Μιλώντας στο «Ε» μας προσκαλεί να κάνουμε παύση στην καθημερινότητά μας, να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και τελικά να δούμε πιο αισιόδοξα τις μέρες μας
Ένα βιβλίο που θα μας κρατήσει συντροφιά με τον πιο τρυφερό τρόπο -σαν το άρωμα ενός πρωινού καφέ είναι το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέας, Μαρίας Καμπάνταη με τίτλο «Οι καλές μέρες ξεκινούν με καφέ» από τις εκδόσεις Αρμός. Με την ιδιαίτερη ματιά της ψυχολόγου συνδυάζοντάς την με αφηγηματική ωριμότητα η κ. Καμπάνταη τονίζει την ανάγκη να κάνουμε μία παύση στην καθημερινότητά , να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας μέσω ενός καφέ, ενός ψυχολογικού εργαλείου, που έχει τη δύναμη να συνδέει, να μας αποκαλύπτει τελικά την ομορφιά της απλότητας.
Η κ. Καμπάνταη μας καλεί να «ξεκλειδώσουμε» μέσα από την ανάγνωση το κεντρικό νόημα, ενώ παράλληλα μας επιβεβαιώνει πως είναι φρόνιμο στο εξής να δούμε πιο αισιόδοξα τις μέρες μας!
Ο καφές ως ένα ψυχολογικό εργαλείο
«Πρόκειται για ένα μωσαϊκό μυθιστόρημα, γιατί αποτελείται από ιστορίες και ήρωες, που ουσιαστικά είναι ψηφίδες, ωστόσο τους ενώνει ένα κοινό στοιχείο, κάτι πολύ απλό, ο καφές. Εδώ ο καφές δεν χρησιμοποιείται με την έννοια του ροφήματος, αλλά σαν ένα ψυχολογικό εργαλείο, το οποίο συμβολίζει την ανθρώπινη σύνδεση και ταυτόχρονα την ανάγκη να κάνουμε μία παύση στην καθημερινότητά μας, να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας, με ‘’τα θέλω’’ μας, με τους άλλους», όπως σημείωσε η ίδια στο «Ε».
Στη συνέχεια, η κ. Καμπάνταη εξήγησε πως το μυθιστόρημα μιλά για την ομορφιά της απλότητας υπογραμμίζοντας πως μία καλημέρα «χτίζεται» μέσα από απλά πράγματα όπως από έναν καφέ.
Οι βασικοί ήρωες: Όλα ξεκινούν από ένα άδειο χάρτινο κύπελλο του καφέ
Συστήνοντάς μας τους βασικούς ήρωες η ίδια υποστήριξε πως υπάρχουν κάποιοι βασικοί.
«Είναι ένα ζητιάνος, ο οποίος κρατά ένα άδειο χάρτινο κύπελλο του καφέ, συμβολίζοντας πως κι εμείς στην ζωή μας πολλές φορές γινόμαστε ζητιάνοι, ζητιανεύουμε την αγάπη, έναν καλό λόγο, καθώς πολλές φορές μας έχουν αφήσει κι εμάς άδειους, όπως ένα άδειο χάρτινο κύπελλο. Από την άλλη, δηλώνει την ανάγκη να γεμίσουμε το κενό μέσα μας. Δεύτερη ηρωίδα είναι μία μοδίστρα. Ουσιαστικά και οι ίδιες οι σχέσεις μοιάζουν με τη μοδιστρική, δηλαδή ενώνουν αποστάσεις στις σχέσεις. Η τρίτη ηρωίδα είναι μία συγγραφέας, η οποία ανοίγει μία καφετέρια-αναγνωστήριο και γράφει το μυθιστόρημα», όπως ανέφερε.
Μ. Καμπάνταη: «Δεν πρέπει να δώσουμε σημασία στην μία ημέρα μας, που μπορεί να είναι και κακή, αλλά στις πολλές ημέρες, που θα δώσουν γενικότερη απόχρωση»
Η κ. Καμπάνταη επεσήμανε πως ο αναγνώστης είναι σαν να συνδημιουργεί, δηλαδή περνά από τον έναν ήρωα στον άλλο, κάνει μία τυπολογία προσωπικοτήτων ανάλογα και με το πώς πίνουν τον καφέ.
«Είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο, ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα, που δεν το διαβάζουμε απλά για να περάσουμε την ώρα μας, αλλά μας εκπαιδεύει στο πώς ‘’κτίζονται’’ καλές ημέρες. Χαρακτηριστικά, όταν η μοδίστρα-μαμά μαθαίνει ισπανικά, μας βάζει στη διαδικασία να σκεφτούμε πως οι Ισπανοί εύχονται ‘’καλές μέρες’’. Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να δώσουμε σημασία στην μία ημέρα μας, που μπορεί να είναι και κακή, αλλά στις πολλές ημέρες, που θα δώσουν γενικότερη απόχρωση», όπως είπε.
Τέλος, η κ. Καμπάνταη εστίασε στην ψυχοθεραπευτική λειτουργία του τίτλου, καθώς ‘’Οι καλές μέρες ξεκινούν με καφέ’’ γράφεται πάνω στο χάρτινο κύπελλο του ζητιάνου, αυτή είναι η έμπνευσή της, που δείχνει προτροπή, επιβεβαίωση, προσκάλεσμα για το πώς να δούμε τις μέρες μας από εδώ και πέρα.
