Περί μεταπολίτευσης Ι
Πολλά έχουν γραφεί για την περίοδο της μεταπολίτευσης. Να όμως που έφθασε η ώρα να σταματήσει αυτό και να δούμε τα πολιτικά και όχι μόνον γεγονότα μέσα από άλλο πρίσμα.
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, αριστερός, δεινός ρήτορας και πραγματιστής, μας προσφέρει έναν νέο όρο στην πολιτική ζωή, που τον ασπάζομαι απολύτως: Χρειαζόμαστε, είπε, «μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης». Τι εννοεί; Εννοεί πως τα 51 χρόνια με τις παθογένειες της μεταπολίτευσης συνεχίζονται και μαζί με αυτές συνεχίζονται τα δεινά της χώρας.
Η μεταπολίτευση είναι πάντα εδώ, αλλά πρέπει να σταματήσει. Να την εγκαταλείψουμε.
Είναι μια άποψη που την έχω διατυπώσει επανειλημμένα.
Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να γίνει ένα σπουδαίο ευρωπαϊκό κράτος την δεκαετία του ’80.
Ότι επέβαλε ο Παπανδρέου, εφαρμόστηκε στη συνέχεια με θρησκευτική ευλάβεια από όλους όσοι κυβέρνησαν (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ). Κράτος -λάφυρο, βόλεμα ημετέρων, ατολμία στον εκσυγχρονισμό, περιθωριοποίηση κάθε υγιούς φωνής και πρότασης, κάθε φορά κυβερνούσαν στη λογική «το κράτος είμαστε εμείς».
Είναι χαρακτηριστικό ότι έτσι ακριβώς λειτουργούν και όλα τα κόμματα. Βολεύοντας ημέτερους και αποκλείοντας του μη αρεστούς.
Γ.Δ.
Περί μεταπολίτευσης ΙΙ
Όσο η Ελλάδα πορεύεται σε αυτήν την πραγματικότητα της μεταπολίτευσης, θα πλήττεται από ένα ανεπαρκές πολιτικό σύστημα, ευάλωτο στα ψεύδη, στις πελατειακές συναλλαγές, στην ανευθυνότητα και την υποκρισία. Το ερώτημα εδώ είναι: Θα μπορούσε να έρθει η «μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης»; Πώς και από ποιους;
Στα δικά μου μάτια αυτό φαντάζει περίπου αδύνατο. Γιατί το σκληρό κομματικό κράτος-λάφυρο της αναξιοκρατίας έχει εμποτιστεί και στην κοινωνία, που σε ένα μεγάλο του μέρος, το έχει αποδεχθεί και μάλιστα το χρησιμοποιεί.
Υπάρχει όμως μια χαραμάδα που δίδει μια ελπίδα. Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης, μπόρεσε με μια τεράστια συνεργασία όλων μας, να διοργανώσει άψογα τους σπουδαιότερους Ολυμπιακούς Αγώνες της ιστορίας. Άρα μπορούμε.
Θα μπορούσαμε να τερματίσουμε αυτή τη μεταπολίτευση, αν υπήρχε ένα μεγάλο κοινό όραμα και σε αυτό να συνταχθούμε όλοι, αλλάζοντας τα πάντα; Δεν είμαι αισιόδοξος αλλά ναι: Αν υπάρξει ένα τέτοιο όραμα που θα βελτίωνε θεαματικά τις ζωές των ανθρώπων, θα υπονομευτεί από τον λαϊκισμό και την τοξικότητα αλλά στο τέλος θα επιβληθεί. Αν υπάρξει…
Γ.Δ.
Μια εικόνα ντροπής
Επανερχόμενοι στο θέμα του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου και της στάσης της Αριστεράς, ας διευκρινίσουμε και το ΚΚΕ τον αποχαιρέτισε επίσημα με ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής που εκδόθηκε στις 22 Οκτωβρίου. Έκανε το καθήκον του όπως και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί που ψέλλισαν κάποια λόγια αλλά έκαναν κρότο δια της απουσίας τους από την κηδεία του. Η εικόνα με τις άδειες καρέκλες στο τελευταίο αντίο ενός από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της εποχής μας ήταν ντροπιαστική για την αυτοπροσδιοριζόμενη «προοδευτική» Αριστερά. Μόνο η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν παρούσα και είναι προς τιμήν της.
Μ.Ξ.
Ένα διπλό αίτημα
Τι περιμένει η κοινή γνώμη από την δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης του σκανδάλου στον ΟΠΕΚΕΠΕ;
Πρώτο αίτημα να επιστραφούν όλα τα χρήματα που άρπαξαν τα λαμόγια στους δικαιούχους αγρότες και κτηνοτρόφους.
Δεύτερο αίτημα, όπως είπε ο πρωθυπουργός «ο πέλεκυς να είναι αμείλικτος στους δράστες».
