Για την Γεωθερμία Ι
Από το μακρινό (κάπως) 1977 που πρωτοκυκλοφόρησε η Εφημερίδα μας, από το πρώτο της φύλλο κάναμε αναφορά στο θέμα της Γεωθερμίας του νομού μας.
Πάντα δε, διαχρονικά, θέταμε το θέμα για την ανάγκη αξιοποίησης των υπαρκτών δυνατοτήτων που διέθετε ο νομός μας με τα τρία γεωθερμικά πεδία στις περιοχές Ερασμίου, Ποταμιάς και Θερμών.
Δυστυχώς, πέρασαν πολλά χρόνια για να γίνει μια σοβαρή εξέλιξη, κι αυτή οφείλονταν στις ενέργειες του Σωκράτη Ξυνίδη που έθεσε το πλαίσιο για την αξιοποίησή τους.
Έτσι, με το καθεστώς αξιοποίησης λυμένο, υλοποιήθηκε η μεγάλη επένδυση στο Εράσμιο από τα Πλαστικά Θράκης και θα συνεχιστεί και στην Ποταμιά πάλι για την υδροπονική παραγωγή λαχανικών από την ίδια εταιρεία.
Έτσι, ξεκίνησε η αξιοποίηση στον τομέα των θερμοκηπίων.
Γ.Δ.
Για τη Γεωθερμία ΙΙ
Όμως δεν τελειώνει εδώ στις δύο περιπτώσεις το θέμα της Γεωθερμίας στο νομό.
Υπάρχουν δυνατότητες αξιοποίησης και στην ιαματική πλευρά όπως ήδη ισχύει στις Θέρμες και στην Ποταμιά. Για να μιλάμε όμως για Ιαματική αξιοποίηση, θα πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις, έργα, ούτως ώστε να προσελκύσουν τους ενδιαφερόμενους. Το θέμα είναι στα χέρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κι αυτή οφείλει να το προχωρήσει.
Στην υπόθεση Γεωθερμία όμως υπάρχει και μια άλλη εξέλιξη, πολιτική. Κι αυτή η εξέλιξη προήλθε από την εκδήλωση της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ προχθές στην πόλη μας, στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ που θα γίνει στην Κομοτηνή.
Στην Ξάνθη λοιπόν ο ευρωβουλευτής Γιάννης Μανιάτης τόνισε την σημασία για την Περιφέρεια η ύπαρξη της γεωθερμίας σ’ αυτήν. Μάλιστα έγινε αναφορά και συζήτηση για την αξιοποίησή της σε όλο το εύρος της.
Να λοιπόν, που μετά από 47 χρόνια, η γεωθερμία στην περιοχή μας βρίσκει την αποδοχή, την αξία της και την αξιοποίησή της. Με το ηθικό ανεβασμένο, αναμένουμε νέα θετικά έργα στην κατεύθυνση της αξιοποίησή της.
Γ.Δ.
Διαβάστε το
Παρακαλώ, προσοχή. Την προσοχή σας προσωπικά.
Μαζί με την προσοχή σας και μια επισήμανση και ένα απλό αίτημα της στήλης προς τους αγαπητούς αναγνώστες.
Τολμώ, η αλήθεια είναι με συστολή, να σας ζητήσω να προσέξετε και να διαβάσετε στην 2η σελίδα το Άρθρο-Γνώμη του Δημήτρη Ευθυμάκη με τίτλο «Ελλάδα, η αμεταρρύθμιστη χώρα».
Σας συνιστώ να το διαβάσετε και είμαι βέβαιος ότι θα σας προβληματίσει, θα σας βάλει σε σκέψεις και ίσως σας δημιουργήσει μια αίσθηση θλίψης και λύπης για την αγαπημένη μας πατρίδα, την Ελλάδα μας, στην Πολιτική πορεία στον χρόνο.
Γ.Δ.
