Η ανακοίνωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοΐδη, σχετικά με την αύξηση των συλλήψεων ανηλίκων στη Θεσσαλία, θέτει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την καταλληλότητα της προσέγγισης που ακολουθεί η πολιτεία για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας μεταξύ νέων. Ενώ τα στατιστικά στοιχεία μπορεί να υποδεικνύουν ένα πρόβλημα, η απάντηση μέσω της ποινικοποίησης της συμπεριφοράς των ανηλίκων δεν αποτελεί λύση, αλλά αντίθετα επιδεινώνει την κατάσταση.
Πρώτον, η σύλληψη ανηλίκων οδηγεί στη δημιουργία στερεοτύπων και στίγματος, που μπορούν να έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην κοινωνική τους αποδοχή και την ψυχολογία τους.
Δεύτερον, οι στρατηγικές που επικεντρώνονται στη σύλληψη δεν αντιμετωπίζουν τις αιτίες της εγκληματικότητας, όπως η φτώχεια, η κακοποίηση και οι οικογενειακές συγκρούσεις. Έρευνες δείχνουν ότι οι ανήλικοι που φυλακίζονται ή παρακολουθούνται από το ποινικό σύστημα είναι πιο πιθανό να επαναλάβουν παραβατικές συμπεριφορές στο μέλλον. Σύμφωνα με μια μελέτη των Mudassir Majeed, Abida Parveen και Muhammed Ashraf Zahoor (2024), η επαφή με το ποινικό σύστημα είναι συχνά ανατροφοδοτούμενη, οδηγώντας σε αυξημένη παραβατικότητα.
Η σύλληψη ανηλίκων δεν είναι η λύση για την αύξηση της εγκληματικότητας και η πολιτεία οφείλει να επαναξιολογήσει την προσέγγισή της. Πρέπει να στραφεί προς την πρόληψη και την αποκατάσταση, δημιουργώντας ένα υποστηρικτικό περιβάλλον για τους νέους.
Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα όταν είσαι ο Χρυσοχοΐδης.
