Επισκέψεις Ι
Και ήρθαν αρκετοί «ξένοι» επισκέπτες στην πόλη μας και έφυγαν αντίστοιχα.
Δύο οι διαπιστώσεις. Η πρώτη στην πόλη της Ξάνθης. Συναντήσαμε αρκετούς από άλλες περιοχές. Ξενομερίτες που ήρθαν να γνωρίσουν την Παλιά Πόλη, να γευτούν τα εδέσματα και να πάρουν τα πασίγνωστα γλυκά του τόπου μας και ό,τι άλλο τους άρεσε στην ειλικρινά φιλόξενη πόλη μας.
Η δεύτερη διαπίστωση από τα χωριά μας. Εκεί οι επισκέπτες ήταν συγγενικά πρόσωπα που πήγαν στους γονείς, τους συγγενείς. Μια ολιγοήμερη επιστροφή στην πατρώα γη. Ένα αντάμωμα με τον πατέρα, την μητέρα ή τον μεγάλο αδελφό που έμεινε στο χωριό.
Αυτοκίνητα έξω και μέσα στις αυλές, από διάφορες πόλεις, που τέτοιες μέρες επιστρέφουν για να θυμηθούν, να χαρούν ή και για να κλάψουν ακόμη για τους απόντες φίλους, συγγενείς, γείτονες.
Γ.Δ.
Επισκέψεις ΙΙ
Τούτες λοιπόν οι επισκέψεις είναι γεμάτες από συναίσθημα, μνήμες και εικόνες.
Ένα πέρασμα από την πλατεία του χωριού˙ όπου τα καφενεία. Οι θαμώνες γνωστοί μεταξύ τους. Τώρα όμως αυξήθηκαν, ήρθαν τα παιδιά, οι κόρες, τα εγγόνια. Είναι διαφορετικά. Χαιρετούρες, καλοσωρίσματα, κεράσματα, ευχές και ερωτήσεις για το πως περνάνε, πού δουλεύουν και άλλα νέα της ζωής.
Κάπου- κάπου λίγα λόγια και για τους απόντες.
Βέβαια, αυτοί οι απόντες είναι ακριβώς το πρώτο καθήκον. Η επίσκεψη στο Νεκροταφείο από τις πρώτες και οι πλέον συναισθηματικές, πιο δύσκολες˙ γιατί πρόκειται για τα πλέον αγαπημένα άτομα.
Ο νεοέλληνας διαχρονικά δεν ξεχνά την καταγωγή του, τις ρίζες του, τους γεννήτορες. Και τις μέρες της χαράς, αφιερώνει ψυχή και μνήμη στους ζωντανούς αλλά και τους πεθαμένους.
Γ.Δ.
Πάλι για τη γλώσσα Ι
Στο φύλλο της Μεγάλης Παρασκευής στην στήλη των σχολίων κάναμε δύο αναφορές στην Ελληνική γλώσσα. Συνεχίζουμε και σήμερα με δύο ενδιαφέροντα και πάντα επίκαιρα σχόλια.
Προχθές μιλούσαμε για την ελληνική γλώσσα και πως ο πλούτος των λέξεων της δημιούργησαν τον κόσμο των αξιών. Δείτε τώρα πως η ελληνική γλώσσα μπορούσε να είναι το κύριο εργαλείο για να αξιολογούνται τα πάντα στην ανθρώπινη ζωή.
Παρακολουθώντας την ευτέλεια στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, των ΗΠΑ και αλλού, ας δούμε τι είχε πει ο Πλάτωνας: «Μία από τις τιμωρίες όταν δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική, είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου».
Βέβαια στην Ελλάδα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, υπάρχουν 7.000.000 που ψηφίζουν και μέσα από τους κομματικούς σωλήνες, μόλις 2.000 που ψηφίζονται. Μπορείς να ψηφίζεις ότι θέλεις, αλλά δεν θα είσαι ποτέ υποψήφιος βουλευτής αν δεν εξασφαλίσουν την υποτέλεια σου τα κόμματα.