Για το νερό
Εντάξει, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο έκανε αυτό που έπρεπε. Με τα μηχανήματα και τους επιστήμονές του έβγαλε τα συμπεράσματά του. Συμπεράσματα αρνητικά για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα της Γεωργίας και της Κτηνοτροφίας του νομού και της Θράκης γενικότερα. Μάλιστα είναι η τρίτη συνεχιζόμενη χρονιά με ανομβρία με αποτέλεσμα τα υπόγεια νερά να λιγοστεύουν επικίνδυνα και το μέλλον να καθίσταται άγνωστο για το τι θα γίνει.
Και ακριβώς εδώ είναι η ουσία της υπόθεσης. Στο τι πρέπει να γίνει από την πλευρά της πολιτείας. Για να γίνουν όσα πρέπει ούτως ώστε να προλάβουν το κακό διότι τότε, θα’ ναι αργά.
Άρα, μετά τη διαπίστωση του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου, τώρα, πρέπει, η Περιφέρειά μας, να σκύψει με σοβαρότητα και πνεύμα ευθύνης, να συμβουλευτεί τους αρμόδιους και να προχωρήσει στην λήψη μέτρων, εφαρμογή προτάσεων, υλοποίηση έργων. Τώρα, εγκαίρως πριν είναι αργά. Διότι άλλη μια χρονιά χωρίς βροχές και χιόνια, το νερό θα το λέμε νεράκι και οι καλλιέργειες θα καταστρέφονται.
Και κάτι τελευταίο αλλά ιδιαίτερα σημαντικό. Οι αγρότες μας θα πρέπει ν’ αλλάξουν κι αυτοί νοοτροπία ως προς την διαχείριση του νερού. Καταναλώνουν το 70-80% του νερού και το υπόλοιπο όλοι οι άλλοι. Αυτό θα πρέπει ν’ αλλάξει. Το πώς, είναι ένα θέμα, διότι εάν συνεχιστεί έτσι η υπόθεση αυτή δεν θα υπάρχει νερό πλέον.
Και τότε;
Γ.Δ.
Ένα επίκαιρο σχόλιο
Διάβασα το σχόλιο στην εφημερίδα σας, την 8/3 με τίτλο “Ευθύνες ιδιωτών και δήμου Ξάνθης“. Ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα, αν και δεν είναι το αντικείμενο του επαγγέλματος μου, πιστεύω πως δεν υπάρχει βούληση από κανέναν να το αγγίξει.
Ίσως θυμάστε πριν από χρόνια, δύο παιδιά έχασαν τη ζωή τους (αν δεν κάνω λάθος στη Σάμο) όταν τους καταπλάκωσε ένα μπαλκόνι μιας ερειπωμένης κατοικίας.
Τότε, υποτίθεται ότι είχε ενδιαφερθεί ο αρμόδιος υπουργός για να βρει λύση στο θέμα των παλιών κατοικιών, επισκέφτηκε την πόλη μας, τον ξενάγησε ο κ. Τσέπελης, αλλά εκ του αποτελέσματος, δεν έγινε κάτι.
Έτσι λοιπόν θα καταρρέουν όσα σπίτια και κτίρια έχουν απομείνει στην παλιά πόλη.
Τρανά παραδείγματα: το κτίριο στη διασταύρωση Βενιζέλου και Βασ. Σοφίας (που το “υιοθέτησε” το ΑΠΘ) και ένα κτίριο, στο πιο πολυσύχναστο σημείο της πόλης, που είναι καλυμμένο με λαμαρίνες, ενώ υπάρχουν αποφάσεις των αρμόδιων φορέων που το έχουν κρίνει κατεδαφιστέο χρόνια πριν (συγχωρέστε με αν έχει αλλάξει κάτι απ’ τις λιγοστές πληροφορίες μου, που σκοπό απλώς έχουν να περιγράψω την αδιαφορία του κράτους).
Έτσι, αντί να κοσμούν την πόλη όμορφα, ζωντανά κτίρια, που θα προσελκύουν τα βλέμματα και το θαυμασμό αποτελώντας πόλο έλξης, όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε τόσες ευρωπαϊκές πόλεις (που κάθε φορά που τα αντικρίζω) με γεμίζουν μεγαλύτερη πικρία για την κατάντια μας.