Διαφωνεί κανείς στο διπλό αυτό αίτημα; Πιστεύω κανείς.
Κι αυτό διότι πρόκειται για την αποκατάσταση της αδικίας ως προς τους αγρότες αλλά κυρίως να δοθεί ένα σκληρό μάθημα σε όλους αυτούς που λεηλάτησαν τα εκατομμύρια των αγροτικών ενισχύσεων και πολλοί τα ξόδεψαν σε ακριβές αγορές ακινήτων, αυτοκινήτων, ρολογιών, τσαντών και ενδυμάτων.
-Αυτά τα δύο περιμένει η κοινή γνώμη από τη Δικαιοσύνη και το αρμόδιο υπουργείο.
Γ.Δ.
Κάμερες για λύση
Όταν οι ζημιές στα Πάρκα, τις Παιδικές Χαρές, στη δημοτική περιουσία είναι συχνό φαινόμενο, ε, τότε η τοποθέτηση καμερών από τους δήμους είναι υποχρέωση.
Προφανώς κάθε δήμος του νομού θα έχει να μας πει για ζημιές και βανδαλισμούς σε βάρος της δημοτικής περιουσίας, και το συνεχές κόστος για την ανανέωση των ζημιών ή κλοπών.
Η μόνη ενδεδειγμένη λύση ως εκ τούτου είναι η τοποθέτηση καμερών.
Έτσι, με την εφαρμογή αυτή, θα γίνονται αντιληπτοί και αναγνωρίσιμοι οι δράστες. Οπότε καλούνται οι γονείς των δραστών, ενημερώνονται για τα βλαστάρια τους και στη συνέχεια πληρώνουν την αποκατάσταση της ζημιάς.
Πρόκειται αποδεδειγμένα για τη μόνη λύση που θα έχει αποτέλεσμα.
Γ.Δ.
Χειρονομία προσφοράς
«Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό» λέει μια παροιμία μας και πολύ σωστά.
Μ’ αυτό το σκεπτικό οι Διαχειριστικές Επιτροπές Μουσουμανικών Περιουσιών Κομοτηνής και Ξάνθης, προχώρησαν σε μια χειρονομία καλής θελήσεως.
Συγκεκριμένα, προσέφεραν ενδύματα και υποδήματα προς το Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών Ξάνθης, με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών των φιλοξενούμενων.
Πρόκειται προφανώς για μια πράξη αλληλεγγύης και η δράση αυτή αποτελεί μέρος της συνεχούς κοινωνικής προσφοράς των Επιτροπών, που υπογραμμίζουν πως: Η αλληλεγγύη προς κάθε συνάνθρωπο είναι βασική μας υποχρέωση. Κάθε χέρι βοήθειας ενισχύει τις αξίες της ανθρωπιάς και της προσφοράς.
Γ.Δ.
Υπόθεση όλων μας
Την πάσα μου την έδωσε φίλος προχθές όταν τηλεφώνησε για να μου πει δυο κουβέντες για την πόλη μας.
Μου είπε: «Αυτή η πόλη είναι υπόθεση όλων μας. Δεν είναι μόνον της Περιφέρειας, του δήμου και των διαφόρων αρχόντων της. Είμαστε το ζωντανό τμήμα της, το μεγάλο ανθρώπινο κεφάλαιό της. Ας τα θυμούνται αυτά οι Ξανθιώτες, ας μην τα ξεχνούν».
Πράγματι, σκέφτηκα, αυτή η πόλη πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας. Πρωτίστως όλων των Ξανθιωτών που την κατοικούν. Αυτοί πρώτοι να την αγαπούν, να την φροντίζουν. Αυτοί με κάθε τρόπο πρέπει να φροντίζουν για την καθαριότητα, την ευταξία, τον σεβασμό της δημόσιας περιουσίας και να ενδιαφέρονται και να επιδιώκουν την ανάπτυξη, πρόοδο και ευημερία της.
-Πόσο δίκιο έχει ο αγαπητός συμπολίτης…
Γ.Δ.
Αξίζουμε να το τολμήσουμε
Θα μείνω λίγο ακόμη στο θέμα για την πόλη μας και την ευθύνη που έχουμε όλοι απέναντί της και ότι η προκοπή της είναι υπόθεση όλων μας, Χριστιανών και Μουσουλμάνων.
Αξίζει λοιπόν ν’ αγωνιστούμε, να αντισταθούμε στους αρνητές της ανάπτυξης που βολεύονται στην στασιμότητα και τη συντήρηση του ίδιου καθεστώτος. Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς μεγαλοστομίες αλλά με δράση, με πρόγραμμα και δυναμισμό.