Όμως ο Πλάτωνας στην περίφημη «Πολιτεία» εξηγεί, πως η αλήθεια που οι φτηνοί της πολιτικής την κρύβουν και την κακοποιούν, πρέπει να φανερώνεται από τον απλό πολίτη.
Όταν οι ικανοί δε συμμετέχουν στη διακυβέρνηση, ο χώρος γεμίζει από εκείνους που είναι ακατάλληλοι να ηγηθούν και η κοινωνία θα υποστεί τις συνέπειες αυτής της ανισορροπίας.
Γ.Δ.
Πάλι για τη γλώσσα ΙΙ
Τι πρέπει να γίνει; Να υπερασπιστούμε την αλήθεια. Διότι απέναντι στους ψεύτες πολιτικούς, η σιωπή είναι μια νίκη τους σε βάρος όλων μας. Όπως μας λέει ο Πλάτων, «η σιωπή, είναι συνυπεύθυνη για τα δεινά μας και όταν παραμένουμε σιωπηλοί μπροστά στην κακή ηγεσία, η ηχώ που ακολουθεί φέρει πάντα το όνομά μας».
Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Τι συμβαίνει όταν στην κοινωνία πολίτες ημιμαθείς, ανίδεοι και ακόμα χειρότερα κομματικά φανατικοί, υπερτερούν αριθμητικά; Ποιοι θα υπερασπιστούν την αλήθεια όταν οι φωνές λογικής απομονώνονται, καθυβρίζονται, χλευάζονται από όλους αυτούς;
Η απάντηση είναι μόνο μία: Πρέπει να πας κόντρα και σε αυτούς. Δεν μπορείς και δεν πρέπει να κάνεις πίσω. Η αλήθεια στο τέλος πάντα νικά. Οι πολλοί κάποια στιγμή θα την δουν και θα προσέλθουν σε αυτήν, όταν τα δεινά των ψεμάτων όσων κυβερνούν, τους αγγίζουν. Θα το ξαναπώ: Η αλήθεια πάντα κερδίζει στο τέλος.
Γ.Δ.
Άσχημο ξεκίνημα
Άρχισαν οι υψηλές θερμοκρασίες νωρίς-νωρίς, ενδεικτικό το τι θα μας περιμένει Ιούλιο και Αύγουστο.
Και ιδού. Την πιο ζεστή περίοδο του 2025 μέχρι τώρα, διανύσαμε από την Μεγάλη Τετάρτη και Πέμπτη, με το θερμόμετρο να σκαρφαλώνει στους 30 βαθμούς Κελσίου σε κάποιες περιοχές.
Το meteo.gr σε χάρτη με τις θερμοκρασίες που καταγράφηκαν ήδη, αναφέρει ότι η υψηλότερη μέγιστη θερμοκρασία καταγράφηκε στη Γαβαλού Αιτωλοακαρνανίας όπου ο υδράργυρος το μεσημέρι έφτασε στους 30 βαθμούς Κελσίου.
Παρόμοιο ήταν το σκηνικό του καιρού και την Κυριακή του Πάσχα, όπως και την επόμενη ημέρα, που θύμιζε καλοκαίρι.
-Τώρα, μεταξύ μας αυτά δεν είναι ευχάριστα γεγονότα. Σίγουρα δεν προμηνύουν καλό, διότι δεν είναι καθόλου καλή είδηση η αύξηση της θερμοκρασίας.
Γ.Δ.
Πέθανε ο Πάνος Παπαδόπουλος
Το να γράφεις για τον θάνατο ενός ανθρώπου που δημιούργησε Εφημερίδα, Ραδιόφωνο και Τηλεόραση και επηρέασε την τοπική πολιτική ιστορία, δεν είναι εύκολο.
Γνώριζα τον Παναγιώτη (Πάνο) Παπαδόπουλο διότι ζούσε στην ίδια γειτονιά, μεγάλωσε εκεί και συνέχισε να ζει μέχρι το τέλος της ζωής του. Στην οδό ΙΧ Μεραρχίας.
