
Η Πρωτομαγιά στην Ελλάδα δεν είναι μόνο πολιτική και εργατική επέτειος, αλλά και μια μέρα με έντονο λαϊκό και φυσιολατρικό χαρακτήρα
Η Πρωτομαγιά αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές ημέρες του χρόνου, συνδυάζοντας την εορταστική υποδοχή της άνοιξης με το διαχρονικό μήνυμα κοινωνικού αγώνα και διεκδίκησης δικαιωμάτων από την εργατική τάξη. Είναι γιορτή, αλλά και σύμβολο πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης.
Η σύγχρονη Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως εργατική γιορτή μετά τα γεγονότα της εξέγερσης στο Χέιμαρκετ του Σικάγο, το 1886. Οι εργάτες των Ηνωμένων Πολιτειών απαιτούσαν καθιέρωση του 8ωρου εργασίας, σε μια εποχή όπου το 12ωρο ή 14ωρο ήταν σύνηθες. Στις 1 Μαΐου του 1886, περίπου 400.000 εργάτες απέργησαν σε όλη τη χώρα. Στις 4 Μαΐου, στην πλατεία Χέιμαρκετ του Σικάγο, η ειρηνική διαδήλωση κατέληξε σε αιματοχυσία μετά από έκρηξη βόμβας και την παρέμβαση της αστυνομίας. Εκτελέστηκαν τέσσερις αναρχικοί συνδικαλιστές, γνωστοί ως «μάρτυρες του Σικάγο», παρότι δεν αποδείχθηκε η ενοχή τους για την επίθεση.
Η Δεύτερη Διεθνής αποφάσισε το 1889 να καθιερώσει την 1η Μαΐου ως παγκόσμια ημέρα εργατικών διεκδικήσεων, εις μνήμη των γεγονότων του Σικάγο.

Η Πρωτομαγιά στην Ευρώπη και τον κόσμο
Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε σε πολλές χώρες ως ημέρα διαδηλώσεων, πολιτικών διεκδικήσεων και κοινωνικής αφύπνισης. Στη Γαλλία, το 1891, στη μικρή πόλη Φουρμί (Fourmies), εργάτες που διαδήλωναν ειρηνικά για το 8ωρο πυροβολήθηκαν από τον στρατό με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 9 νέοι εργάτες. Το γεγονός αυτό συνέβαλε στη μαζική αναγνώριση της 1ης Μαΐου ως ημέρας εργατικού αγώνα.
Σε πολλές χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, η Πρωτομαγιά θεσμοθετήθηκε ως επίσημη αργία και εορταζόταν με παρελάσεις, συγκεντρώσεις και μαζικές εκδηλώσεις. Παρόλο που είχε και προπαγανδιστικό χαρακτήρα, διατηρούσε τη συμβολική της αξία για την εργατική τάξη.

Πολιτική σημασία της Πρωτομαγιάς
Η Πρωτομαγιά έκτοτε καθιερώθηκε ως σύμβολο αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και εργασιακά δικαιώματα. Η ημέρα αυτή αποτέλεσε πυρήνα για κινητοποιήσεις εργατικών κινημάτων, αριστερών κομμάτων και συνδικάτων, σε περιόδους πολιτικής κρίσης, ανεργίας ή κρατικής καταστολής.
Η πολιτικοποίηση της Πρωτομαγιάς δεν περιορίζεται στον 19ο ή 20ό αιώνα. Αποτελεί διαρκές σημείο αναφοράς σε σύγχρονους αγώνες για:
- σταθερή εργασία και αξιοπρεπείς μισθούς
- κοινωνική ασφάλιση και υγεία για όλους
- ισότητα φύλων στην εργασία και μητρική προστασία
- αντίσταση στην επισφάλεια και την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας
Η Πρωτομαγιά δίνει το βήμα στους εργαζόμενους να ακουστούν ενάντια σε πολιτικές που διαλύουν το κοινωνικό κράτος ή πλήττουν τα εργασιακά δικαιώματα, ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες.
