παρασέρνει τον αναγνώστη από σελίδα σε σελίδα μέσα στην ιστορία του, την ζει και με αγωνία, ναι αγωνία, θέλει να μάθει την εξέλιξη, το τέλος της.
Ο Γιάννης Αλεξόπουλος δεν χρήστηκε συγγραφέας με το βιβλίο του αυτό. Έναν εργάτη του πνεύματος θα τον πούμε, έναν καταγραφέα αναμνήσεων των περισσότερων πικρών μεν, αληθινών δε. Στο βιβλίο δημοσιεύονται παλιές φωτογραφίες της παλιάς πόλης της Ξάνθης, πράγμα που σηματοδοτεί και τον χώρο που εκτυλίσσεται.»
Στην εκδήλωση έπαιξαν και τραγούδησαν η Γιώτα και ο Σάββας με την ονομασία Koda Project, ενώ υπήρχε μπουφές με κρασί Βουρβουκέλη και έργα ζωγραφικής του Γ. Αλεξόπουλου από τη Παλιά Πόλη.
