Κι εδώ είμαστε πίσω
Μπορεί σαν περιφέρεια να είμαστε στις τελευταίες θέσεις πανελλαδικά, όμως ότι θα βρισκόμασταν στις ίδιες θέσεις και στο προσδόκιμο ζωής, δεν το περίμενα. Ε, λοιπόν, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat η ΑΜΘ είναι κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο!
Στις χώρες με υψηλότερο προσδόκιμο ζωής από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο βρίσκεται η Ελλάδα. Τα στοιχεία της Eurostat για το 2023 έδειξαν ότι ο πανευρωπαϊκός μέσος όρος ξεπέρασε τα προ-covid επίπεδα. Οι Ευρωπαίοι πολίτες «έζησαν» κατά μέσο όρο 81,4 έτη ενώ στη χώρα μας οι πολίτες έζησαν κατά 0,4 έτη, 81,8 έτη.
Οι δώδεκα από τις δεκατρείς περιφέρειες της Ελλάδας βρέθηκαν πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο το 2023, με πρώτη την Ήπειρο και την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης να είναι η μόνη που βρέθηκε κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Συνολικά πάντως, στην κατάταξη των 27 χωρών της ΕΕ η Ελλάδα βρίσκεται λίγο κάτω από τη μέση, στην 15η θέση.
Πρώτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το 2023 ήταν η Ισπανία με 84 έτη και δεύτερη η Ιταλία με 83,5. Ακολούθησαν με μικρές διαφορές το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Σουηδία. Από τις χώρες της βόρειας και δυτικής Ευρώπης η μόνη που είναι κάτω από το μέσο όρο είναι η Γερμανία με προσδόκιμο ζωής τα 81,1 έτη.
Σε επίπεδο περιφερειών, αυτή με το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής είναι η περιφέρεια της Μαδρίτης στην Ισπανία με 86,1 έτη. Ακολουθούν η αυτόνομη επαρχία του Τρέντο στην Ιταλία και η Άλαντ της Φιλανδίας με 85,1 έτη). Αντίθετα, μεταξύ των πέντε περιοχών της ΕΕ με το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, τρεις ήταν στη Βουλγαρία με προσδόκιμο 75,2, 75,1 και 73,9 έτη αντίστοιχα. Οι άλλες δύο είναι μία ουγγρική αλλά και η Μαγιότ της υπερπόντιας Γαλλίας.
-Χαμηλά εισοδήματα, χαμηλές αποταμιεύσεις, χαμηλό επίπεδο ζωής, χαμηλό προσδόκιμο. Ε, λοιπόν, έχει πολλή δουλειά να κάνει για την Περιφέρεια ο Τοψίδης μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα.
Γ.Δ.
Πυρασφάλεια; Τι είναι αυτό;
Σε φιλική συζήτηση φίλος βιοτέχνης σχολίαζε την τραγωδία με τους 59 νεκρούς νέους σε πυρκαγιά σε νυκτερινό κέντρο στην Βόρεια Μακεδονία.
Αναδείκνυε την επιτακτική ανάγκη αυστηρής τήρησης των κανόνων πυρασφάλειας, ιδίως σε χώρους υψηλού συνωστισμού, όπως τα κέντρα διασκέδασης.
Ο ίδιος επεσήμανε ότι ποσοστό 30-40% των καταστημάτων στη χώρα μας δεν τηρούν τους κανόνες πυρασφάλειας που από το νόμο έχουν υποχρέωση να υλοποιούν.
Και μια ενημερωτική για τους συμπολίτες επαγγελματίες απόφαση ότι οι σχετικοί έλεγχοι από 1-1-2025 θα γίνονται κάθε χρόνο κι όχι ανά πέντε που συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.
-Προσοχή λοιπόν, λήψη μέτρων και εφαρμογή των κανόνων για να μην συμβεί το κακό.
Γ.Δ.
Το θέμα είναι σοβαρό
Πρώτος το είπε ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας και ακολούθησαν στη συνέχεια και άλλοι. Προχθές το είπε δημόσια και ο νέος υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μάκης Βορίδης. Είπε λοιπόν τα αυτονόητα: «Όσοι εισέρχονται παράνομα στη χώρα μας οφείλουν να ζουν σύμφωνα με τις παραδόσεις μας, να σέβονται τις αξίες μας, την ταυτότητά μας, την πολιτιστική μας κληρονομία».
Συμπληρώνω με την φράση του πρωθυπουργού της Αυστραλίας: «Δεν σας καλέσαμε εμείς. Εσείς θελήσατε να’ ρθείτε. Δεν θ’ αλλάξουμε εμείς, εσείς ενσωματωθείτε στον πολιτισμό μας. Όσοι δεν συμφωνείτε θα πρέπει να φύγετε. Οι νόμοι της Αυστραλίας ισχύουν για όλους, εξαιρέσεις δεν γίνονται και δεν συζητείται κάτι τέτοιο».