Υπάρχει λύση; Δεν γνωρίζω. Αλλά, οι μέχρι σήμερα δημοτικές Αρχές, δεν έχουν δείξει δείγματα που να με πείθουν πως εργάζονται προς τούτο.
Κρίμα
Θ.Γ.
Πυροβολισμός στον αέρα
Πρόσφατο και όχι τελευταίο το ψήφισμα που εξέδωσε το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Ξάνθης. Με το ψήφισμα το Δ.Σ. συμπαραστέκεται στο αίτημα των εργαζομένων στα εκδοτήρια του ΟΣΕ να μην κλείσουν.
Δηλαδή μια έγγραφη έκφραση τυπικής συμπαράστασης που όλοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν, εργαζόμενοι και δημοτικοί σύμβουλοι, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει την απόφαση που ήδη έχει δρομολογηθεί.
Πρόκειται όπως λέγεται για έναν πυροβολισμό στον αέρα. Ο οποίος κάνει κρότο μεν και έτερον ουδέν. Δεν στοχεύει παρά στον αέρα. Όπως τα λόγια του αέρα που συνηθίζουν τελευταία κάποιοι πολιτικοί με τα οποία μολύνουν την ατμόσφαιρα.
Τέλος πάντων, το δημοτικό συμβούλιο βγήκε από την υποχρέωση, έβγαλε και έστειλε το Ψήφισμα και όλα καλά.
Γ.Δ.
Περί ανασχηματισμού
Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός θα γίνει. Το λέω μετά βεβαιότητας διότι απ’ όσα διαβάζω κι ακούω τον συζητούν όλοι. Άρα, ήδη ο πρωθυπουργός όχι απλά τον σκέπτεται αλλά καθόρισε έναν όρο. Ο όρος είναι απλός αλλά απόλυτος. Όποιος πει «όχι» στο υπουργείο που θα επιλεγεί γι’ αυτόν, αμέσως πάει σπίτι του και να’ ρθει ο επόμενος.
Αφού λοιπόν όλοι το λένε ότι θα γίνει ο ανασχηματισμός όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να δώσει μια νέα εκκίνηση στην κυβέρνησή του ο πρωθυπουργός και να ξεφύγει από το αρνητικό κλίμα της υπόθεσης των Τεμπών.
Από την άλλη, σκεφτόμουν και το συζητούσα με τον εαυτό μου (ναι, το κάνω αυτό), εάν σημαίνει κάτι για μας ο ανασχηματισμός. Εάν θ’ αλλάξει κάτι προς το καλύτερο στη ζωή μας, εάν θα γίνει φθηνότερο το ηλεκτρικό ρεύμα, τα είδη στα Σούπερ Μάρκετ, στη βενζίνη και στο τσίπουρο…
-Για μας, το λαό εκτιμώ πως δεν θ’ αλλάξει τίποτε.
Γ.Δ.
Περί του Οίνου της Θράκης
Συμπολίτης τακτικός αναγνώστης της εφημερίδας, επικοινώνησε για να μας πει και αναφερθεί σε ιστορικό γεγονός. Λοιπόν, αυτό το γεγονός ήταν το κρασί αλλά και τα Άβδηρα. Μας μίλησε για την ιστορία του κρασιού που παράγονταν όχι μόνον στα Άβδηρα αλλά δίπλα στην Ροδόπη και τους άλλους νομούς Καβάλας και Δράμας. Δηλαδή στην αρχαία Θράκη. Από εκείνα τα χρόνια γινόταν παραγωγή κρασιού διότι το αμπέλι ευδοκιμούσε στις εκτάσεις της Θράκης.
Μάλιστα, έκανε αναφορά και στον θεό Διόνυσο που θεωρείται ότι αυτός παρέδωσε το κρασί, γι’ αυτό και τον τιμούσαν ανάλογα με κατανάλωση κρασιού και εορτασμών.
