Δύο θέματα
Ενώ οι συζητήσεις περί των δημοτικών πραγμάτων βρίσκονται στην επικαιρότητα, θεωρητικά θα προηγηθούν οι εθνικές εκλογές. Κι αυτό διότι οι αυτοδιοικητικές πραγματοποιούνται σε συγκεκριμένη ημερομηνία, ενώ οι βουλευτικές όποτε κρίνει κατάλληλη τη στιγμή η κυβερνώσα παράταξη. Κι επειδή τα «σημάδια» δείχνουν πως βουλευτικές εκλογές θα έχουμε το 2018, μάλλον προς αυτές θα πρέπει να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον.
Αυτό βέβαια δεν θα πρέπει ν’ αναιρέσει το όποιο ενδιαφέρον για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, διότι ένας αξιοπρεπής συνδυασμός απαιτεί αρκετούς ικανούς υποψηφίους, γνωστούς στην κοινωνία, επιτυχημένους και με γνώσεις, κι αυτοί πρέπει να ψάξεις να τους βρεις.
Γ.Δ.
Δεν είναι ιδιοκτησία τους
Κάποιοι εκλεγμένοι άρχοντές μας, έχει διαπιστωθεί με τον χειρότερο τρόπο, διακατέχονται από μια αντίληψη ιδιοκτησίας του χώρου που έχουν εκλεγεί να υπηρετήσουν.
Πρόκειται για μια παγιωμένη στάση για τη χώρα μας. Ο καθένας που βρίσκεται στην κορυφή της εξουσίας, αυτομάτως θεωρεί ότι η εξουσία αυτή και ό,τι αυτή περιλαμβάνει πως του ανήκει σαν ιδιοκτησία του. Λίγοι, ελάχιστοι συμπεριφέρονται με άλλη αντίληψη, αυτή της προσωρινής σχέσης. Του σήμερα είμαι εδώ, αύριο ίσως όχι.
Και βέβαια αυτή η περί ιδιοκτησίας αντίληψη και καθεστωτική συμπεριφορά, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, έχει άμεση σχέση με το επίπεδο της Παιδείας και της κουλτούρας των όποιων αρχόντων μας.
Δυστυχώς αυτή είναι η ωμή αλήθεια.
Γ.Δ.
Χαμηλή ρευστότητα
Στο ποσό των 3,842 δια ευρώ μειώθηκαν τον Μάιο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της γενικής κυβέρνησης, έναντι 3,913 δισ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα Απρίλιο, σύμφωνα με τα στοιχεία για την πορεία τους, που έδωσε στη δημοσιότητα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Τον Μάιο οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων ανήλθαν σε 1,210 δισ. ευρώ, έναντι 1,050 δια ευρώ τον Απρίλιο, ενώ οι εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης περιορίστηκαν στα 30 από 70 εκατ. ευρώ που ήταν ένα μήνα πριν.
Σε κάθε περίπτωση η ρευστότητα στην αγορά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα και για όσο οι πληρωμές του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα γίνονται με το σταγονόμετρο και οι αφαιμάξεις με τους φόρους παραμένουν αμείωτες, «άσπρη μέρα» δεν μπορεί να δει η αγορά.
Ε.Χ.
Εκδήλωση στο χώρο του Κέντρου Νεότητας στο σημερινό κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών. Από αριστερά Βασ. Βασιλειάδης (δήμαρχος), Κ. Θανόπουλος (νομάρχης), Αντώνιος (Μητροπολίτης). Όλοι νεκροί.
(Αρχείο Κώστα Μαυρομάτη)
Απλήρωτες οφειλές δημοτών
Η είδηση: «Δεν πρόκειται να εισπραχθούν από το δήμο Ξάνθης 5 εκ. ευρώ από οφειλές δημοτών παρελθόντων ετών».
Σε αποθεματικό (ταμειακό υπόλοιπο) 12 εκ. ευρώ, ο δήμος δεν θα εισπράξει τα 5. Μένουν δηλαδή 7 εκ. Μάλιστα σύμφωνα με τις προβλέψεις της υπηρεσίας του δήμου το ποσό των 5 εκ. ευρώ δεν πρόκειται να εισπραχθεί ποτέ!
Εδώ λοιπόν δημιουργούνται δύο βασικά ερωτήματα. Πρώτον, το χρέος από πού προέρχεται και δεύτερον ποιοι είναι αυτοί που το χρωστούν και δεν θα το πληρώσουν. Δηλαδή, ο δήμος εμφανίζεται ως κάκιστος οικονομικός διαχειριστής και ως προς αυτό είναι εκ του νόμου υπόλογος διότι δεν φρόντισε ως όφειλε για την είσπραξη με κάθε τρόπο των οφειλών αυτών.