-Λοιπόν, έχουν άδικο ο Βορίδης και ο Αυστραλός πρωθυπουργός;
Γ.Δ.
Σύγχρονη Μήδεια
Με ομόφωνη καταδίκη για δις ισόβια ολοκληρώθηκε η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, την σύγχρονη Μήδεια που όπως αποδείχθηκε στην ακροαματική διαδικασία σκότωσε τα δύο παιδιά της για να διατηρήσει τον γάμο της!. Καταπέλτης ο εισαγγελέας για την περίπτωσή της που πραγματικά είναι αδιανόητο, δεν το χωράει ανθρώπινος νους πως μια μάνα προκάλεσε τον θάνατο των παιδιών της για να σώσει τον γάμο της, χωρίς να αντιμετωπίζει κάποιο βαρύ ψυχιατρικό νόσημα.
Αυτή η περίπτωση πραγματικά προσβάλλει την ιερότητα του μητρικού πρότυπου που είναι ότι πιο αρχέγονο έχουμε μέσα μας.
Μ.Ξ.
«Πόλεμος πατήρ πάντων» Ι
Ο Έλληνας φιλόσοφος Ηράκλειτος (544-483) που είπε την ρήση αυτή πριν δύο χιλιάδες χρόνια, είχε απόλυτο δίκιο.
Από τότε και μέχρι σήμερα οι πόλεμοι, μικροί και μεγάλοι, οι διαμάχες μεταξύ κρατών δεν ήταν μια απλή υπόθεση αντιπαλότητας. Ας δούμε όμως τι είναι ο πόλεμος.
Πόλεμος λοιπόν είναι μια δυναμική και εξοντωτική σύγκρουση ανάμεσα σε ομάδες ή λαούς. Το φαινόμενο του πολέμου δείχνει ότι ο άνθρωπος είναι επιθετικό ον, αν και δεν γίνεται δεκτό ότι οι άνθρωποι και οι λαοί κάνουν πόλεμο απλά και μόνο για να δώσουν διέξοδο στην επιθετική και καταστροφική τους ορμή. Ορισμένοι πόλεμοι είναι οικονομικά υπολογισμένοι ενώ άλλοι γίνονται από υπερτροφικό εθνικισμό, θρησκευτικό φανατισμό κ.λ.π.
Από ορισμένους, ο πόλεμος θεωρήθηκε έκφραση βιολογικής ζωτικότητας ενός λαού, ενώ η ειρήνη κατηγορήθηκε σαν κατάσταση που συντελεί στον εκφυλισμό ενός λαού. Άρα κάποτε-κάποτε οι λαοί πρέπει να κάνουν πολέμους. Άλλοι έκριναν ότι ο πόλεμος αντίκειται στη λογική φύση του ανθρώπου και καταστρέφει τα έργα και τον πολιτισμό που δημιουργείται σε ειρηνικές περιόδους. Η ανατροπή των αξιών και η ηθική κρίση βρίσκονται μέσα στην ουσία του πολέμου.
Γ.Δ.
«Πόλεμος πατήρ πάντων» ΙΙ
Ο Ηράκλειτος θέλησε να μας εξοικειώσει με την ιδέα του πολέμου, όχι μόνο γιατί χωρίς τον πόλεμο δεν θα χαιρόμασταν το γεγονός της ειρήνης (πόλεμος και ειρήνη συνδέονται διαλεκτικά), αλλά και γιατί ο πόλεμος κυριαρχεί στον κόσμο, είναι «πάντων πατήρ και πάντων βασιλεύς». Με το τελευταίο ο φιλόσοφος εννοεί τη συνεχή σύγκρουση ανάμεσα στις αντιθέσεις που συγκροτούν τον κόσμο. Η πάλη ανάμεσα στις αντιθέσεις είναι εκείνη που εξασφαλίζει την ισορροπία και την αρμονία τους. Ο πόλεμος ανάμεσα σε οργανωμένες ανθρώπινες ομάδες δεν οδηγεί βέβαια σε καμία ισορροπία, αλλά μόνο μας ετοιμάζει να δεχτούμε την ειρήνη και να τη χαρούμε. Χωρίς πόλεμο δεν θα είχε νόημα η ειρήνη κατά τον Ηράκλειτο.
Ο πόλεμος υπάρχει επίσης και στον αγώνα για την ύπαρξη και την επιβίωση, που γίνεται ανάμεσα στους οργανισμούς και που δεν οδηγεί πάντα στην οικολογική ισορροπία. Η ζωή δεν είναι συνδεδεμένη με την ειρήνη, αλλά περισσότερο με τον αγώνα, με την πάλη και τον πόλεμο.
