Η χοροδιδάσκαλος, Αλεξάνδρα Τσοτανίδου μιλά στο «Ε» για τη «γλυκιά» χορογραφία που δημιουργήθηκε από το εργαστήρι σύγχρονου χορού του ΙΘΤΠ-Μια αφορμή συζήτησης για τη θέση και τον «χώρο» του χορού σήμερα στην πόλη μας.
Μια «γλυκιά» νότα με…χορό μοιράστηκαν οι μαθήτριες του εργαστηρίου σύγχρονου χορού του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, που δημοσίευσαν βίντεο με τη χορογραφία που είχε τον τίτλο «Ο αμανές του κουραμπιέ». Η χορογραφία εκτυλίσσεται γύρω από έναν κουραμπιέ και την ένταση και την επιθυμία που δημιουργεί σε μία σειρά από γυναίκες κάθε ηλικίας… « Ο αμανές του κουραμπιέ» «ενώνει» μουσικά δέκα γυναίκες αρχικά γύρω από ένα τραπέζι κι έπειτα χορευτικά με την καθοδήγηση της χοροδιδασκάλου, Αλεξάνδρας Τσοτανίδου αφήνοντας κάτι γιορτινό, κάτι παιχνιδιάκικο, κάτι μαγικό και πρωτότυπο.
Στη χορογραφία λαμβάνουν μέρος οι: Μυρσίνη Γούναρη, Αθηνά Καλτάκη, Κατερίνα Καραμαλίδου, Έλενα Καρμπόνη, Όλγα Μαυρομάτη, Ελένη Μπαλακτσή, Κυριακή Παπαγιαννάκη, Στέλλα Παραστατίδου, Αλεξία Πασαδάκη και Φανή Τρανού, ενώ συμμετέχει και η ΠερσεφόνηΤσαβδαρίδου. Την σκηνοθεσία επιμελείται ο Στεπάν ‘’Armon’’ Γιακουπιάν.
Με αφορμή το βίντεο που αγκαλιάστηκε από πολύ θερμά σχόλια στην διαδικτυακή τοπική κοινότητα και όχι μόνο, η Αλεξάνδρα Τσοτανίδου μίλησε στο «Ε» για το εργαστήρι, τη χορογραφία και το χορό εν γένει στην πόλη μας.
Δημιουργήθηκε κάτι πολύ «δροσερό». Ποια ομάδα ανέλαβε το κομμάτι της διοργάνωσης; Πώς προέκυψε σαν ιδέα;
Το χορευτικό βιντεάκι «Ο αμανές του κουραμπιέ» δεν είναι κάτι που οργανώνεται, αλλά είναι μία χορογραφία που φτιάχτηκε για την χριστουγεννιάτικη παρουσίαση από το εργαστήρι σύγχρονου χορού του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, στο οποίο τα έφηβα και ενήλικα άτομα τα διδάσκω εγώ. Περάσαμε πάρα πολύ όμορφα στη διαδικασία, γελάσαμε πολύ στις πρόβες και μας άρεσε η ιδιαιτερότητα του κομματιού, καθώς δεν ήταν ένα κλασικό χριστουγεννιάτικο κομμάτι. Μπορέσαμε, λοιπόν να το διακωμωδήσουμε, να το σαρκάσουμε. Είπαμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, να το βιντεοσκοπήσουμε για να το αποτυπώσουμε και για να έχουν οι άνθρωποι του εργαστηρίου την ευκαιρία να βιώσουν μία διαφορετική εμπειρία, την εμπειρία της βιντεοσκόπησης, τις πρόβες και την ετοιμασία που υπάρχει από πίσω.
Πώς εντοπίσατε τους συνεργάτες σας; Τα κορίτσια που συμμετέχουν πόσο καιρό κάνουν χορό;
Το τμήμα είναι mix.Οι περισσότερες από τις κοπέλες που συμμετέχουν ξεκίνησαν πέρσι. Συγκεκριμένα, κάποιες ήταν εντελώς αρχάριες, ενώ άλλες είχαν κάνει χορό στο παρελθόν. Κάποια κορίτσια στην εφηβεία επίσης ήταν ανάμικτα. Είναι ένα τμήμα μεσαίου επιπέδου που συγκεντρώνει ανθρώπους που είτε έχουν κάνει λίγο, είτε περισσότερο καιρό χορό. Δεν έχουν κάνει πάντως πολλά χρόνια χορό.