Και το δεύτερο, χωρίς να παραβλέπει το θέμα των δικαιωμάτων, οφείλει να γνωστοποιήσει τα ονόματα των μπαταχτσήδων τόσο ως τιμωρία αλλά και ως συμμόρφωση για τους πιθανούς νέους που θα ήθελαν να μην πληρώσουν το χρέος τους από δω και πέρα.
Γ.Δ.
Λάθος μήνυμα
Το όλο θέμα του τεράστιου ποσού του χρέους πέρα από το Νομικό μέρος της ευθύνης που βαραίνει το δήμο, έχει και μια άλλη διάσταση. Αυτήν της αδιαφορίας για την είσπραξη των χρεών. Που η αδιαφορία ή η ελαστικότητα καθόλου απίθανο να οφείλεται σε σκόπιμη προς φίλους και ψηφοφόρους «προσφορά». Διότι εδώ μιλάμε πλέον για 5 εκ. ευρώ. Όχι για 5.000 ή 500.000 ευρώ. Υπάρχει μεγάλη διαφορά που σίγουρα υποκρύπτει κάτι.
Και το δεύτερο μήνυμα που δείχνει αυτή η αδιαφορία του δήμου προς την είσπραξη των χρεών είναι η εξής: «Γιατί να πληρώσω τις οικονομικές μου υποχρεώσεις προς το δήμο αφού θα τις διαγράψουν; Ας πληρώσουν τα κορόιδα».
Αυτό είναι το μήνυμα. Κι αν δεν μας πει ο δήμος αναλυτικά πως και από ποιους και γιατί δημιουργήθηκε αυτό το χρέος που μάλιστα δεν θα πληρωθεί, τότε και οι συνεπείς δημότες να σταματήσουν να πληρώνουν.
Γ.Δ.
Νέοι επενδυτικοί ορίζοντες για τον Γιάννη Τσεγγελίδη
Μετά το βουνό στην θάλασσα επικεντρώνεται το επενδυτικό ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Τσεγγελίδη, δημοτικού συμβούλου Ξάνθης. Όπως μάθαμε ο κ. Τσεγγελίδης κατέθεσε αίτημα στο δημοτικό συμβούλιο για να μισθώσει αγροτεμάχιο 15 στρεμμάτων στην περιοχή γύρω από το κάμπινγκ Μυρωδάτου όπου θέλει να εγκαταστήσει ένα Παρατηρητήριο. Το δημοτικό συμβούλιο το ενέκρινε όμως ο κ. Αντωνιάδης επεσήμανε πως όπως ισχύει και για το κάμπινγκ εφόσον δεν γίνει κατάτμηση οικοπέδου δεν θα μπορεί να αδειοδοτηθεί για ότι επιθυμεί να κάνει.
Μ.Ξ.
Ερωτήματα των κατοίκων της Σταυρούπολης προς τον διοικητή του νοσοκομείου Ξάνθης
Έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται οι κάτοικοι της Σταυρούπολης και των γύρω χωριών. Εφόσον το Κέντρο Υγείας Σταυρούπολης έχει 2 ασθενοφόρα και επίσης έχουν και 4 οδηγούς για ποιο λόγο να περιμένουν το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ από την Ξάνθη για να τους μεταφέρει στο νοσοκομείο όταν χρειάζεται κάνοντας διπλό χρόνο; Γιατί ενώ παλιότερα υπήρχαν δύο βάρδιες των ασθενοφόρων στο Κ.Υ. Σταυρούπολης τώρα δεν υπάρχει καμιά;
Και γιατί αφού υπάρχουν 4 οδηγοί καλύπτουν το Κ.Υ. Εχίνου και το ΕΚΑΒ και αφήνουν ακάλυπτη τη Σταυρούπολη;
Ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει ο διοικητής του νοσοκομείου Ξάνθης αλλά και να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Μ.Ξ.
