Ξυπόλυτες αλήθειες και παπουτσωμένα ψέματα. Ανυπόταχτοι, αγωνιστές, σκιαγμένοι, υποκριτές, πολτοποιημένες συνειδήσεις, μίσος, απληστία και αχαριστία
Το «Ε» προτείνει το νέο βιβλίο του Γιαννη Καλπούζου με τίτλο «Μεθυστής» από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη.
ΚΡΗΤΗ 1937-1945. Χρόνια σαν αιχμηρές ακίδες, αλλά και με φωτεινά φτεροκοπήματα.
Ο Νέστορας πορεύεται με την αρχή: «Ευτυχώς χρωστάω στη ζωή και δε μου χρωστάει». Η Αριάνθη αναρωτιέται: «Μήπως αν τα βάζεις όλα σε τάξη, σου ξεφεύγει η ζωή;» Ο Μιχαλαριάς, με τη μισή καρδιά του από γρανίτη και την άλλη μισή από βαμβάκι, αφότου ξεκάμπισε στο χνούδι της γης, έζησε ωσάν μανιασμένος ταύρος. Η πασίχαρη Βιολέτα δηλώνει: «Ή με τον Τίτο ή σε μοναστήρι». Ο Ντιραβένας, κατά πως λέει, μετατρέπεται σε σκαντζόχοιρο για να μην τον φάνε οι αλεπούδες. Η Καδιανιά αντροκαλεί τα κύματα. Στο πρόσωπο του Χαραλάμπη Γιανναδάκη σμίγει η έκρηξη με τη γαλήνη.
Δικτατορία Μεταξά, το Ελληνοϊταλικό Μέτωπο, η μάχη της Κρήτης, η ανηλεής γερμανική κατοχή στο νησί και η αντίσταση. Τα φοβερά και εγκληματικά αντίποινα των Γερμανών, η προπαγάνδα και η κατατρομοκράτηση του λαού, η κοινωνική ανισότητα, τα δόντια της πείνας, οι μαυραγορίτες, οι δωσίλογοι, οι καταδότες, άνθρωποι χωρίς κανέναν ηθικό και ιδεολογικό φραγμό, αλλά και εκείνοι που, όταν στέκονται μπροστά σου, χαμηλώνεις το βλέμμα, όπως στην κονταριά του ήλιου.
Ξυπόλυτες αλήθειες και παπουτσωμένα ψέματα. Ανυπόταχτοι, αγωνιστές, σκιαγμένοι, υποκριτές, πολτοποιημένες συνειδήσεις, μίσος, απληστία και αχαριστία. Η ψυχή της γυναίκας που χτυπήθηκε στο αμόνι της άνοιξης και του άντρα στο αμόνι του χειμώνα, ένα ματωμένο κροσσωτό κεφαλομάντιλο κι ο μεγαλύτερος πλούτος της ζωής: Δυο μάτια να σε θωρούν με λαχτάρα.
Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Από το 1982 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 1990 και το 1992 εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: «Έρως και Ευρώς» και «Με το ρυθμό της βροχής». Τα περισσότερα ποιήματα της δεύτερης συλλογής τιμήθηκαν από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών με τον έπαινο «Λιλής Ιακωβίδη». Έκτοτε, έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα, ένα βιβλίο με διηγήματα και άλλες τρεις ποιητικές συλλογές: «Το νερό των ονείρων» (Ελλ. Γράμματα, 2000), «Το παραμιλητό των σκοτεινών θεών» (Ίκαρος, 2006), και «Έρωτας νυν και αεί» (Ίκαρος, 2007). Από το 1995 έχει υπογράψει τους στίχους για περισσότερα από 65 τραγούδια, μεταξύ των οποίων και τα «Γιατί πολύ σ’ αγάπησα» του Ορφέα Περίδη, «Δέκα μάγισσες» του Γιάννη Σαββιδάκη, κ.ά. («Απ’ την Πρέβεζα στα Γιάννενα», «Όπου πας να πηγαίνω», «Με το ραβδί του Μωυσή», «Τι μου ’χει λείψει», «Των άστρων οι φωνές», την ελληνική εκδοχή του «Brazil», κ.ά.). Επίσης, έγραψε τους στίχους του παιδικού θεατρικού έργου «Τρυφεράκανθος» της Ελένης Πριοβόλου. Το μυθιστόρημά του «Ιμαρέτ» (Μεταίχμιο, 2008) τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και των Λεσχών Ανάγνωσης το 2009.
