Τα Σέρρας, όπως συνήθισα να αποκαλώ την ιστορική πόλη Σίρις ή Σίρρα της Ανατολικής Μακεδονίας, μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω και να εκτιμήσω πολλούς και πολλές δημιουργούς της τέχνης του λόγου. Ανάμεσά τους ξεχωρίζω τον ποιητή Κωνσταντίνο Καλοποδά (γενν. 1977) που φέτος συμπληρώνει 25 χρόνια από την πρώτη ποιητική του παρουσία. Συγκεκριμένα έχουμε τα βιβλία:
1-Ευαίσθητη καρδιά -ποιήματα – 1999
2-Η αγάπη τα πάντα νικάει –ποιήματα- 2001
3-Όνειρο ζωής –ποιήματα – 2004
4-Στα παζάρια του χρόνου- ποιήματα- Εκδόσεις Περιοδικού -Γιατί- 2008
5-Θυρωρός χρόνος – ποιήματα- 2013- εικονογράφηση Νίκος Γεωργιάδης
6- Ακόμα ένα βήμα- ποιήματα- 2018- Εικονογράφηση Χριστόφορος Μελλίδης.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το έβδομο βιβλίο με τον τίτλο «Ψηφιδωτό συναισθημάτων», εικονογράφηση εξωφύλλου: Νίκος Γεωργιάδης. Την επιμέλεια της καλαίσθητης έκδοσης είχε ο ίδιος ο ποιητής.
Σε παλιότερο κείμενό μου για το έργο του παρατηρούσα: «Η ποίηση του Κ. Καλοποδά εξελίσσεται από συλλογή σε συλλογή. Είναι μεγάλη η κατάκτηση της αφαίρεσης στην ποίηση. Και ο φίλος ποιητής συγκινεί με τον καίριο λόγο του περιγράφοντας τις χαρές και τις συγκινήσεις της ζωής, που μετουσιώνονται σε συναισθήματα και αισθήματα απλά και ειλικρινή».
Στη νέα συλλογή περιέχονται 38 ποιήματα, 38 πρόκες πόνου και ελπίδας, αγάπης και αντοχής.
Μια μικρή επιλογή από τους στίχους του επιβεβαιώνουν τον ποιητικό πλούτο και την ευαισθησία του δημιουργού:
-Δε θέλω σκιές. Θέλω μόνο αγάπη / Δεν θέλω «δεν»
-Πού θα πάει; / Θα έρθει η στιγμή της φωτιάς / και τότε θα τα σαρώσουμε όλα
-Άνοιξε τα βλέφαρα και κοίτα τα σκοτωμένα του πολέμου παιδιά / που σαν φαντάσματα τριγυρνούν από ‘δω κι από κει
-Όλο τείχη χτίζεις να σε προστατεύουν / κι όλο ο ψεύτης καιρός, σου τα γκρεμίζει / Μα θα επιμένεις να χαμογελάς και να ελπίζεις
-Πότε επιτέλους θα πάρεις σκαλωσιές, μπογιές, / ώστε να βάψεις με χίλια χρώματα / το έξω και το μέσα σου κενό;
-Η αγάπη σου τζάκι αναμμένο / κι εγώ δεν την χορταίνω τη ν φωτιά / και μέσα θέλω να πέσω.
Επιβεβαιώνεται και στη νέα συλλογή ο Τάσος Σταμπούλογλου, γνωστός ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός, που μιλώντας κατά την παρουσίαση προηγούμενης συλλογής του Κώστα Καλοποδά είπε:
«Ο ποιητής σέβεται την τέχνη που υπηρετεί, δουλεύοντας με συνέπεια και υπομονή. Χωρίς θεατρινισμούς, χωρίς κραυγές. Δίχως τα λογιών-λογιών τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι θεατρίνοι της τέχνης για να τραβήξουν την προσοχή μας. Δεν έχει κουδούνια και στολίδια, ούτε όμως την εξεζητημένη απογύμνωση του λόγου».
Κλείνοντας την προσέγγισή μου παραθέτω ως τεκμήριο το τελευταίο ποίημα της συλλογής:
Μόνο εσένα έχω
Μόνο εσένα έχω φάρο στην ζωή μου.
Κραυγή μες στην σιωπή μου
Που τόσο αγαπώ.
Μόνο εσένα έχω στήριγμα κι ελπίδα.
Ποίημα σε σελίδα που χρόνια ήταν λευκή.
μόνο εσένα έχω.
Χαίρομαι για την ποιητική πορεία του αγαπητού Κώστα Καλοποδά.