Χαμηλές έως και 30% οι αποδόσεις – Εκτιμήσεις για χαμηλά επίπεδα τιμών – Σε δίλημμα οι αγρότες να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια
Πολλοί παραγωγοί στην Ξάνθη αλώνισαν νωρίτερα και πούλησαν τα φυτά για ζωοτροφές ή βιοαέριο
Μετρούν τη φετινή σοδειά τους οι καλαμποκοπαραγωγοί και την βρίσκουν λειψή. Παίρνουν τα μολύβια για να υπολογίσουν τι θα τους μείνει με τις τιμές που κυκλοφορούν στην αγορά και βγαίνουν …χρεωμένοι! Και βοήθεια δεν βλέπουν από πουθενά, να προστατευτεί η παραγωγή τους ώστε να έχουν ένα κίνητρο να μην εγκαταλείψουν την καλλιέργεια του χρόνου. Μια πολύ δυναμική καλλιέργεια άλλοτε στο νομό μας που όμως ήρθε η κλιματική αλλαγή και την …έκαψε!
Έως 30% πεσμένες οι αποδόσεις στα καλαμπόκια
Στα αποτελέσματα της φετινής καλλιεργητικής περιόδου στο καλαμπόκι, αναφέρεται ο Διευθυντής της ΕΑΣ Ξάνθης, Νίκος Τσιναρίδης και όπως μας λέει έχουν αρνητικό πρόσημο: «Βρισκόμαστε στο τέλος του αλωνισμού στα καλαμπόκια και διαπιστώνουμε ότι οι αποδόσεις έχουμε μια μείωση της τάξης του 30%. Αυτό είναι αποτέλεσμα των κλιματικών συνθηκών που επικράτησαν. Η παρατεταμένη ξηρασία προκάλεσε σοκ στα φυτά. Παρατηρήθηκε το φαινόμενο η ρίζα να είναι ποτισμένη από τα ποτίσματα που έκαναν οι παραγωγοί αλλά το φύλλωμα καμένο κι αυτό είχε αρνητική επίπτωση στο δέσιμο του καρπού. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε χαμηλές αποδόσεις που κατά περίπτωση η παραγωγή δεν ξεπερνά τα 900 κιλά το στρέμμα. Πρόκειται για τις πιο χαμηλές αποδόσεις των τελευταίων χρόνων στο καλαμπόκι».
Δεν είχαν νερό οι γεωτρήσεις
Αναφορικά με τα ποτίσματα και όσα μας ανέφεραν οι αγρότες για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν με την παροχή του νερού λόγω λειψυδρίας ο κ. Τσιναρίδης έκανε τον διαχωρισμό: «Οι αγρότες του δήμου Τοπείρου που ποτίζουν από τα κανάλια του ΤΟΕΒ είχαν κάποια προβλήματα αλλά μετά ξεπεράστηκαν. Οι αγρότες που ποτίζουν από γεωτρήσεις όπως για παράδειγμα στα αγροκτήματα του δήμου Αβδήρων είχαν μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί δεν είχαν επάρκεια σε νερό».
Πολλοί παραγωγοί αλώνισαν νωρίτερα και πούλησαν τα φυτά για ζωοτροφές ή βιοαέριο
Οι μειωμένες αποδόσεις οφείλονται όμως και σ’ έναν άλλο παράγοντα εκτός των κλιματικών συνθηκών. Όπως μας ανέφερε ο κ. Τσιναρίδης πολλοί αγρότες που διαπίστωναν ότι η παραγωγή δεν θα είναι καλή δεν περίμενα την περίοδο του αλωνισμού του καρπού αλλά αλώνισαν όλο το φυτό με σκοπό να τον πουλήσουν για ενσήρωμα δηλαδή ζωοτροφή ή για παραγωγή βιοαερίου: «Μ’ αυτό τον τρόπο εξοικονόμησαν το κόστος από 2 – 3 ποτίσματα αλλά και δεν επιβαρύνθηκαν και με το κόστος του αλωνισμού που επιβαρύνονται οι ίδιοι όταν αλωνίζουν τον καρπό ενώ οι αγοραστές όταν αλωνίζουν όλο το φυτό που προορίζεται για ενσήρωμα
Σχήμα οξύμωρο: Μειωμένη παραγωγή αλλά και οι τιμές – Ας όψονται οι εισαγωγές
Ο κανόνας που διέπει την σχέση προσφοράς και ζήτησης – τιμής που είναι ποσά αντιστρόφως ανάλογα, τουτέστιν όσο μικρότερη είναι η προσφορά λόγω της μειωμένης παραγωγής ΄τόσο η τιμή θα είναι υψηλότερη εφόσον η ζήτηση είναι σταθερά δεδομένη εδώ δεν ισχύει. Ο λόγος είναι ότι παρεισφρύει ένας άλλος παράγοντας που ενισχύει την προσφορά και κρατά χαμηλά τις τιμές. Κι αυτός ο παράγοντας δεν είναι άλλος από τις αθρόες εισαγωγές από χώρες όπως η Βουλγαρία που έχουν παραγωγή και άρα ανταγωνιστικές τιμές. Κι ενώ λογικά το κράτος που έχει χρέος να προστατεύσει την εγχώρια παραγωγή και τον αγρότη – παραγωγό θα έπρεπε να βρει λύσεις και όλοι γνωρίζουν τις λύσεις, αυτό μέχρι στιγμής δεν γίνεται στο όνομα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού και της διακίνησης προϊόντων. Μία λύση για παράδειγμα θα ήταν η επιβολή δασμών στο εισαγόμενο καλαμπόκι έως ότου εξαντληθούν τα εγχώρια αποθέματα και στην συνέχεια να πουληθούν και τα εισαγόμενα. Έτσι θα μπορούσαν να κρατηθούν οι τιμές και να έχουν ένα όφελος οι αγρότες.
Σε δίλημμα οι αγρότες να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια
Να σημειώσουμε ότι πέρσι η τιμή δεν ξεπέρασε τα 18 λεπτά το κιλό ενώ οι εκτιμήσεις για φέτος είναι σε χαμηλότερα επίπεδα. Να σημειώσουμε ότι ο αραβόσιτος είναι χρηματιστηριακό είδος και οι τιμές διαμορφώνονται στην διεθνή αγορά. Επίσης η καλλιέργεια είναι δαπανηρή ιδιαίτερα μετά την αύξηση του κόστους ενέργειας και έτσι οι αγρότες είναι μπροστά στο δίλλημα να την εγκαταλείψουν και να στραφούν σε άλλες καλλιέργειες ιδιαίτερα όταν οι τιμές δεν είναι αυτές που θα έπρεπε να είναι για να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν ένα κέρδος στον παραγωγό.