Η Πρωτομαγιά στην Ελλάδα: Από το 1893 έως σήμερα
Η Ελλάδα υιοθέτησε την Πρωτομαγιά ως ημέρα τιμής στους εργατικούς αγώνες ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η πρώτη εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε στην Αθήνα το 1893, με πρωτοβουλία του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη. Συγκεντρώθηκαν περίπου 2.000 εργάτες στο Παναθηναϊκό Στάδιο ζητώντας το 8ωρο, κυριακάτικη αργία και κρατική προστασία στους τραυματισμένους εργάτες.
Το 1936, στην Πρωτομαγιά της Θεσσαλονίκης, ξέσπασε μεγάλη απεργία καπνεργατών. Η αστυνομία πυροβόλησε και σκότωσε 12 διαδηλωτές. Η εικόνα της μητέρας του Τάσου Τούση να θρηνεί πάνω από το νεκρό σώμα του γιου της ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει το έργο «Επιτάφιος», το οποίο μελοποίησε αργότερα ο Μίκης Θεοδωράκης.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967–1974), η Πρωτομαγιά τελούσε υπό περιορισμό και απαγόρευση. Ωστόσο, οι αντιστασιακές ομάδες και εργατικά κινήματα της εποχής τιμούσαν συμβολικά την ημέρα. Μετά τη Μεταπολίτευση, η Πρωτομαγιά επανήλθε δυναμικά ως ημέρα απεργιακής κινητοποίησης. Το 1982, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την καθιέρωσε επίσημα ως αργία.
Από τότε μέχρι σήμερα, κάθε Πρωτομαγιά αποτελεί σημείο αναφοράς για την ελληνική κοινωνία. Τα αιτήματα επικαιροποιούνται ανάλογα με τα προβλήματα της εκάστοτε εποχής: ανεργία, ιδιωτικοποιήσεις, μνημονιακές πολιτικές, εργασιακή ανασφάλεια.
Πρωτομαγιά και Παράδοση: Γιορτή της Άνοιξης
Η Πρωτομαγιά στην Ελλάδα δεν είναι μόνο πολιτική και εργατική επέτειος, αλλά και μια μέρα με έντονο λαϊκό και φυσιολατρικό χαρακτήρα. Συνδέεται με την αναγέννηση της φύσης και τις αρχαίες αγροτικές γιορτές. Το έθιμο του μαγιάτικου στεφανιού — φτιαγμένο από λουλούδια και φυτά — είναι διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα. Το στεφάνι τοποθετείται στην πόρτα του σπιτιού και καίγεται το βράδυ του Αϊ-Γιάννη (24 Ιουνίου).
Η λαογραφία της Πρωτομαγιάς συνδέεται επίσης με αρχαίες διονυσιακές τελετές και τα Ανθεστήρια, γιορτές προς τιμήν του Διονύσου και της άνοιξης. Έτσι, η Πρωτομαγιά παντρεύει τη μνήμη του αγώνα με το κάλεσμα της φύσης.
Η Πρωτομαγιά στον 21ο Αιώνα: Επίκαιρη όσο ποτέ
Στον 21ο αιώνα, η Πρωτομαγιά αποκτά νέες προκλήσεις και νοήματα. Η πανδημία COVID-19, η άνοδος της τηλεργασίας, η επέκταση της οικονομίας των «gig workers» και των πλατφορμών, καθώς και οι επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης στην εργασία, δημιουργούν νέα ερωτήματα και διεκδικήσεις.
Η Πρωτομαγιά δεν αφορά μόνο το παρελθόν, αλλά κυρίως το παρόν και το μέλλον. Υπενθυμίζει ότι:
- τα εργασιακά δικαιώματα δεν είναι αυτονόητα,
- η αλληλεγγύη είναι εργαλείο αλλαγής,
- η συλλογική διεκδίκηση παραμένει επίκαιρη.
Η 1η Μαΐου συνεχίζει να εμπνέει, να ενοχλεί και να κινητοποιεί. Από το Σικάγο του 1886 έως σήμερα, η Πρωτομαγιά δεν είναι απλώς μια επέτειος. Είναι υπενθύμιση ότι τίποτα δεν χαρίζεται χωρίς αγώνα.
*Το άρθρο βασίστηκε σε ιστορικά τεκμηριωμένες πηγές όπως το Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ, το Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ, το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) και ακαδημαϊκές μελέτες για το εργατικό κίνημα.