Γ.Δ.
«Πόλεμος πατήρ πάντων» ΙΙΙ
Την περίοδο αυτή, το σωτήριο έτος 2025, δίπλα μας σχεδόν, είναι σε εξέλιξη δύο αιματηροί πόλεμοι, δηλαδή με χιλιάδες θύματα στρατιώτες και αμάχους.
Ιδού λοιπόν η απόδειξη όσων παραπάνω δίδαξε ο Ηράκλειτος.
Διαχρονικά λοιπόν από εμφανίσεως των ανθρώπων υπήρχαν οι συγκρούσεις. Απλά επί των ημερών μας γίνονται με σύγχρονα μέσα.
Οι πόλεμοι, πάντα, αποτελούσαν προϊόν στρατηγικής, προετοιμασίας, σχεδιασμού, δημιουργίας αξιόμαχου στρατεύματος, επιλογή χρόνου και σημείων επίθεσης εναντίον των αδύναμων σημείων του αντιπάλου.
Όλα αυτά απαιτούσαν βέβαια χρήματα για οπλισμό, μέσα, τροφή και άλλες προμήθειες.
Μια πολεμική σύγκρουση από πολλά χρόνια πίσω μέχρι τις ημέρες μας κινητοποιεί πολλές οικονομικές παραμέτρους εκτός των άλλων, όπως και γεωγραφικές ανακατατάξεις.
-Με λίγα λόγια ο Ηράκλειτος είχε απόλυτο δίκιο.
Γ.Δ.
Τι θυμήθηκε…
Συμπολίτης έστειλε στην Εφημερίδα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μία λίστα με διάφορα έξοδα του δήμου Ξάνθης. Πρόκειται για μια λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα ο υποψήφιος δήμαρχος Σάββας Μελισσόπουλος στις 15 Μαρτίου 2023. Μάλιστα για την εγκυρότητα των στοιχείων σημείωσε στο τέλος της λίστας των εξόδων που κόστισε το Καρναβάλι του 2023 (του Τσέπελη δηλαδή), και τα παρακάτω: Όλα τα παραπάνω στοιχεία και δεδομένα είναι αυτά που μπορέσαμε να αντλήσουμε από το πρόγραμμα «Διαύγεια» (ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό στη δημόσια ζωή μας).
Τίτλος της λίστας που έδωσε ο Μελισσόπουλος στη δημοσιότητα είναι ο παρακάτω: «Πάνω από 400.000 ευρώ κόστισε το φετινό καρναβάλι. Για την ακρίβεια, το ποσό του κόστους είναι 409.498,96. Ο υπολογισμός έγινε από τον ίδιο τον Μελισσόπουλο, από τον οποίο περιμένουμε να δώσει στη δημοσιότητα τη φετινή λίστα του κόστους του καρναβαλιού».
Ο κ. Μελισσόπουλος δεν έχει λόγο να τη διαψεύσει καθότι δημόσια. Άραγε περιλαμβάνεται στις προθέσεις αντίστοιχη νέα ανακοίνωση για το φετινό καρναβάλι;
Γ.Δ.
Πόσο θλιβεροί
Είναι πολύ σημαντικό και διόλου εύκολο όταν εθιστεί κάποιος στην δημοσιότητα να επιλέξει εθελούσια την φυγή από τα φώτα της, όταν δεν έχει κάτι να πει. Συνήθως οι περισσότεροι απ’ αυτούς καταφεύγουν στο παρελθόν ξεσηκώνοντας παλιές ιστορίες για πρόσωπα γνωστά που ήταν κοντά τους και έφυγαν από τη ζωή, ιστορίες που δεν αφορούν κανένα, και λέγονται μόνο για τους μνημονεύουν και μαζί τους να διατηρούνται κι αυτοί στην δημοσιότητα και να «παίζουν» στα social. Ιδίως αν είναι ηθοποιοί το κάνουν για να …κονομήσουν κανένα ρόλο κάνοντας αισθητή την παρουσία τους. Μ’ αυτό τον τρόπο όμως γίνονται γραφικοί. Το βλέπουμε κατά κόρον να γίνεται και προκαλεί μόνο θλίψη. Θλίψη γι’ αυτούς που δεν έχουν την αξιοπρέπεια και το αξιακό σύστημα να εννοήσουν ότι τελικά αυτά που υπενθυμίζουν κανέναν δεν αφορούν. Πρέπει να έχει αφήσει κάποιος πολύ έντονο στίγμα στην εποχή του ώστε η επιδραστικότητά του να φτάνει μέχρι σήμερα και αυτό ελάχιστοι το έχουν καταφέρει και είναι αυτοί που συνήθως δεν …μνημονεύονται.!
Μ.Ξ.
