Σε μια καλλιτεχνική παρουσίαση προσκαλεί η κ. Ζάννη το απόγευμα του Σαββάτου 11 Ιανουαρίου στο ΙΘΤΠ μιλώντας για την ποιητική συλλογή της «Ο μύθος σώζει τη ζωή»
«Πρόκειται για ένα παιχνίδι ανάμεσα σε πεζό και ποιητικό λόγο, είναι δηλαδή πεζοποιητικός λόγος, μιλά η ίδια η γυναίκα, η καθεμία μιλά για τον εαυτό της», τονίζει
Οι εκδόσεις ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ, το βιβλιοπωλείο Σπανίδη, ο σύλλογος Φίλων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, το Λύκειο Ελληνίδων Ξάνθης-Νεότερες Θράσσες Συγγραφείς και ο Σοροπτιμιστικός Όμιλος Ξάνθης προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Έφης Ζάννη «Ο μύθος σώζει τη ζωή» το Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2025 στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης-Καπναποθήκη Π, στις 19:30.
Στη διάρκεια μίας καλλιτεχνικής παρουσίασης διάρκειας μίας ώρας η κ. Ζάννη θα εκθέσει τις σκέψεις και θα προετοιμάσει το κοινό για μία πρωτότυπη καλλιτεχνική παρουσίαση.
«Είδα τον μύθο σαν ένα καλειδοσκόπιο με κάτοπτρα που αντανακλούν το εισερχόμενο φως με τέτοιο τρόπο ώστε εμφανίζονται συμμετρικές εικόνες και έτσι δημιουργούνται διαφορετικοί σχηματισμοί. Είδα τους μύθους μέσα από την σωματική μνήμη της γυναίκας. Της γυναίκας της επινοητικής, της πιστής, της περιπλανώμενης, της άγριας, της ανεξάρτητης, της χαρούμενης, της άπιστης, της αλυσοδεμένης, της αγαθής, της μυστηριώδους, της καλλιτέχνιδας, της υπέρτατης μητέρας», διαβάζουμε από την κ. Ζάννη.
Μιλήστε μας για την πρώτη σας ποιητική συλλογή «Ο μύθος σώζει τη ζωή»
Η ποιητική συλλογή περιλαμβάνει 38 μυθολογικές γυναίκες, οι οποίες διατάσσονται με μία διαφορετική σειρά, δηλαδή χωρίζονται σε προφήτισσες, απείθαρχες, ανεξάρτητες υπό καταδίωξη, άγριες, επικίνδυνες, θυσιαζόμενες, αλυσοδεμένες, αφελείς, μυστηριώδεις, καλλιτέχνες, επιθυμητές, άπιστες, χαρούμενες, ερωτευμένες με ανώτερη φύση, ενώ στο τέλος έρχεται η υπέρτατη μητέρα, η σελήνη. Με λίγα λόγια περιλαμβάνει έναν αστερισμό της γυναικείας φύσης σε διάφορες εκδοχές. Μέσα σε αυτές βλέπουμε τελικά στοιχεία του ίδιου μας του εαυτού, γιατί όλες έχουμε κάποια στοιχεία από αυτές τις γυναίκες αναλογικά, δηλαδή σε κάποιο ποσοστό.
Πώς πετυχαίνουν να «αγγίξουν» τελικά την καθεμία γυναίκα αυτοί οι μύθοι;
Είναι πολύ ωραίοι μύθοι γύρω από την ιστορία της γυναίκας, αφού βρίσκονται στα βάθη της δικής μας μυθολογικής ιστορίας κι εμείς τα «κουβαλάμε» μέσα μας. Πρόκειται για ένα παιχνίδι ανάμεσα σε πεζό και ποιητικό λόγο, είναι δηλαδή πεζοποιητικός λόγος, μιλά η ίδια η γυναίκα, η καθεμία μιλά για τον εαυτό της. Μας δίνει, λοιπόν μία άλλη όραση αυτής της γυναικείας σκέψης, που δεν φαίνεται πολύ καθαρά στην ιστορία της πραγματικότητας, γιατί η γυναίκα ερμηνεύεται μέσα από την σκέψη και τα μάτια των αντρών μέσα στο ανδροκρατούμενο περιβάλλον των αιώνων που έζησε. Σε αυτό έρχεται η ίδια η γυναίκα να μιλήσει σαν ένα πρόσωπο που υπάρχει, που είναι εν ζωή, σκέφτεται και αισθάνεται.
Πώς προέκυψε η ανάγκη να επικεντρωθείτε στην γυναίκα; Πώς αυτό αποτυπώνεται στον μύθο;
Ήθελα γενικά να μιλήσω για τη γυναίκα. Ασχολούμαι φυσικά και με τις γυναίκες συνθέτριες και παράλληλα περιμένω να εκδοθεί μία σχετική έρευνά μου. Ακούγοντας μουσική και βλέποντας πίνακες γοητεύτηκα από αυτή την προσέγγιση. Έτσι, άνοιγε σιγά σιγά σαν βεντάλια η οδός που με οδηγούσε προς αυτές τις μυθολογικές γυναίκες σε μία προσπάθεια να τις πλησιάσω, να τις μιλήσω σαν να είναι παρούσες.
Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε τη θηλυκή αντίληψη του κόσμου, να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα την ανάγκη για δύναμη, επιβολή και κυριαρχία (αρσενικό μοντέλο) αντίστοιχα να δώσουμε την πρώτη θέση στη δύναμη της σχέσης, στο συναίσθημα, στην αγάπη και τη συνύπαρξη.
Ο μύθος γύρω από τη γυναίκα έχει στόχο να ταρακουνήσει λίγο την ορθολογική σκέψη και να μας ωθήσει να προχωρήσουμε στο διαισθητικό νου της γυναίκας, όπως είχε πει και ο Αϊνστάιν, ότι δηλαδή ο διαισθητικός νους είναι ένα ιερό δώρο και ο λογικός νους ένας πιστός υπηρέτης. Δημιουργήσαμε μία κοινωνία που τιμά τον υπηρέτη και έχει ξεχάσει το δώρο. Ουσιαστικά δεν μιλάμε για θηλυκοποίηση του κόσμου, αλλά για ένα μοντέλο διανοητικής κατανόησης, δηλαδή ότι το γυναικείο σύμπαν προσεγγίζεται μέσα από τη διαπροσωπική σχέση, μέσα από το συναίσθημα και τη συνύπαρξη των άλλων χωρίς να καταργεί τον ορθολογικό νου. Δεν έχουμε σύγκρουση, αλλά διεύρυνση.
Πώς αντιλαμβάνεστε την τέχνη και τον πολιτισμό και πώς περνά αυτό στην γραφή σας;
Αυτό που ακολουθώ στην ζωή μου γράφοντας είναι ότι η τέχνη και ο πολιτισμός ανήκουν στην γνώση της καρδιάς και την προσεγγίζουμε με τρεις διαστάσεις. Στο σπίτι είναι ο πολιτισμός και η τέχνη, το κλειδί που ανοίγει την πόρτα είναι η επιθυμία να μπεις και ανοίγοντας μπαίνεις μέσα στο σπίτι όπου υπάρχει ησυχία και προσεύχεσαι. Η τέχνη στην ουσία είναι μία ευχή που αποτείνεται σε κάποιον, αυτή είναι η προσευχή, το στοχαστικό άνοιγμα στην εσωτερική κατοικία μας.
