Διαβάστε το!
Είναι κάποιες φορές που κείμενα Γνώμης που γράφονται από έγκυρους και καταξιωμένους δημοσιογράφους, πως ξεχωρίζουν.
Ένα τέτοιο κείμενο είναι το σημερινό στην 2η σελίδα, εκεί που φιλοξενούνται κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας από επώνυμους και γνωστούς πολίτες.
Στο σημερινό άρθρο υπογράφει ο γνωστός δημοσιογράφος Παντελής Καψής.
Το άρθρο αυτό αναφέρεται στην Ενημέρωση, τις ευθύνες των εφημερίδων και των δημοσιογράφων για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
Αυτό το άρθρο λοιπόν, σας προτείνω να το διαβάσετε.
Μας αφορά κι εμάς ως εφημερίδα, και εσάς που μας διαβάζετε κάθε μέρα.
-Καλή ανάγνωση.
Γ.Δ.
Το νόημα της ζωής
Ένας παλιός και καλός φίλος, θυμόσοφος θα έλεγα, περνά συχνά από το γραφείο για μια σύντομη πρωινή συνάντηση.
Μάλιστα τις περισσότερες φορές καταθέτει σύντομες ατάκες του όπως αυτή.
Την μοιράζομαι μαζί σας. Είπε: «Θα βρεις νόημα σ’ αυτή τη ζωή μόνο αν το δημιουργήσεις εσύ ο ίδιος. Είτε είναι ένα ποίημα που θα συνθέσεις, είτε ένα τραγούδι που θα τραγουδήσεις, είτε ένας χορός που θα χορέψεις, ένα φαγητό που θα μαγειρέψεις, ένα έργο ζωγραφικής που θα φτιάξεις».
-Θέλω να πιστεύω πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσετε με τα παραπάνω λόγια.
Γ.Δ.
Γιορτές στη φύση
Πρόκειται για ένα Βαλκανικό φαινόμενο. Συγκεκριμένα, να γιορτάζεται σε διάφορες περιοχές ένα είδος καρπού που παράγεται εκεί. Πρόχειρα θυμάμαι, το κάστανο, τα μανιτάρια, την πατάτα, το τσίπουρο, τις σαρδέλες στις παραλιακές περιοχές, το μέλι, το καλαμπόκι, τα ξερά φασόλια και άλλα.
Κάθε περιοχή, ανάλογα με το προϊόν που ευδοκιμεί εκεί κι έχει μεγάλη και ποιοτική παραγωγή, διοργανώνει τη γιορτή της. Μια γιορτή βεβαίως που έχει δύο σκοπούς. Να προβληθεί το παραγόμενο προϊόν και δεύτερο και επίσης σημαντικό, να έρθουν οι άνθρωποι ακόμη πιο κοντά, να γιορτάσουν, να χορέψουν, να τραγουδήσουν.
Γ.Δ.
Παντού λαμογιές;
Ξεχωρίζουμε ή συμβαίνουν κι αλλού αυτά τα περί στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων που κατήγγειλε ο Σουηδός ποδοσφαιριστής;
Από την πλευρά του ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Γιώργος Μαυρωτάς, αναφέρθηκε στον ΣΚΑΙ, στις καταγγελίες του Ντάνιελ Σούντγκρεν για στημένα παιχνίδια στο ελληνικό πρωτάθλημα και τα περσινά play out. Ο πρώην παίκτης του Βόλου αποκάλυψε σε ξένο podcast ότι κατά την περίοδο που αγωνιζόταν στην ομάδα του Αχιλλέα Μπέου, υπήρξαν στημένα ματς, με σκοπό συγκεκριμένα αγωνιστικά αποτελέσματα και κερδισμένους βαθμούς, όχι χρηματικά οφέλη.