Ο θάνατος τον βρήκε τη Δευτέρα στο Νοσοκομείο Ξάνθης όπου βρισκόταν τις τελευταίες 10 ημέρες δίνοντας τον αγώνα του ενάντια στον καρκίνο.
Η Εξόδιος Ακολουθία έγινε χθες Τρίτη 22 Απριλίου 2025 στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας και η ταφή του στη Διομήδεια του δήμου Αβδήρων απ’ όπου και η καταγωγή του.
Ο Πάνος Παπαδόπουλος ήταν 72 χρόνων, υπήρξε πρώην υπάλληλος του ΟΤΕ. Ανήσυχο πνεύμα, από νωρίς ασχολήθηκε με το Ραδιόφωνο (Life) και την έκδοση της Εφημερίδας «Αδέσμευτη». Ίδρυσε Τηλεοπτικό Σταθμό και γενικά η παρεμβατικότητά του στα δημόσια πράγματα του τόπου ήταν έντονη.
Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην κόρη του Μαρία απ’ όλους τους εργαζόμενους και τη διεύθυνση της Εφημερίδας μας.
Παναγιώτη, καλό ταξίδι.
Γ.Δ.
58 χρόνια πριν
Πέρασαν ήδη 58 χρόνια από την τραγική ημέρα της 21ης Απριλίου 1967. Την ημέρα που καταργήθηκε και καταλύθηκε το Σύνταγμα και οι Ελευθερίες του Ελληνικού λαού από αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού.
Επέβαλλαν δικτατορία την οποία ονόμασαν «Επανάστασις». Εγκατέστησαν ένα καθεστώς φυλάκισης, εξορίας και διώξεων, ενώ επιβλήθηκε καθεστώς λογοκρισίας στα Μέσα Ενημέρωσης, κυρίως στον Τύπο.
Η δικτατορία των Συνταγματαρχών όπως ονομάστηκε, ήταν η αιτία και αφορμή η οικονομία της χώρας να γνωρίσει κάμψη, η Πολιτιστική δημιουργία να εξαφανιστεί τελείως, τα ατομικά δικαιώματα να καταργηθούν και να επικρατήσουν αντιλήψεις αυταρχισμού και ανεξέλεγκτων πράξεων. Φυσικά, η δικτατορία ήταν η μοναδική αιτία της συνεχιζόμενης κατοχής στην Κύπρο από την Τουρκία.
Η Ελλάδα έζησε κατά γενική ομολογία σκοτεινές ημέρες στα επτά χρόνια της δικτατορίας που πληρώθηκαν με αίμα αλλά και οπισθοδρόμηση της χώρας στον πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό τομέα.
Γ.Δ.
Η ζωή συνεχίζεται
Τέλος λοιπόν της ανάπαυλας των πασχαλινών διακοπών. Απόδειξη πως υπάρχει πάντα ένα τέλος και στα πιο ωραία, πιο απολαυστικά, πιο όμορφα.
Το γνωρίζετε αυτό όλοι. Πάντα υπάρχει η επιστροφή, η συνήθεια, η εργασία, οι υποχρεώσεις που μας γυρίζουν στην πραγματικότητα. Εξάλλου, η ζωή δεν θα είχε ενδιαφέρον εάν δεν είχε αυτήν την ποικιλία, το πάνω-κάτω, τα απρόοπτα, τις εξελίξεις.
Η πορεία σε μια ευθεία γραμμή θα ήταν βαρετή, μονότονη και δεν θα την αποζητούσαν οι περισσότεροι τουλάχιστον. Η ποικιλία είναι η χαρά, το ενδιαφέρον και το συμπλήρωμα. Ευχάριστες στιγμές, δυσάρεστες, γεγονότα όμορφα, άλλα άσχημα.
Γέννηση και θάνατος που ζούνε και πορεύονται μαζί.
-Είμαστε εδώ, Χρόνια Πολλά σε όλους λοιπόν!
Γ.Δ.
