Ο πατέρας Παναγιώτης που αφορίστηκε για απάτη και ο γιος Κωνσταντίνος που έγινε δήμαρχος
Δωρεά του αρχοντικού στην ΙΘ’ ΕΦΑ Κομοτηνής από τις Μαγδαληνή και Αναστασία Παμουκτσόγλου, Θ.Κοντογιάννη και Γ.Τσοντάκη
Στα Άβδηρα, το επίθετο Παμουκτσόγλου, είναι συνυφασμένο με την νεότερη ιστορία του χωριού.
Η ιστορία της εν λόγω οικογένειας, είναι γνωστή στους ντόπιους και συνεχίζει να λέγεται, ως ένα παράδειγμα απληστίας και θείας τιμωρίας για το άδικο που διέπραξε κυρίως ο πατριάρχης της οικογένειας, Παναγιώτης Παμουκτσόγλου, καταχράζοντας τα λεφτά που του εμπιστεύθηκαν οι συγχωριανοί του για να αγοράσει κάποιες εκτάσεις γης για λογαριασμό τους, αλλά αυτός μετέφερε τους τίτλους ιδιοκτησίας στο όνομά του!
Έτσι, λέγεται ότι οι συγχωριανοί του τον καταράστηκαν, ώστε να μην αποκτήσει απογόνους και τον αφόρισαν, μέσα στον ναό της Αγ.Παρασκευής Αβδήρων.
Το “χαράμι”, αποτελούσε μια πράξη που τιμωρούνταν από τη θεία δίκη για τους παλιούς.
Το επιβλητικό, αναπαλαιωμένο αρχοντικό των Παμουκτσόγλου, στέκει έως σήμερα αγέρωχο μέσα στο χωριό να μας θυμίζει το πέρασμα τους και την ιστορία τους.
Από όλα τα παιδιά του Κωνσταντινουπολίτη Παναγιώτη Παμουκτσόγλου (σύνολο 6+1(Λεονταρής)), αυτός που ξεχώριζε, ήταν ο μικρότερος, ο Κων/νος Παμουκτσόγλου, ο οποίος ήταν το μοναδικό παιδί που μορφώθηκε περισσότερο και σπούδασε κατά κάποιον τρόπο, αφού ήταν τελειόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής και του Τσοτυλίου Γυμνασίου της Δυτ.Μακεδονίας.
Το όνομα του Κων/νου Παμουκτσόγλου, αναφέρεται στα Πρακτικά της Δημογεροντίας Ξάνθης 1892-1912-ΚΩΔΙΞ Α’, όπου μαζί με τα αδέλφια του (Γεώργιο, Λάζαρο, Αναστασία, Μαγδαληνή, Χαρίκλεια) και την μητέρα τους Χρυσή, ζητούν να κηρυχθεί η διαθήκη του μακαρίτη πατέρα τους Παναγιώτη, έγκυρη και εκτελεστή, με αίτηση τους της 14ης Ιανουαρίου του 1903, επί της διαθήκης του πατέρα τους, της 3ης Ιανουαρίου 1899.
Ο Κων/νος Παμουκτσόγλου, έχαιρε της εκτίμησης των συγχωριανών του, αφού εκλέχτηκε Δήμαρχος Αβδήρων (Μυρωδάτο, Πεζούλα, Γκιώνα, Μάνδρα) από το 1922 έως το 1934.
Επι δημαρχίας του, έγινε προσπάθεια δημιουργίας Προσφυγικού Συνοικισμού των χωριών Αβδήρων, Μυρωδάτου και Μάνδρας, η οποία τελικά απέτυχε.
Το 1929, το Ελληνικό Δημόσιο απαλλοτρίωσε μια μεγάλη έκταση του Τσιφλικιού των Παμουκτσόγλου και την έδωσε σε ακτήμονες Πρόσφυγες του χωριού με αποτέλεσμα να δυσαρεστήσει τον τότε Δήμαρχο Κων/νο Παμουκτσόγλου και την υπόλοιπη οικογένεια, οι οποίοι ήρθαν σε δεινή οικονομική θέση, χάνοντας μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας τους!
Μετά τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού Γιώργου Παμουκτσόγλου, ο Κων/νος διατήρησε μια καλή οικονομική επιφάνεια , καθώς ασχολούνταν παράλληλα με το εμπόριο του καπνού και με την εκμετάλλευση του οικογενειακού αγροκτήματος.
Στις αρχές της δεκαετίας του1930, ο Κων/νος Παμουκτσόγλου παντρεύτηκε την Πολυξένη Καβάζη εκ Μαρωνείας αλλά δεν απόκτησαν απογόνους. Πέθανε το 1936.
Σε προσωπική μου έρευνα στο οστεοφυλάκιο του Κοιμητηρίου των Αβδήρων, εντοπίστηκε η οστεοθήκη (κάσα) του αλλοτινού Δημάρχου Αβδήρων, Κων/νου Παμουκτσόγλου και άλλων μελών της οικογένειάς του.
Εκεί, στο οστεοφυλάκιο Αβδήρων, έχει παιχτεί η τελευταία πράξη του “δράματος” των μελών της οικογένειας αυτής, προσδοκώντας καρτερικά , Ανάσταση Νεκρών και εξιλέωση…
Κώστας Μαυρομάτης, συλλέκτης -ερευνητής
ΠΗΓΕΣ:
1.”ΘΡΑΚΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ”,ΤΕΥΧΟΣ 38-1983.
2.ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑΣ 1892-1912-ΚΩΔΙΞ Α’.
3.ΦΥΛΛΑΔΙΑ ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΞΑΝΘΗΣ ΥΠ.ΠΟ.Α.
ΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ:
1.ΧΡΥΣΑ ΡΑΞΙΏΝΗ-ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΒΔΗΡΙΤΩΝ.
2.ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ ΔΗΜΟΥ ΑΒΔΗΡΩΝ.