Ο Γιώργος Μαυρωτάς τόνισε ότι μετά τις καταγγελίες Σούντγκρεν ξεκίνησε έρευνα, συλλέγοντας και αναλύοντας στοιχηματικά δεδομένα από Έλληνες παρόχους. Όπως ανέφερε, έχουν εντοπιστεί και άλλα αξιοποιήσιμα στοιχεία στα στοιχηματικά μοτίβα, που θα εμπλουτίσουν το πόρισμα προς τον Εισαγγελέα και την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Τί σύμπτωση όμως; Κι εδώ, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, πάλι το όνομα του Μπέου ήταν στο προσκήνιο. Τυχαίο;
Γ.Δ.
Υποκρισία και λαϊκισμός
Διαβάσαμε στην επικαιρότητα ότι με απόφαση του Δημάρχου Πατρών αφαιρέθηκαν οι πινακίδες των τραπεζών και των εταιριών χορηγών από τα σχολεία του δήμου που ανακαινίστηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Μαριέττα Γιαννάκου». Μάλιστα ο δήμαρχος έβγαλε πύρινο λόγο κατακεραυνώνοντας τις τράπεζες και τους χορηγούς ότι παίρνουν δισεκατομμύρια από τον ελληνικό λαό και του δίνουν ψίχουλα και ότι «δεν χρειάζεται να μνημονεύουμε στα σχολεία μας αυτούς που κερδοσκοπούν σε βάρος του λαού». Το ερώτημα είναι γιατί αποδέχτηκε ο δήμαρχος και το Δημοτικό συμβούλιο την δωρεά και τις χορηγίες και δεν τις απέρριψε κάνοντας τη συντήρηση που είναι αρμοδιότητα του δήμου, από ίδιους πόρους; Δηλαδή και παίρνουμε τα λεφτά τους και κάνουμε την δουλειά μας και δεν θέλουμε να τους ξέρουμε και κάνουμε και το …κομμάτι μας επιδεικνύοντας το φιλολαϊκό μας φρόνημα όπως επιτάσσει η ιδεολογία μας.
Οποία υποκρισία, οποίος λαϊκισμός!.
Μ.Ξ.
Πού ζουν οι πολιτικοί; Ι
Μερικές φορές και μάλιστα όχι λίγες, είναι να απορείς με τη λειτουργία κυβερνήσεων, υπουργών, κομμάτων της αντιπολίτευσης, για την έλλειψη αντίληψης της πραγματικότητας.
Οι πολίτες το αντιλαμβάνονται, οι πολιτικοί όχι, και είναι σα να ζουν σε έναν άλλο κόσμο.
Αποδίδεται στον Άινσταιν, αλλά δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι αυτός που έδωσε τον ορισμό για την ηλιθιότητα. Ο ορισμός είναι, «να προσπαθείς με την ίδια ακριβώς τακτική, να αλλάξεις ένα αποτέλεσμα». Υπάρχει και συνέχεια σ’ αυτό.
Η επανάληψη εντελώς άστοχων πράξεων δείχνει αδυναμία μάθησης και προσαρμογής, παρά το γεγονός ότι αυτές οι πράξεις όχι μόνο δεν διορθώνουν τίποτε, αλλά προκαλούν βλάβες και σε αυτόν που τις επιχειρεί και στους άλλους.
Ο παραπάνω ορισμός φαίνεται να επιβεβαιώνεται στην τελευταία δημοσκόπηση της ALCO, η οποία δείχνει σημαντική αύξηση των αναποφάσιστων, αλλά και μαζική δυσπιστία για την Δικαιοσύνη, τα κόμματα και την κυβέρνηση.
Πιο συγκεκριμένα η εμπιστοσύνη είναι στο 20% για τη Δικαιοσύνη, στο 18% για την κυβέρνηση, στο 14% για τη Βουλή κα στο…. 10% για τα κόμματα!
Γ.Δ.
