Από τις 31 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου θα «ξεσηκώσουν» το κοινό στο γνώριμο στέκι τους, κάτω από τον πλάτανο της πλατείας Ματσίνη
Σαράντα χρόνια ολοκληρώθηκαν φέτος από το «φευγιό» του Βασίλη Τσιτσάνη. Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτόν τον δημιουργό.. συνθέτης, στιχουργός, μπουζουξής αλλά και τραγουδιστής. Εξακόσια περίπου τραγούδια το έργο του, τα περισσότερα από τα οποία επιτυχίες που έχουν σιγοτραγουδηθεί από τα χείλη του ελληνικού λαού πάνω από μισό αιώνα τώρα και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να συνοδεύουν πολλές στιγμές, να ακούγονται στα ραδιόφωνα, στις συναυλίες σημερινών καλλιτεχνών και στα πάλκα.
Ο Τσιτσάνης φεύγει από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου το 1984. Η εποχή εκείνη βρίσκει τα μέλη της ορχήστρας από την Ξάνθη, Σχήμα Πλατάνου στα παιδικά τους χρόνια, να λαμβάνουν τα πρώτα μουσικά τους ακούσματα και να εκφράζουν τα πρώτα σημάδια της κλίσης τους στη μουσική. Μεγαλώνοντας, οι μουσικές αναζητήσεις βρίσκουν τα παιδιά αυτά να συνοδεύουν την εφηβεία και τη σταδιακή ενηλικίωσή τους με ένα όργανο συντροφιά, στα σχολεία, στις παρέες, στα ταβερνάκια της πόλης και φυσικά στον ιστορικό πια Έρκολο, του πολυαγαπημένου Κυριάκου. Ο Τσιτσάνης παρών με τα τραγούδια του να στιγματίζει την μουσική τους αισθητική. Αλλά όχι μόνο αυτός. Είναι η εποχή που η πρόσβαση στη μουσική γίνεται πιο εύκολη, με κασέτες που γράφονται στα δισκάδικα, ή σε …ετοιμότητα με το δάχτυλο στο rec πάνω από το ραδιόφωνο και μοιράζονται από χέρι σε χέρι, αλλά και CD λίγο αργότερα. Έτσι όλοι οι “πατέρες“, τόσο της ελληνικής, αλλά και της διεθνούς μουσικής σκηνής, διαμορφώνουν το μουσικό τους υπόβαθρο.
Κάπου το 1993, πριν ακόμα καλά καλά ενηλικιωθούν, κάποια μέλη του σημερινού Σχήματος Πλατάνου επιχειρούν το πρώτο τους συγκρότημα με ρεπερτόριο κυρίως ρεμπέτικο και πρωτοεμφανίζονται στις Γιορτές Παλιάς Πόλης της Ξάνθης. Χρονιά με τη χρονιά, και με διαρκή παρουσία στις Γιορτές, σε ταβέρνες και στέκια, χτίζεται η μουσική τους εμπειρία στο πάλκο, εμπλουτίζεται το ρεπερτόριο τους, το οποίο σιγά σιγά περνάει σε ολόκληρο το φάσμα της ελληνικής μουσικής: ρεμπέτικο, λαϊκό, παραδοσιακό, αλλά και τραγούδια της σύγχρονης μουσικής σκηνής προσαρμοσμένα στο ύφος του σχήματος, πάντα με σεβασμό στους δημιουργούς του.
Το 2005, χρονιά σταθμός για την παρέα, η απώλεια ενός εκ των μελών του σχήματος, του Δημήτρη Δήμητσα, αποτελεί βαρύ πλήγμα για όλους. Παρηγοριά για το χαμό του φίλου, πάλι η μουσική. Το σχήμα συνεχίζει την πορεία του, περνάνε από αυτό πολλοί αγαπημένοι φίλοι, ταλαντούχοι μουσικοί που δίνουν το στίγμα, το κέφι και την αγάπη τους στο κάθε γλέντι, ενώ στην πορεία των χρόνων παγιώνεται η ταυτότητα του.
Σταθερό σημείο συνάντησης κάθε χρόνο ο πλάτανος της πλατείας Ματσίνη, όπου στήνει το στέκι του ο σύλλογος «Βίστωνες» για τις Γιορτές Παλιάς Πόλης. Παράλληλα, εμφανίζεται σε διάφορες εκδηλώσεις στον νομό, αλλά και στους γειτονικούς νομούς, ενώ δεν λείπει η παρουσία του και από ιδιωτικά γλέντια ανθρώπων που επιλέγουν τη συγκεκριμένη ορχήστρα να συνοδέψει ιδιαίτερες στιγμές τους.
Φέτος, μετά από τριάντα χρόνια παρουσίας, το Σχήμα Πλατάνου αποφασίζει να αποδώσει έναν φόρο τιμής στον μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη και να αφιερώσει σε αυτόν το πρώτο μέρος του προγράμματος του στις εμφανίσεις του στις Γιορτές Παλιάς Πόλης στο στέκι των Βιστώνων. Από τις 31 Αυγούστου μέχρι και 7 Σεπτέμβρη το κοινό έχει την ευκαιρία να ακούσει τριάντα περίπου γνωστά τραγούδια του Τσιτσάνη, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί το καθιερωμένο γλέντι, έτσι όπως το Σχήμα Πλατάνου ξέρει να κάνει εδώ και χρόνια.
Το Σχήμα Πλατάνου είναι οι μουσικοί:
- Αρναούτογλου Φώτης | μπουζούκι, τραγούδι
- Γεωργαντζόγλου Κώστας | μπάσο
- Διαμαντίδης Δημήτρης | κιθάρα, τραγούδι
- Παναηλίδης Γιώργος | κρουστά
- Παπαδοπούλου Χρύσα | τραγούδι (εκτός από την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου)
- Νοτιάς Γιάννης | ακορντεόν, τραγούδι
- Πανταζόγλου Ευγενία | κλαρίνο, γκάιντα, τραγούδι
- Τρέντσιου Νάσια | τραγούδι (την Παρασκευή 06 Σεπτεμβρίου)