Φτου και βγήκαμε στις αγορές
Δοκιμαστική έξοδο στις αγορές ανακοίνωσε η κυβέρνηση στο Χρηματιστήριο. Δεν είναι κι αυτό που περιμέναμε με τα νταούλια που θα βαρούσαμε και θα χόρευαν αλλά κάποιοι το είδαν σαν τόσο μεγάλη επιτυχία. Ο τελικός λογαριασμός, η εκκαθάριση, αναμένεται να γίνει στις αρχές Αυγούστου. Η πρόσκληση απευθύνεται τόσο στους κατόχους του “ομολόγου Σαμαρά” που εκδόθηκε το 2014 και έχει έτος ωρίμανσης το 2019 (με νέα ημερομηνία λήξης των τίτλων του 2022) όσο και σε νέους επενδυτές. Σίγουρα κίνηση συμβολική και επικοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα, για να δείξει αφενός ότι μετά την υπογραφή του νέου μνημονίου η κατάσταση ομαλοποιείται και αφετέρου για να υποβαθμιστούν και οι αποκαλύψεις Βαρουφάκη για τα γεγονότα της διαπραγμάτευσης του 2015, που οδήγησαν σε κλείσιμο τραπεζών και δημοψήφισμα. Το 2014 η έξοδος στις αγορές από την κυβέρνηση Σαμαρά και το επιτόκιο 1% θεωρούνταν τοκογλυφικό από τον Αλέξη Τσίπρα. Όλα όσα είχε καταλογίσει τότε στους πολιτικούς του αντιπάλους ο νυν Πρωθυπουργός δεν τα έχει πάρει πίσω, αλλά παρουσιάζει ως επιτυχία την δική του έξοδο στις αγορές. Πάντως, οι πρώτες αντιδράσεις των διεθνών αναλυτών είναι θετικές και όλοι κάνουν λόγο για σωστό timing. Αναμένουμε λοιπόν ευχόμενοι τα καλύτερα. Πολλοί βέβαια είναι αυτοί που θυμίζουν ότι τρία χρόνια μετά τον δανεισμό με πενταετές ομόλογο τριών δισ. με μικρή διαφορά στο επιτόκιο, ουσιαστικά κάναμε έναν κύκλο στον άξονά μας. Ένα τριετή κύκλο που έφερε νέες μειώσεις, νέο μνημόνιο, περίπου 90 δισ. αύξηση του χρέους και δέσμευση πλεονάσματος ως το 2060. Δεν το λες και μεγάλη επιτυχία τελικά.
Χ.Δ.
Οι εχθροί της Κυβέρνησης
Διακινείται πλατιά ένα ερώτημα. Γιατί η κυβέρνηση επέλεξε την Δικαιοσύνη ως αντίδικό της; Πολλοί περιγράφουν όλη αυτή την αναστάτωση στο χώρο της Δικαιοσύνης και της εκτελεστικής εξουσίας ως ένα πόλεμο μεταξύ δύο εξουσιών. Δεν μοιάζει να είναι τέτοιος πόλεμος όμως. Δεν αντιπαρατίθενται μεταξύ τους δύο από τις βασικές εξουσίες του δημοκρατικού πολιτεύματος και μάλιστα με στόχο να συντρίψει η μία την άλλη και να υφαρπάξει η μία τον ρόλο της άλλης. Έχουμε κάτι βαθύτερο και σοβαρότερο. Η κυβέρνηση αρχικά είχε ενθαρρύνει τους πιο γραφικούς από τους εκπροσώπους και τα στελέχη της να προσβάλλουν και να υβρίζουν τη Δικαιοσύνη και τους δικαστές όσες φορές οι αποφάσεις τους δεν τους ικανοποιούσαν. Το μεγάλο ‘’παιχνίδι’’ ξεκίνησε με τις δίκες για τις τηλεοπτικές άδειες και τον αντισυνταγματικό νόμο Παππά. Ήταν σίγουροι ότι θα περάσει από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οπότε όταν χάθηκε η υπόθεση άρχισαν οι εκβιασμοί και το υβρεολόγιο. Από τότε ήρθε ο κατήφορος και σε κάθε απόφαση έβλεπαν τους δικαστές και τα δικαστήρια ως εχθρούς. Ένα μικρό ακροατήριο ενθουσιάστηκε φυσικά με τις ύβρεις και δεν βρήκε το περιθώριο να σκεφτεί, γιατί η κυβέρνηση χάνει κάθε δικαστική μάχη; Και κάπως έτσι πάει περίπατο η μεγαλύτερη εγγύηση κάθε δημοκρατίας και κάθε σύγχρονου πολιτεύματος: Η αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Ανεξάρτητοι οι δικαστές; Δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα. Δεν είναι ασφαλώς ούτε ‘’άγιοι’’, ούτε σωστοί πάντα όλοι σε όλες τις αποφάσεις και ενέργειές τους. Γιορτάζοντας όμως την επέτειο της Δημοκρατίας στην χώρα, λογικό να αναρωτιόμαστε για την ποιότητά της στα καθ’ ημάς.
Χ.Δ.