Πού ζουν οι πολιτικοί; ΙΙ
Μένω στο τελευταίο: 10% στα κόμματα. Οι εκπρόσωποί τους δεν είναι που προσπαθούν διαρκώς, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, να αλλάξουν τα ποσοστά τους; Υβρίζοντας τους αντιπάλους, ψευδόμενοι διαρκώς, μη έχοντας σχέδιο για τίποτε, λαϊκίζοντας στην παρακμιακή τηλεόραση και κομπάζοντας ότι μόνο αυτοί- κανένας άλλος- είναι οι φορείς της αλήθειας;
Είναι πράγματι εξωφρενικό να βλέπουν επί χρόνια την κατάρρευση των ποσοστών τους και να μην διορθώνονται πουθενά; Να παραμένουν επίμονα οι ίδιοι κι ας τους εγκαταλείπουν οι πολίτες.
Και τώρα πάμε στην εξήγηση. Γιατί τους εγκαταλείπουν οι πολίτες; Γιατί θέλουν να τερματιστεί η φαυλοκρατία της μεταπολίτευσης που έφερε το σκληρό κομματικό κράτος-λάφυρο, την αναξιοκρατία, την στασιμότητα στα μεγάλα που απασχολούν τη χώρα και την κοινωνία, τον αποκλεισμό στις ζωές τους. Και τι βλέπουν οι πολίτες από τους πολιτικούς ακόμα και σήμερα; Να υπερασπίζονται μετά μανίας τα (για αυτούς) κεκτημένα της μεταπολίτευσης και να μην προτείνουν να αλλάξει κάτι.
Ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών έχει φύγει λοιπόν με οργή από την παθογένεια της μεταπολίτευσης, όμως οι πολιτικοί δεν τους ακολουθούν.
Γ.Δ.
Δημόσιος ο… Λειβαδίτης
Σε δικαστική αντιδικία με το Δημόσιο βρίσκονται 70 οικογένειες που παλιά κατοικούσαν στο Λειβαδίτη. Τα σπίτια τα οποία τους παραχώρησε το Δημόσιο για να κατοικήσουν στον τελευταίο οικισμό της χώρας σαν ακρίτες, το 1962 τα παίρνει πίσω. Σ’ αυτά μεγάλωσαν τα παιδιά τους, τα συντήρησαν, τα ανακαίνισαν, έριξαν χρήματα και παρόλα αυτά δεν κατάφεραν να πάρουν τίτλους ιδιοκτησίας και στο Κτηματολόγιο έχουν εγγραφεί στην μερίδα του δημοσίου. Δεν είναι άδικο αυτό.; Τι θα τα κάνει το δημόσιο; Θα κτίσει μήπως θέρετρα; Μπα, θα τα αφήσει να ρημάξουν όπως τόσα και τόσα ακίνητα. Ενώ αν τα έχουν οι απόγονοι των οικογενειών αυτών θα τα συντηρούν, θα πηγαίνουν τα καλοκαίρια θα είναι τα σπίτια τους όπως τόσα χρόνια. Όλοι αυτοί έχουν αναμνήσεις και είναι συναισθηματικά δεμένοι με το χωριό. Το πιο πιθανό είναι ότι στο τέλος θα τους ζητηθεί να τα αγοράσουν έναντι κάποιου τιμήματος
Μ.Ξ.
Η Θράκη διάδρομος της ενέργειας
Όσο κι αν γίνεται αντιπαθής ο Τραμπ, με την αλαζονεία και τον κυνισμό με τον οποίο αντιμετωπίζει τον υπόλοιπο πλανήτη, και εμάς τους Ευρωπαίους κυρίως, ωστόσο οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε και κάποιο δίκιο σε ορισμένα θέματα.
