Το μυθιστόρημα αυτό επιτελεί ένα κοινωνικό έργο με την έννοια πως αφυπνίζει συνειδήσεις, προκαλεί την προσοχή μας σε σχέση με τον τρόπο που οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τη διαφορετικότητα ως μέλη των θεωρητικά προηγμένων κοινωνιών
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο του Εντουάρ Λουΐ με τίτλο «Να Τελειώνουμε Με Τον Έντυ Μπελγκέλ» από τις εκδόσεις Αντίποδες.
Ο Γιάννης Αντωνιάδης σημειώνει για το βιβλίο: «Το μυθιστόρημα αυτό επιτελεί ένα κοινωνικό έργο με την έννοια πως αφυπνίζει συνειδήσεις, προκαλεί την προσοχή μας σε σχέση με τον τρόπο που οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τη διαφορετικότητα ως μέλη των θεωρητικά προηγμένων κοινωνιών. Μια κοινωνία που διακωμωδεί το διαφορετικό καθίσταται ανέτοιμη και το μέλλον της προδιαγράφεται δυσοίωνο, ένας κόσμος χωρίς διαφορετικότητα θα ήταν ένας κόσμος άοσμος και άγευστος. […] Ο συγγραφέας εμμένει σε αυτό το σημείο να μας παρουσιάζει έναν έφηβο σε συνεχή σύγχυση ταυτότητας, έναν έφηβο που λατρεύει ωσάν Καβάφης και Όσκαρ Ουάιλντ το ανδρικό σώμα αλλά ενδίδει και στα φιλιά των κοριτσιών που τον βρίσκουν σαγηνευτικό και ελκυστικό. Χτίζει γέφυρες μέσα του για να δοκιμάσει και τις δύο όχθες των ερωτικών περιπτύξεων, να αποφασίσει δίχως πίεση και αγνοώντας όσο είναι αυτό δυνατό τις φωνές, τις προσβολές, τις επιθέσεις και τις αντιδράσεις που συγκεντρώνονται στο πρόσωπό του»
Περιγραφή του βιβλίου
Ο Εντύ Μπελγκέλ μεγαλώνει σε ένα χωριό της βόρειας Γαλλίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ο κόσμος του, το χωριό, το σχολείο, η οικογένεια, είναι ένας κόσμος βίας, εκφοβισμού και αποκλεισμού, που ο Εντύ βιώνει ακόμη πιο τραυματικά επειδή είναι διαφορετικός. Ο Εντουάρ Λουί κατορθώνει, με μια φορτισμένη και βίαιη αφήγηση, που αμφισβητεί τα όρια αυτοβιογραφίας και ρεαλισμού, να αναμετρηθεί με το περιβάλλον που τον διέπλασε, με το παρελθόν που τον στιγμάτισε. Το “Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ” φέρνει στην επιφάνεια όσα η λογοτεχνία επιμένει να απωθεί.
«Στην πραγματικότητα, η εξέγερση ενάντια στους γονείς μου, ενάντια στη φτώχεια, ενάντια στην κοινωνική μου τάξη, το ρατσισμό της, τη βία της, τις συνήθειες της, ήρθε απλώς δεύτερη. Γιατί πριν εξεγερθώ εγώ ενάντια στον κόσμο της παιδικής μου ηλικίας, ο κόσμος της παιδικής μου ηλικίας εξεγέρθηκε εναντίον μου. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να φύγω. Αυτό το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να καταλάβω».
(Ε.Λ.)