Να γίνουμε έτσι συνοδοιπόροι με όλους αυτούς που αντιστέκονται στην αδράνεια, που επιμένουμε στη δική μας Ξάνθη που θα αναπτύσσεται ξεχωρίζοντας και αξιοποιώντας όλες τις ευκαιρίες, τοπικές και κεντρικές.
Πρέπει, επιτέλους, οι Ξανθιώτες να γίνουν φιλόδοξοι, φιλοπρόοδοι, με αυτοπεποίθηση, σίγουροι για τον εαυτό τους, για την αξία του τόπου τους, για την πολύτιμη πολυπολιτισμικότητά της.
-Αξίζει να τολμήσουμε για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας.
Γ.Δ.
Η Αδριανούπολη ψωνίζει από την Αλεξανδρούπολη
Το άκουσα και το διάβασα και με εξέπληξε η είδηση, που μου την επιβεβαίωσαν και άνθρωποι της αγοράς.
Το θέμα είναι ότι γείτονες Τούρκοι από την Αδριανούπολη πως έρχονται για αγορές στη Θράκη. Δηλαδή, Τούρκοι καταναλωτές κατακλύζουν τα ελληνικά σούπερ μάρκετ της Αλεξανδρούπολης, πρωτίστως, για αγορές διαφόρων ειδών.
Βασική αιτία της αντιστροφής της εικόνας που υπήρχε κατά το παρελθόν, ο πληθωρισμός στην γείτονα χώρα, που είναι η αιτία εκτόξευσης των τιμών στα ύψη.
Κι όσο θυμάμαι ότι πολλοί Έλληνες πως πήγαιναν για αγορές στην Τουρκία για τις φθηνές τιμές. Αυτό λοιπόν κάποτε. Το σήμερα είναι διαφορετικό…
Γ.Δ.
«Έπος του 40»
Η 28η Οκτωβρίου έχει καταγραφεί στην μνήμη μας και στο DNA μας ως η εθνική επέτειος του «ΟΧΙ». Ένα βροντερό «ΟΧΙ» στον φασισμό που είχε κατακυριεύσει όλη σχεδόν την Ευρώπη. Την ώρα που η Γαλλία συνθηκολόγησε με τον Χίτλερ και μόνο η Βρετανία ήταν η αντίπαλός του, πριν ακόμη μπουν στον πόλεμο οι Ρώσοι και οι Αμερικάνοι, μια μικρή φτωχή χώρα όρθωσε το ανάστημά της και είπε «ΟΧΙ». Ο Ιωάννης Μεταξάς παρότι είχε τις ίδιες πολιτικές καταβολές, πήγε αντίθετα γιατί αφουγκράστηκε την ψυχή του Έλληνα. Ο πόλεμος στην Αλβανία εναντίον των Ιταλών ήταν ένα πραγματικό Έπος ηρωισμού, εθνικού φρονήματος και πατριωτισμού. Τα κατορθώματα αυτών των ηρωικών μαχητών απέναντι σε μια οργανωμένη πολεμική μηχανή, με σύγχρονο οπλισμό αυτή, της Ιταλίας και κάτω από εκείνες τις συνθήκες είναι υπεράνθρωπα. Η δε συμβολή τους στην τελική ήττα των δυνάμεων του άξονα καθοριστική. Ήταν η πρώτη ήττα του ναζισμού που έως τότε ήταν αήττητος και ανακόπτοντας την επέλασή του έδωσε χρόνο στην ανασύνταξη δυνάμεων στους συμμάχους. Το «Έπος του 40» μια φωτεινή στιγμή όλων των Ελλήνων, μια νίκη απέναντι στο σκοτάδι του φασισμού.
Μ.Ξ.
Η πρόληψη σώζει ζωές
Ο Οκτώβρης έχει καθιερωθεί ως ο μήνας κατά του καρκίνου του μαστού και έτσι ο Σύλλογος καρκινοπαθών Ξάνθης «ΠαραΜένοντας Ζωηροί» διοργανώνει μια σειρά από δράσεις που συμμετέχουν στην ενημέρωση αλλά και την ευαισθητοποίηση των γυναικών. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε μια πολύ επιτυχημένη δράση στα Άβδηρα σε συνεργασία με το κέντρο Υγείας και τον Χορευτικό και Πολιτιστικό σύλλογο Αβδηριτών όπως και τον Σύλλογο Γυναικών και 30 ακόμη συλλόγων του δήμου. Μια δράση στην ποια συμμετείχαν γυναίκες αλλά και άνδρες στέλνοντας μήνυμα ότι η πρόληψη είναι κομβικής σημασίας και ότι οι γυναίκες πρέπει να νικήσουν τον φόβο, και να μην αμελούν να κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις που κυριολεκτικά σώζουν ζωές. Μια αξιέπαινη πρωτοβουλία με κοινωνικό αποτύπωμα.
Μ.Ξ.