Η Ευρώπη ευημερούσε για πολλές δεκαετίες χρησιμοποιώντας φθηνή ρωσική ενέργεια. Η ενεργειακή όμως αυτή εξάρτηση δημιούργησε και την πολιτική της ομηρία, όταν μετά την εισβολή στην Ουκρανία κλήθηκε εκβιαστικά να υποκύψει στις ρωσικές επιδιώξεις και τετελεσμένα. Ανοχύρωτη και απροετοίμαστη η γηραιά ήπειρος ζήτησε συνδρομή από τις ΗΠΑ, όπως έκανε και στον Α΄και Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Κι όντως, ο Μπάιντεν παρείχε απλόχερη βοήθεια στην Ουκρανία και εγγυήσεις ασφαλείας στην Ευρώπη μέσω του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο με την έλευση Τραμπ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο Αμερικανός πρόεδρος, με τον κυνικό τρόπο που τον διακρίνει, ξεκαθάρισε στους Ευρωπαίους ότι δεν μπορούν να ζητούν Αμερικανική προστασία από τον πολεμοχαρή Πούτιν και παράλληλα να αγοράζουν ρωσικό αέριο, χρηματοδοτώντας τον επεκτατισμό του. Έτσι ο Τραμπ, λειτουργώντας πλέον με όρους business, επέβαλε στην Ευρώπη να αγοράζει το δικό του αέριο, για να έχει την αμερικανική βοήθεια. Κι αυτό το αέριο θα παρέχεται στην Ευρώπη, μέσω του σταθμού LNG της Αλεξανδρούπολης.
Σ’ αυτό το ενεργειακό και πολιτικό παιγνίδι, η χώρα μας τοποθετείται στο επίκεντρο της σκακιέρας, αποκομίζοντας σπουδαία οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη. Και η Θράκη μας γίνεται ο αμερικανικός ενεργειακός διάδρομος. Κι εμείς εδώ στην Ξάνθη, θα πρέπει ν’ ανοίξουμε την συζήτηση, πώς θα καταφέρουμε να επωφεληθούμε αναπτυξιακά από αυτή την τεράστια ευκαιρία.
Κ.Δ.
Ναι μεν, αλλά…
Φυσικά, σχεδόν όλοι συμφωνούν στο να παραμείνουν τα υποκαταστήματα των ΕΛΤΑ να λειτουργούν στην ύπαιθρο χώρα. Όμως, εδώ βλέπουμε μονομερώς ένα γενικό πρόβλημα που σκόπιμα ή δεν το αποδεχόμαστε ή το κρύβουμε.
Λοιπόν, όλοι γνωρίζουμε για την εγκατάλειψη της υπαίθρου. Το πρόβλημα όμως δεν είναι των τελευταίων χρόνων, όχι. Ας το παραδεχτούμε με το χέρι στην καρδιά, η κρίση εκεί έξω, στο βουνό και στον κάμπο υπήρχε. Υπήρχε και πριν την οικονομική κρίση, τα μνημόνια και τον κορονοϊό. Απλά, τα τελευταία χρόνια φάνηκε η πραγματικότητα εξαιτίας της επιτάχυνσης της ασθένειας.
Κι αντί από την αρχή οι κυβερνήσεις να σκύψουν με ενδιαφέρον να φροντίσουν να θεραπεύσουν τις αιτίες της ασθένειας, προσέφεραν ασπιρίνες. Η μέθοδος θεραπείας αποδείχτηκε λανθασμένη, διότι ο ασθενής δεν θεραπεύτηκε.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη, το ίδιο σοβαρό. Τόσα χρόνια οι πολιτικοί έκρυβαν τα προβλήματα με διάφορες δικαιολογίες. Όταν όμως η εγκατάλειψη μεγάλωσε, φάνηκε η γύμνια στον τομέα του πληθυσμού. Διότι μαζί με τον πληθυσμό έφυγαν και διάφορες υπηρεσίες που θεωρούνταν σταθερές.
Αυτήν την υπόθεση της απόκρυψης της πραγματικότητας ζούμε σήμερα. Μόνο που τώρα οι αντιδράσεις και το μοιρολόι είναι άκαιρα. Είναι ίσως αργά για δάκρυα, διαμαρτυρίες και αναθέματα. Τα παλιά δεδομένα άλλαξαν, υπάρχουν νέα, απαιτείται προσαρμογή.
Γ.Δ.