Αιτιολογώντας δεν την αμπελοκαλλιέργεια, τόνισε πως όλο το Νότιο τμήμα της Θράκης είχε παράλιο μέτωπο προς την θάλασσα, γεγονός που αποτελεί ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη των αμπελιών.
-Ούτως εχόντων λοιπόν των πραγμάτων για την άμπελο και το κρασί στην Θράκη, θεωρώ ότι αργήσαμε αρκετά οι απόγονοι για να γίνουμε παραγωγοί εκλεκτού κρασιού.
Δυστυχώς, δεν είναι ο μόνος τομέας που αργήσαμε…
Γ.Δ.
«Οι Διεθνείς σχέσεις, μια πρόκληση στην ανθρώπινη ευφυία»
Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση διοργάνωσε το Δ.Σ.Σ. στην πόλη μας, μια εκδήλωση γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Διακεκριμένοι καθηγητές, διεθνολόγοι αναλυτές όπως ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Π. Υφαντής και ο καθηγητής του ΔΠΘ Σ. Σέρμπος ανέλυσαν τις πτυχές και τις διαστάσεις των Διεθνών σχέσεων και πως διαμορφώνονται οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Όλο αυτά υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων που ισχύουν μετά την επιστροφή Τραμπ και την αλλαγή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και πάντα σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τεκμηριωμένες απόψεις που εξηγούν συμπεριφορές και στάσεις κρατών. Αυτό που έμεινε ως συμπέρασμα στο ακροατήριο είναι ότι στις διεθνείς σχέσεις ειδικά στην εποχή Τραμπ δεν υπάρχουν βεβαιότητες και ότι η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει 80 χρόνια μετά τον Β. Παγκόσμιο πόλεμο να προχωρήσει στην ενοποίησή της και ότι οι προβλέψεις είναι πολύ δυσοίωνες γι’ αυτή. Σ’ ότι αφορά τα ελληνοτουρκικά αυτό που υπογραμμίστηκε είναι ότι η πολιτική «ήρεμα νερά» έιναι σαφώς θετική αλλά ότι πρέπει η χώρα να ενισχύει την αποτρεπτική της ικανότητα.
Ο απλός ακροατής σίγουρα έφυγε σοφότερος από την εκδήλωση αυτή αλλά και πιο ανήσυχος για όλα αυτά που συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν στον κόσμο μας.!
Μ.Ξ.
Η ελευθερία της Τέχνης και ο φανατισμός
Με αφορμή τον βανδαλισμό δύο έργων στην Εθνική Πινακοθήκη από βουλευτή της Νίκης ας πούμε δυο – τρία πράγματα. Καταρχάς ο βουλευτής προέβη σ’ αυτή την καταδικαστέα πράξη – για τους περισσότερους από μας – γιατί ένιωσε ότι ο καλλιτέχνης με αυτή την απεικόνιση της Παναγίας προσβάλλει το θρησκευτικό του συναίσθημα, τα ιερά και τα όσιά του. Όσο λοιπόν ακραία ήταν η αντίδρασή του άλλο τόσο ακραίες είναι οι φωνές που την καταδίκασαν. Και βεβαίως η τέχνη δεν λογοκρίνεται και ο καλλιτέχνης είναι ελεύθερος να εκφραστεί όπως θέλει αλλά όταν η έκφρασή του γίνεται δημόσιο έκθεμα θα πρέπει να είναι έτοιμος να ακούσει και την επιδοκιμασία και την αποδοκιμασία, την ελεύθερη δηλαδή έκφραση του κοινού. Ο φανατισμός είτε από την μια είτε από την άλλη πλευρά είναι ο λάθος σύμβουλος. Θυμόμαστε όλοι τι έγινε το 2015 στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι όταν δέχτηκε επίθεση από ενόπλους που φώναζαν “Αλλάχ Ακμπάρ”. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν 12 νεκροί και επτά τραυματίες. Κι αυτό έγινε γιατί το περιοδικό κυκλοφορούσε με σατυρικά σκίτσα του Μωάμεθ.
Μ.Ξ.
