Είναι μεγάλη η δεξιοτεχνία με την οποία η συγγραφέας συνδέει κάποια παραμύθια με στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας σε διάφορες χρονικές στιγμές, και φτιάχνει νέες ιστορίες, εφάμιλλες με τις παλιές, ή μπορεί και καλύτερες
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο της Αταλάντης Ευρυπίδου με τίτλο «Εκείνοι που δεν έφυγαν» από τις εκδόσεις Πόλις.
Ένας δήμιος αναζητά τη δράκαινα πέρα απ’ τα γυάλινα βουνά, προσπαθώντας να λύσει την κατάρα που κουβαλάει. Μια χήρα προσπαθεί να αναπαύσει τον άντρα της που βρικολάκιασε, ψάχνοντας απαντήσεις στα παλιά του λημέρια. Ένας νεαρός Κλέφτης κινεί γη και ουρανό για να γλιτώσει τον Καπετάνιο του από τη μυστηριώδη αρρώστια που τον ταλαιπωρεί, μέχρι τη στιγμή που θα πέσει στην ανάγκη μιας νεράιδας. Μια ανύπαντρη μητέρα ιστορεί έναν ψεύτικο σύζυγο τόσες φορές, που καταλήγει να τον φέρει στη ζωή. Μια τραγουδίστρια καμπαρέ μαθαίνει ένα πολύτιμο μυστικό, ικανό να ανατρέψει τα πάντα στον αγώνα εναντίον των Γερμανών, αλλά με τρομερό κόστος. Δυο αποξενωμένα αδέλφια συναντιούνται ξανά στο πατρικό τους σπίτι κι εξετάζουν τα αίτια της απομάκρυνσής τους και τον μύθο της οικογένειάς τους. Έντεκα φοιτητές εξαφανίζονται στην Αθήνα κι εμφανίζονται μερικούς μήνες αργότερα, αλλαγμένοι για πάντα.
Καλύπτοντας το διάστημα από την oθωμανική κατοχή μέχρι και σήμερα, τα διηγήματα της συλλογής εξιστορούν το χρονικό ανθρώπων στο περιθώριο της Ιστορίας: γυναίκες, κουήρ άτομα, εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, μπάσταρδα, σεξεργάτριες – ήταν ανέκαθεν παρόντες, παρότι σπάνια ορατοί, και ποτέ δεν έφυγαν. Επτά ιστορίες με φόντο μια ολοένα και λιγότερο μυθική Ελλάδα, όπου οι θρύλοι χάνονται, η ελευθερία στηλιτεύεται και η αλληλεγγύη είναι το μόνο που απομένει.
Η εκπαιδευτικός Χριστίνα Μουκούλη γράφει: «Είναι μεγάλη η δεξιοτεχνία με την οποία η συγγραφέας συνδέει κάποια παραμύθια με στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας σε διάφορες χρονικές στιγμές, και φτιάχνει νέες ιστορίες, εφάμιλλες με τις παλιές, ή μπορεί και καλύτερες. Μας εισάγει σε αυτό τον μαγικό κόσμο, όπου υπάρχει πόνος και θάνατος, αλλά όπου ταυτόχρονα η ζωή και οι θετικές δυνάμεις του σύμπαντος έρχονται να δώσουν λύση, όπου η αγάπη βρίσκει τελικά τον δρόμο της, όπου η συμπόρευση και η συντροφικότητα είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσης. Η μαγεία του παραμυθιού, η ανατριχίλα των ανατροπών, η παραμονή στην εξωπραγματική ατμόσφαιρα, στην οποία όλα είναι πιθανά, και η όποια λύση, έρχεται από κει που δεν το περιμένεις».
