
Του Βασίλη Αϊβαλιώτη
Από τον συμπολίτη μας Βασίλη Αϊβαλιώτη λάβαμε την παρακάτω επιστολή με την ευκαιρία της δημιουργίας κυκλικού κόμβου στη Λεωφόρο Στρατού.
Ο κ.Αϊβαλιώτης εκφράζει ορισμένες παρατηρήσεις του στην διαμόρφωση των δρόμων και πεζοδρομίων, ενώ δηλώνει ότι είναι υπέρ των κυκλικών κόμβων γενικά για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού φόρτου που παρατηρείται στα γνωστά φανάρια.
Τα δεδομένα
Μετά τους δύο κυκλικούς κόμβους στην πόλη (Περικλέους & Σάρδεων στην περιφέρεια και Πλατείας Μπαλτατζή, κεντρικά), ένας τρίτος έχει αρχίσει -εδώ και μήνες- να διαμορφώνεται μαζί με τους δρόμους που συγκλίνουν σ’ αυτόν (Δημοκρίτου & Λευκίππου/Λεωφόρος Στρατού).
Οι οδοί Τ. Μιχαηλίδη, Γ. Κονδύλη (και εναλλακτικά στενά του Πούρναλικ με την Δράμας) και η Λευκίππου με την Λεωφόρο Στρατού αποτελούν ένα είδος εσωτερικής αρτηρίας ταχείας (κατά το δυνατόν) διοχέτευσης της κυκλοφορίας από την είσοδο από Καβάλα προς Κιμμέρια-Ίασμο.
Οι μέχρι τώρα κατασκευές
Ανακατασκευάζονται (με την ίδια παθογένεια, όπως περαιτέρω εξηγούμε) τα προς τον κόμβο πεζοδρόμια της Δημοκρίτου και σε μεγάλο βαθμό έχουν ανακατασκευαστεί τα πεζοδρόμια της Λεωφόρου Στρατού.
Η κριτική
Η κριτική μας (αρνητική) επικεντρώνεται στα έργα της Λεωφόρου Στρατού (αλλά και του βόρειου κλάδου της Δημοκρίτου) η οποία δέχεται κυρίως τμήματα της κίνησης: από Βορρά από Π. Τσαλδάρη και Έβρου και από Νότο από Λευκίππου, Δημοκρίτου (δύο ρεύματα), Μιαούλη και Λαχανοκήπων (Πετρελαιαποθήκες, Δροσερό). Όσοι κινούνται επί της Λ. Στρατού έχουν εμπειρία της πυκνής κίνησης και των επακόλουθων μεγάλων αναμονών. Επίσης, επισκέπτες και παρόδιοι, έχουν εμπειρία της ανάγκης για θέσεις στάθμευσης. Παρατηρούμε ότι τα πεζοδρόμια έχουν ανακατασκευαστεί με τα εξής χαρακτηριστικά:
Α. Με τραπεζοειδή τμήματα που εξέχουν προς το οδόστρωμα και ανάμεσά τους θέσεις στάθμευσης. Το ερώτημα ποιός πεζός θα χρησιμοποιούσε το τραπεζοειδές εξέλκωμα για να βαδίσει έχει μόνο μία απάντηση. Κανείς. Όλοι θα βαδίσουν στο συνεχές τμήμα του πεζοδρομίου. Και βέβαια ποιος θα σκεφτόταν να βάλει παγκάκια στα εξελκώματα και για ποιον λόγο. Πέραν τούτου δημιουργούν δυσκολίες στη μηχανική σάρωση και στις μελλοντικές ανανεώσεις του οδοστρώματος
Β. Δημιουργώντας σε μεγάλο μήκος της οδού πολύ φαρδιά πεζοδρόμια (στην ευθεία των εξελκωμάτων) ακυρώνοντας πλήρως τη δυνατότητα στάθμευσης και διευκόλυνσης της ροής των οχημάτων, ενώ και με μειωμένο το πλάτος του πεζοδρομίου η όχι ιδιαίτερα πυκνή κίνηση των πεζών στη Λ. Στρατού θα διεξαγόταν ανεμπόδιστα. Άρα έχουμε μια λύση οικονομικά ακριβότερη η οποία ταυτοχρόνως στερεί αρκετές δεκάδες θέσεις στάθμευσης σε μια πόλη που ασφυκτιά όλο και περισσότερο από το πλήθος των αυξανομένων οχημάτων. Δεδομένου δε ότι (όπως αναφέρθηκε) η Λ. Στρατού πρέπει να θεωρηθεί ως άξονας ταχείας κατά το δυνατόν κίνησης, η τεχνική λύση που πραγματοποιείται μας φαίνεται εσφαλμένη.
Τέλος ας σημειώσουμε την κατά πάντα θετική στάση μας στη δημιουργία κυκλικών κόμβων, λέγοντας τα χιλιοειπωμένα ότι τέλος τα φανάρια, ροές κατά το δυνατόν απρόσκοπτες, οικονομία χρόνου και καυσίμων, μείωση ρύπανσης και άλλα που σε εκτενές σημείωμα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα «Εγκώμιον των κυκλικών κόμβων»…