Στις τελευταίες θέσεις βρισκόμαστε, με πρώτες Πελοπόννησο και Κρήτη
Η ιστορία της αμπέλου και του οίνου χάνεται στα βάθη των αιώνων στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Ακόμη και σήμερα, η αμπελουργία εξακολουθεί να είναι υπόθεση μεσογειακών χωρών, αν και το φυτό του Διονύσου έχει «κατακτήσει» πλέον τις χώρες της βόρειας Ευρώπης.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat (Δεκέμβριος 2017), η συνολική έκταση με αμπέλια που καλλιεργείται στην ΕΕ ανήλθε το 2015 σε 32 εκατ. στρέμματα. Οι αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις ήταν 2,5 εκατ. με αναλογία 13 στρέμματα ανά εκμετάλλευση. Η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία κάλυψαν το 74,1% της αμπελουργικής έκτασης της ΕΕ. Η Πορτογαλία (6,1%), η Ρουμανία (5,7%), η Ελλάδα και η Γερμανία (από 3,2%) ήταν οι επόμενοι μεγαλύτεροι καλλιεργητές με συνολικό μερίδιο 18,2%. Τις ακολούθησαν οι Ουγγαρία, Βουλγαρία, Αυστρία, Κροατία, Τσεχική Δημοκρατία, Σλοβενία και Σλοβακία. Η Κύπρος, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Λουξεμβούργο κατείχαν λιγότερο από 80.000 στρέμματα αμπελώνων (0,3% της συνολικής έκτασης με αμπέλια).
Στην Ελλάδα
Οι περισσότερες εκτάσεις με αμπελώνες καταγράφηκαν στην Πελοπόννησο με 255.537 στέμματα και ακολούθησαν η Κρήτη με 225.548 στρέμματα και η Δυτική Ελλάδα με 164.446 στρέμματα.
Στην Πελοπόννησο καταγράφηκαν και οι μεγαλύτερες εκτάσεις με οινάμπελα με 101.317 στρέμματα και ακολούθησαν η Δυτική Ελλάδα με 86.617 στρέμματα και η Κρήτη με 77.503 στρέμματα. Οι περισσότερες εκτάσεις για την παραγωγή οίνων ΠΟΠ καταγράφηκαν στην Πελοπόννησο με 36.031 στρέμματα και για την παραγωγή οίνων ΠΓΕ στη Στερεά Ελλάδα με 62.023 στρέμματα. Το 76% της συνολικής έκτασης με σταφιδάμπελα καταγράφηκε στην Πελοπόννησο και την Κρήτη. Τις μικρότερες εκτάσεις με αμπελώνες είχε η περιφέρεια της Ηπείρου με συνολική έκταση 7.814 στρεμμάτων. Ακολούθησαν η ανατολική Μακεδονία και Θράκη με 21.133 και η δυτική Μακεδονία με 24.388 στρέμματα.
Οι περισσότερες εκμεταλλεύσεις (101.142) ήταν της τάξης από 1 έως 4,9 στρέμματα, ενώ τη μεγαλύτερη έκταση συνολικά (380.287 στρέμματα) κατέλαβαν οι εκμεταλλεύσεις της τάξης 10 έως 29,9 στρεμμάτων.
Ποικιλίες
Οι οινοποιήσιμες ποικιλίες με τη μεγαλύτερη έκταση στο σύνολο της χώρας ήταν το Σαββατιανό με 18.138 εκμεταλλεύσεις και 103.555 στρέμματα και ο Ροδίτης με 28.436 εκμεταλλεύσεις και 90.000 στρέμματα. Η έκταση των δύο αυτών ποικιλιών αποτελούσε το 30,6% της συνολικής έκτασης με οινάμπελα. Τρίτο σε έκταση αμπελώνων ήταν το Αγιωργίτικο με 4.179 εκμεταλλεύσεις και 33.654 στρέμματα και ακολούθησε η ποικιλία Λιάτικο με 14.672 εκμεταλλεύσεις και 26.200 στρέμματα.
Το Ξινόμαυρο ήταν η σημαντικότερη οινοποιήσιμη ποικιλία στις περιφέρειες Κεντρικής (16,2%) και Δυτικής Ελλάδας (52,6%), το Σαββατιανό στην Αττική (90,1%) και τη Στερεά Ελλάδα (60,1%), το Αγιωργίτικο στην Πελοπόννησο (31,3%), το Λιάτικο στην Κρήτη (33,7%), το Ασύρτικο στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (32,5%), ο Ροδίτης στη Δυτική Ελλάδα (53,5%), η ποικιλία Σκιαδόπουλο στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων (16,6%), το Μοσχάτο Αμβούργου στη Θεσσαλία (51%), το λευκό Μοσχάτο στην περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (43,7%), η Ντεμπίνα στην Ήπειρο (57,1%), και η ποικιλία Σοβινιόν Μπλαν στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης (14,9%).
