Η εκδήλωση με τίτλο «Πώς μεγαλώνουμε παιδιά με αισιοδοξία και αυτοεκτίμηση» πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου στο Παλαιό Δημαρχείο Ξάνθης – Η ομιλήτρια, Ψυχολόγος, MSc, Κέντρο Πρόληψης «Έκφραση», Παγώνα Διούδη μεταφέρει στο «Ε» το κλίμα της εκδήλωσης
«Πώς μεγαλώνουμε παιδιά με αισιοδοξία και αυτοεκτίμηση» ήταν ο τίτλος της ομιλίας που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 22 Ιανουαρίου 2025, με στόχο την ενθάρρυνση συμπεριφορών που ενισχύουν το παιδί. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο Παλαιό Δημαρχείο Ξάνθης, με ομιλήτρια την Ψυχολόγο MSc, από το Κέντρο Πρόληψης «Έκφραση», Παγώνα Διούδη.
«Η αυτοεκτίμηση και η αισιοδοξία είναι στοιχεία που διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό κατά την παιδική ηλικία ενός ατόμου, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ενίσχυση, καθώς ο άνθρωπος εξελίσσεται, αναπτύσσεται, βιώνει καινούργιες συνθήκες, αποκτά εμπειρία, αυτογνωσία και μπορεί συνειδητά να προσπαθήσει να βελτιώσει κομμάτια που ίσως του λείπουν. Σίγουρα δεν υπάρχουν συνταγές και η θεωρία μοιάζει πιο εύκολη από την πράξη. Ωστόσο, υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε ως γονείς για να βοηθήσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό επιχείρησε να κάνει και η ομιλία», όπως δηλώνει στο «Ε».
Αισιοδοξία και αυτοεκτίμηση: Τα θεμέλια της ψυχικής ευημερίας των παιδιών
«Είναι πολύ μεγάλη πρόκληση για έναν γονέα να μεγαλώσει παιδιά με αισιοδοξία στην εποχή μας, καθώς γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες κακών ειδήσεων, απαισιοδοξίας, αρνητισμού και επιθετικότητας. Η αισιοδοξία και η αυτοεκτίμηση αποτελούν θεμέλια της ψυχικής ευημερίας των παιδιών. Άρα, είναι παράγοντες προστασίας ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή ψυχικής ανισορροπίας ή προβληματικής συμπεριφοράς», όπως τονίζει η κ. Διούδη.
Επιπλέον, παρατηρεί πως τα παιδιά που έχουν αισιοδοξία είναι αυτά που διαθέτουν ανθεκτικότητα, δεν τα παρατάνε στις δυσκολίες, είναι κοινωνικά, ευγνώμονες και βλέπουν το θετικό σε κάθε κατάσταση. Αντίστοιχα, διαπιστώνει ότι τα παιδιά με αυτοεκτίμηση έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, «χτίζουν» υγιείς δεσμούς, είναι σε επαφή με τα συναισθήματά τους και διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα ψυχικής υγείας.
«Θέλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά που να γνωρίζουν τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους, αλλά και να αναγνωρίζουν ταυτόχρονα ότι έχουν και αδυναμίες»
«Αυτοεκτίμηση δεν σημαίνει αλαζονεία, δηλαδή δεν σημαίνει ότι όποιος έχει αυτοεκτίμηση μπαίνει σε έναν χώρο και θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος, υποβαθμίζοντας και απαξιώνοντας τους γύρω του. Θέλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά που να γνωρίζουν τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους, αλλά και να αναγνωρίζουν ταυτόχρονα ότι έχουν και αδυναμίες. Το καλό είναι να προσπαθούν να τις βελτιώσουν ή, αν δεν μπορούν να τις αλλάξουν, να τις αποδεχτούν χωρίς να μειώνεται η αξία του εαυτού τους», όπως συμπληρώνει.
Έμφαση σε θετικές σκέψεις και ενθάρρυνση
Η κ. Διούδη επισημαίνει πως καλό είναι να ξεκινήσουμε με μία θετική στάση απέναντι στη ζωή, στον κόσμο και στους ανθρώπους. Επίσης, θεωρεί σημαντικό να δίνουμε έμφαση σε θετικές σκέψεις, θετικά πρότυπα και σε αντίστοιχες πτυχές της ζωής, να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας και να τους δίνουμε χώρο για να εκφράζονται.
«Θεωρώ πολύ σημαντικό να αναρωτηθούμε για το πρότυπο αισιοδοξίας και αυτοεκτίμησης που κληροδοτούμε εμείς οι ίδιοι ως γονείς στα παιδιά»
Μιλώντας για γονεϊκή αγάπη, σημειώνει πως δεν έχει όρους και προϋποθέσεις. Προσθέτει:
«Πρέπει να φροντίζουμε ώστε να επαινούμε την προσπάθεια. Από την άλλη, κάθε φορά που αποτυγχάνουν, συζητάμε μαζί τους, διδάσκοντάς τους τι χρήσιμο έμαθαν μέσα από αυτή την αποτυχία. Είναι σημαντικό να τους δίνουμε πρωτοβουλία και αυτονομία, να τα ενθαρρύνουμε να δοκιμάζουν πράγματα χωρίς να φοβούνται ότι πρέπει να ανταποκριθούν σε κάποιες προσδοκίες, να τους αναθέτουμε αρμοδιότητες και να τους μάθουμε να μιλούν με τον εαυτό τους με θετικό τρόπο. Θεωρώ πολύ σημαντικό να αναρωτηθούμε για το πρότυπο αισιοδοξίας και αυτοεκτίμησης που κληροδοτούμε εμείς οι ίδιοι ως γονείς στα παιδιά»
«Τα παιδιά χρειάζεται να κάνουν λάθη, να πέσουν, να ξανασηκωθούν, να ξαναπέσουν και να έχουν δίπλα τους ανθρώπους που μπορούν να τα υποστηρίξουν»
Σίγουρα, τα παιδιά χρειάζεται να κάνουν λάθη, να πέσουν, να ξανασηκωθούν, να ξαναπέσουν και να έχουν δίπλα τους ανθρώπους που μπορούν να τα υποστηρίξουν. Δεν χρειάζεται να μπαίνουμε πάντα μπροστά για να προστατεύσουμε το παιδί, αλλά καλούμαστε να τιθασεύσουμε το μητρικό ένστικτο, ώστε το παιδί να δοκιμαστεί. Όταν κάποια στιγμή τα καταφέρει, μόνο θετικό πρόσημο θα έχει για την ψυχοσύνθεσή του, γιατί θα αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά η κ. Διούδη.