Το συγκεκριμένο τμήμα είναι πολύ ιδιαίτερο. Ξεκινά από παιδιά στην εφηβική ηλικία, από 15 και πάνω (και έχουμε και μία μικρότερη του γυμνασίου) και είναι «ανοιχτό» ακόμη και σε πιο ώριμες γυναίκες. Αρχικά, ήταν σαν πείραμα, αλλά η ομάδα «έδεσε» τόσο πολύ, αφού η κάθε ηλικία «τροφοδοτεί» σε μεγάλο βαθμό την άλλη. Έχουμε μία όμορφη ατμόσφαιρα στο τμήμα. Γενικά στο ΙΘΤΠ υπάρχουν και άλλα τμήματα για μικρότερα παιδιά που δουλεύουν μοντέρνο χορό και απευθύνεται σε άλλες ηλικίες, πιο στοχευμένες 4-6, 6-8 ετών. Απεναντίας, σε εμάς είναι πιο «ανοιχτό» το γκρουπ.
Εσείς ως επαγγελματίας χορεύτρια πώς δραστηριοποιήστε; Υπάρχει αρκετός χώρος για να «αναπνεύσει» ο χορός στην περιοχή;
Από τότε που επέστρεψα στην Ξάνθη συνεργάζομαι με κάποιους χώρους, όπως με το ΙΘΤΠ. Επικεντρώνομαι στη διδασκαλία περισσότερο παρά στην καλλιτεχνική δημιουργία και την προσωπική μου δραστηριότητα ως χορεύτρια. Οπότε ο ρόλος μου είναι εκπαιδευτικός σε αυτή την φάση, δουλεύουμε με παιδιά, ενήλικες, ηθοποιούς και από φέτος με άτομα με αναπηρία.
Η επιλογή να δραστηριοποιηθείς ως χορεύτρια σε μία μικρή πόλη σημαίνει αυτομάτως πως δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες να συνεργαστείς με άλλους ανθρώπους του χώρου, λόγω έλλειψης. Οπότε είναι μεγαλύτερο το εκπαιδευτικό κομμάτι και μικρότερο το καλλιτεχνικό. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορείς να δημιουργήσεις κάτι εσύ ή να υπάρξει συνεργασία σε project, αλλά επαφίεται λίγο στην προσωπική επιλογή.
Συνεχίζει να είναι δημοφιλής αυτός ο τρόπος καλλιτεχνικής έκφρασης για ανήλικους και ενήλικες; Έχει «σπάσει» το ταμπού με τους άντρες που συμμετέχουν στο σύγχρονο χορό και μπαλέτο;
Είναι σε καλύτερο επίπεδο σε σχέση με την κατάσταση που υπήρχε στην δική μου παιδική ηλικία. Συγκριτικά με άλλες περιοχές και μιλώντας για τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό είμαστε πολύ πίσω. Υπάρχει ακόμη ταμπού, το «ένα αγόρι δεν πρέπει να κάνει χορό». Δυστυχώς έχουμε πολλά βήματα να κάνουμε στο μέλλον.
Αυτή η συνεργασία «έδεσε» και για κάτι επόμενο; Αν, ναι, τι θα ακολουθήσει;
Σε αυτή την φάση είμαστε σε διαδικασία προβών για την καλοκαιρινή παρουσίαση που θα γίνει στις 31 Μαΐου. Επίσης, θα ακολουθήσουν και κάποιες άλλες παρουσιάσεις που αφορούν το χορογραφικό εργαστήρι στο ΙΘΤΠ. Ετοιμάζουμε κάτι καινούργιο.
Πρόκειται για mini project με το τμήμα που χόρεψε τον αμανέ του κουραμπιέ. Θα έχει να κάνει με την ανάμνηση των γιαγιάδων μας από τη δική τους «τρυφερή» ηλικία, από τα δικά τους εφηβικά χρόνια, η συνθήκη του πώς περνούσαν όμορφα στην τότε εποχή, ποιες γιορτές είχαν. Θέλουμε να οδηγηθούμε από το πανηγύρι του τότε στη διασκέδαση του σήμερα.