Περί λαϊκισμού
Η δημοσκοπική σταθεροποίηση της Πλεύσης Ελευθερίας στη δεύτερη θέση και η… προετοιμασία της Ζωής Κωνσταντοπούλου για την Πρωθυπουργία, είναι ένα στοιχείο της συγκυρίας που δεν θα πρέπει να αγνοηθεί, ούτε και να υποτιμηθεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες, έχει μία αξία η ανάλυση του γνωστού διανοητή και συγγραφέα Γιώργου Καραμπελιά για τους λόγους που ενισχύονται και πάλι οι διάφορες εκδοχές του λαϊκισμού. Σε ανάρτησή του μεταξύ άλλων σημειώνει:
«Αν λοιπόν οι πρίγκιπες του Κολεγίου, του Χάρβαρντ και του LSE που μας κυβερνούν θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με τον “λαϊκισμό”, θα πρέπει να εγκύψουν σε εκείνες τις αιτίες –που δεν είναι μόνο οικονομικές, αλλά και πολιτισμικές, και γεωπολιτικές– που εκτρέφουν τη Ζωή και τον Βελόπουλο. Διαφορετικά, θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία μπροστά σε νέες εκπλήξεις. Και, επιτέλους, είναι καιρός, εκτός από τις αλυσίδες των σουπερμάρκετ, να ενισχύσουν μέσα από συνεταιριστικές δομές τα μικρομάγαζα, να βάλουν κάποια όρια στους ανεξέλεγκτους βαρόνους του τουρισμού, να πάρουν αποτελεσματικά μέτρα για την ενίσχυση της λαϊκής κατοικίας και των ενοικίων κ.ο.κ. Τότε ίσως θα υπήρχε μια ελπίδα ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια αφενός να επιβάλει κάποιες αλλαγές, πιέζοντας τους κυβερνώντες, και αφετέρου να αποκτήσει ορθολογικά χαρακτηριστικά και να μη στρέφεται σε απατεώνες και δελαπατρίδηδες».
Κ.Σ.
Τι Καρπενήσι τι Σταυρούπολη….
Όχι δεν είχε τουριστική κίνηση η πόλη μας και γενικά ο νομός μας το Πάσχα. Και η απάντηση στο γιατί είναι ότι απέχουμε πολύ από το να είμαστε τουριστικός προορισμός. Και όχι βέβαια γιατί υστερούμε απ’ όλα αυτά που καθιστούν ένα τόπο τουριστικό προορισμό αλλά γιατί δεν έχουμε αναδείξει με τον σωστό τρόπο αυτά τα στοιχεία μας. Με συνέπεια και συνέχεια και στοχευμένο σχεδιασμό. Βούλιαξε λέει το Καρπενήσι το Πάσχα γιατί «πουλάει» το Brand name «Ρουμελιώτικο Πάσχα». Και ερωτώ: Είναι καλύτερο το Καρπενήσι από την δικιά μας Σταυρούπολη; Όχι βέβαια. Απλά έχει προβολή και υποδομές και η δική μας δεν έχει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Έχει κάποια καταλύματα που μαραζώνουν όπως και ο τόπος. Χρειάζεται δουλειά και δεν γίνεται. Κάποτε στην Νομαρχία Ξάνθης επί Γιώργου Παυλίδη υπήρχε μια Εταιρεία Τουριστικής Προβολής με πρόεδρο την κα Ευτέρπη Στάντζιου που έκανε πραγματική δουλειά με πολύ θετικά αποτελέσματα. Είχε πολύ καλό δίκτυο προβολής μέσω εκθέσεων, μέσων πρακτόρων, μέσω των σχολείων για τις σχολικές εκδρομές. Τώρα ανέλαβε η περιφέρεια την προβολή. Λες και κάποιος όταν θέλει να πάει κάπου λέει θα πάω στην περιφέρεια ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και όχι στην Ξάνθη ή στην Καβάλα, όπως αντίστοιχα στα Γιάννενα και όχι στην Ήπειρο. Με λίγα λόγια πρέπει η προβολή να έχει τοπικό πρόσημο, τοπικό χαρακτήρα. Αλήθεια τι γίνεται με εκείνη την επιτροπή τουρισμού του δήμου; Θα συνεδριάσει κάποτε;
Μ.Ξ.
