ΑNGELIKA MORFIDOU- γεν.Reichau
*19 Ιανουαρίου 1948, + 31 Ιανουαρίου 2013
Δέκα χρόνια δεν μας βλέπεις πια όλους εμάς που τόσο πολύ αγαπούσες.
Εσύ δεν βλέπεις πια τα βράχια στον Αϊ-Γιάννη και τον γαλανό ουρανό της Ελλάδας που σε είχαν ξετρελάνει.
Δεν βλέπεις πια το πανέμορφό σου σπίτι στα Άβδηρα και τον κήπο σου να ανθίζει.
Δεν ακούς πια τα τραγούδια του Νταλάρα και τα ρεμπέτικα που τόσο σε διέγειραν.
Δεν διαβάζεις πια τον Γιάννη Ρίτσο, τον Ελύτη, τον Σεφέρη του Έλληνες φιλοσόφους που τόσο απολάμβανες.
Δεν περπατάς πια στον Ταΰγετο για να θαυμάζεις τις άγριες ανεμώνες και τις αγαπημένες σου ορχιδέες
Δεν απολαμβάνεις πια τις ατέλειωτες ώρες με το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα με την επιχρυσωμένη θάλασσα στους κόλπους της Μάνης.
Το ένα και το άλλο που τρομερά εσύ αγαπούσες, δεν βλέπεις πια, διότι ο θάνατος με τη δύναμή του πήρε το φως σου.
Αυτά που εσύ μας έδωσες από ατελείωτη αγάπη, γι’ αυτά κάθε αναγνώριση και το μεγαλύτερο ευχαριστώ είναι πάρα πολύ λίγο.
Ότι εμείς χάσαμε με εσένα είναι αναντικατάστατο, πολύτιμο, αυτό δεν το γνωρίζουμε μόνοι εμείς.
Ο χρόνος περνά. Η ζωή είναι εφήμερη.
Η αγάπη ο σεβασμός, η λατρεία και η μνήμη άπειρη.
Ο αναπόφευκτος χωρισμός για εμάς όλους είναι βαρύς και δύσκολος.
Ένας κομμάτι από μας όλους έφυγε μαζί σου.
Εσύ μας λείπεις τόσο πολύ.
Παναγιώτης, τα παιδιά και οι οικογένειες
Panos mit kindern und familien
ΛΥΡΙΚΗ έτσι όπως ήσουν
Μην έχεις κανένα φόβο, εγώ είμαι εδώ για σένα
Κρατάω το Χέρι σου και ενθυμούμαι
Που είναι τα χρόνια και οι ημέρες της ευτυχίας;
Αυτές πέταξαν παρήλθαν, εγώ σε κρατάω γερά και βλέπω το παρελθόν
Σκέψεις περνούν από εμένα και φεύγουν, εγώ είμαι υπερήφανος
Για τα χρόνια που περάσαμε μαζί
Έτσι όπως εσύ ήσουν μένεις εδώ,
Έτσι όπως εσύ ήσουν είσαι πάντα κοντά μου
Έτσι όπως εσύ ήσουν διηγείται ο χρόνος
Έτσι όπως εσύ ήσουν παραμένει τόσο πολύ από εσένα εδώ
Άφησέ τα αγάπη μου και μην στεναχωριέσαι
Εγώ θα είμαι εκεί για αυτούς που αγαπάς
Κάθε ημέρα, ώρα και στιγμή Εγώ σε τιμώ, το ίδιο όπου κι αν είσαι
Ο σύζυγος Πάνος
