Εγώ,  η φύτρα

0

Είμαι η φύτρα που βλασταίνει

χωρίς νερό τη χαραυγή,

ρίζες μου είναι η  ψυχή μου

και με κρατάνε ζωντανή.

 

Άνυδρη μεν κι όμως ανθίζω,

σκορπάω γύρω ευωδιά

κι είμαι αυτή που αναβλύζω

ζέση, λαχτάρα, αποθυμιά.

 

Αναρριχάμαι με ελπίδα

και δεν ξεχνώ τη μάνα γη

ήλιο προσμένω να με θρέψει

να με γεμίσει χαρμονή.

 

Αναστασία (Νατάσα) Μακρή

 

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από ΕΜΠΡΟΣ
Περισσότερα άρθρα από Αφιερώματα
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Βιβλιοπρόταση του Σαββάτου: «Αίμος – Διαδρομές στα Βαλκάνια» του Θοδωρή Νικολάου

Τι είναι τα Βαλκάνια, όμως ; Φυλές, θρησκείες, εθνότητες, συνήθειες και ήθη παράγουν ένα γ…