Πέρασαν 20 χρόνια, αλλά αυτή η ανάμνηση δεν ξεχνιέται. Η μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια επιτυχία που δεν έγινε… πειρατικά, αλλά με την στρατηγική και την “υπογραφή” του Ότο Ρεχάγκελ και το πάθος των Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Ήταν το βράδυ της 4ης Ιουλίου του 2004, όταν η Εθνική ποδοσφαίρου προκαλούσε παγκόσμιο “σεισμό” με την κατάκτηση του Euro 2004.
Η χαρά από την απίστευτη πρόκριση επί της Τσεχίας δεν είχε ακόμα καταλαγιάσει, αλλά η αγωνία για τον τελικό με την Πορτογαλία ήταν τεράστια.
Οι Πορτογάλοι ήταν έτοιμοι να πάρουν εκδίκηση για την ήττα τους από την Ελλάδα, στην πρεμιέρα της διοργάνωσης. Υπολόγιζαν χωρίς τους “στρατιώτες” του Ότο Ρεχάγκελ. Παίζοντας το… ποδόσφαιρο της ζωής τους σε άμυνα, επίθεση και στρατηγική, οι διεθνείς “σόκαραν” τους οικοδεσπότες αλλά και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Ο Άγγελος Χαριστέας με το “χρυσό” γκολ που πέτυχε έκανε τον Κριστιάνο Ρονάλντο να μην μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του και τον αείμνηστο Εουσέμπιο, να προσπαθεί να σταθεί στο ύψος της περίστασης, πάνω στο γαλανόλευκο βάθρο των νικητών. Λίγο μετά, ο Λέοναρντ Γιόχανσον έδινε στα χέρια του αρχηγού και MVP του τουρνουά, Θοδωρή Ζαγοράκη, το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ήταν αλήθεια. Είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης στο ποδόσφαιρο! Νέα ανατριχίλα, νέα δάκρυα και οι Έλληνες στους δρόμους. Ένα “κουβάρι” ευτυχισμένων ανθρώπων.
Το αθλητικό καλοκαίρι της ζωής μας, μετά από αυτό του 1987 και τη θρυλική επιτυχία της Εθνικής μπάσκετ, αλλά και αυτό του 1992, μετά και τις “χρυσές” επιτυχίες του Πύρρου Δήμα και της Βούλας Πατουλίδου, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.
Το τι ακολούθησε σε ολόκληρη τη χώρα και σε όποιο μέρος του κόσμου πάλλονταν ελληνικές καρδιές, είναι γνωστό. Και φυσικά, συνεχίστηκε λίγες ώρες μετά, με την επιστροφή των θριαμβευτών στην Ελλάδα και την ιστορική υποδοχή τους. Οι δρόμοι “βούλιαξαν”, το Καλλιμάρμαρο στάδιο φιλοξένησε τους κατακτητές της Ευρώπης και ο Εθνικός ύμνος ακούστηκε για μια ακόμα φορά, με ανατριχιαστικό τρόπο.
20 χρόνια μετά, τα συναισθήματα φτάνουν και πάλι… ψηλά, οι εικόνες δεν ξεχνιούνται, η “μαγεία” παραμένει.
Τα γεγονότα της 4ης Ιουλίου του 2004, θα μείνουν για πάντα αξέχαστα και αναλλοίωτα στο χρόνο. Αυτές οι μνήμες απίστευτης αθλητικής χαράς, θα μείνουν άφθαρτες στο μυαλό και την καρδιά των Ελλήνων. Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από ένα ποδοσφαιρικό ΕΠΟΣ που δεν θα “θαμπώσει” ποτέ! Θα λάμπει για πάντα.
