Μεγάλος θόρυβος
Πολύ μεγάλη συζήτηση, αρκετό μελάνι για τη συνέντευξη Σαμαρά πρόσφατα.
Θα έλεγα «πολύ κακό για το τίποτε», τελικά.
Αλήθεια τί περίμεναν ν’ ακούσουν όσοι τελικά άκουσαν τη «συνέντευξή» του;
Ότι ο Σαμαράς θα επαινούσε τον Μητσοτάκη; Αυτό που είπε ο Σαμαράς «δεν έχω γινάτι με τον Μητσοτάκη», ποιος αλήθεια το πίστεψε; Με τέτοιο παρελθόν της οικογένειας Μητσοτάκη προς τον Σαμαρά, σίγουρα δύσκολα γίνεται πιστευτό με τέτοιο παρελθόν.
Τέλος πάντων, πάει, πέρασε κι αυτό, μέγα θαύμα τρεις ημέρες, ήρθαν άλλες ειδήσεις και γεγονότα και η ζωή συνεχίζεται. Πάντως για νέο κόμμα Σαμαρά, κουβέντα.
-Εν αναμονή και ίδωμεν…
Γ.Δ.
Υπάρχει δυνατότητα
Ναι, υπάρχει η δυνατότητα για τη Θράκη, να στηριχθεί αναπτυξιακά στον ορυκτό της πλούτο. Η προοπτική δεν είναι θεωρητική, στηρίζεται στα στοιχεία που υπάρχουν και είναι καταγεγραμμένα.
Πράγματι, είναι απορίας άξιο γιατί, τόσο το ελληνικό κράτος, όσο και επιχειρηματικοί φορείς, δεν επενδύουν στον τομέα του ορυκτού πλούτου της Θράκης.
Αυτή η αρνητική στάση αποτελεί μια επιχειρηματική απορία, ένα μεγάλο και αναπάντητο ερώτημα. Μόνη θετική εξαίρεση για τη Θράκη η εταιρεία Μεταλλεία Θράκης, κι αυτό οφείλουμε να το επισημάνουμε.
Η Θράκη, και ιδιαίτερα η Ξάνθη, έχει άμεση ανάγκη να αποκτήσει αναπτυξιακή προοπτική. Το λέω, το υποστηρίζω σθεναρά, είναι απαραίτητο να γίνει για να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας, που τόσο ανάγκη τις έχει σήμερα.
Γ.Δ.
Σωστή απόφαση
Ιδού μια σωστή και απαραίτητη απόφαση στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης.
Έναν νέο τρόπο θα έχουν στο εξής οι ταξιδιώτες για να καλύπτουν τις ώρες αναμονής τους στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα σε βιτρίνες και καταστήματα, ένας νέος χώρος ετοιμάζεται να μετατρέψει την αναμονή σε πολιτιστική εμπειρία.
Στο Κτήριο Τερματικού Σταθμού 1 (terminal 1) του αεροδρομίου, κοντά στα σημεία check-in, το MOMus ετοιμάζεται να ανοίξει ένα νέο, πρωτότυπο μουσείο. Σε έναν χώρο περίπου 250 τετραγωνικών μέτρων, η τέχνη θα βρει το δικό της σημείο…απογείωσης.
Ένας χώρος που θα φιλοξενεί εκθεσιακό πρόγραμμα του Οργανισμού, φέρνοντας τη σύγχρονη δημιουργία εκεί όπου η πόλη συναντά τον κόσμο.
Γ.Δ.
Μαθήματα χρήσης υπολογιστών στους ηλικιωμένους
Μια πολύ θετική πρωτοβουλία είχε ο δήμος Νευροκοπίου. Ανακοίνωσε δωρεάν μαθήματα εκπαίδευσης για άτομα της τρίτης ηλικίας σε έξυπνες συσκευές smartphone, tablet κλπ. Μια απόδειξη ότι ο δήμος ασκεί κοινωνική πολιτική δίνοντας την ευκαιρία στα άτομα αυτά να συγχρονιστούν με την εποχή μας και να μη πέφτουν θύματα ηλεκτρονικής εξαπάτησης. Είναι πολύ βασικό οι ηλικιωμένοι να μην είναι αναλφάβητοι ηλεκτρονικά, να γνωρίζουν τουλάχιστον τα βασικά για να εξυπηρετούνται γιατί διαφορετικά περιθωριοποιούνται και δεν μπορούν να είναι ενεργοί πολίτες, να συμμετέχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Μια καλή πρακτική που θα μπορούσε να την υιοθετήσει και ο δήμος Ξάνθης.
Μ.Ξ.
Θα υπάρξουν έσοδα, αλλά…
Ξεκινάω από μια δήλωση του Κωνσταντίνου Νικολάου, γεωλόγου πετρελαίων, πρώην αντιπροέδρου της Energean και τεχνικού συμβούλου στα Ελληνικά Πετρέλαια.
Λοιπόν ο κ.Νικολάου δήλωσε για την γεώτρηση στο Ιόνιο «εάν ισχύουν τα 7 τρισ.κυβικά πόδια, κάθε χρόνο η Ελλάδα θα εισπράττει 3 δισ. ευρώ και το δημόσιο θα παίρνει φόρους 25%».
Λοιπόν, σημαντικά θα είναι τα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο από αυτήν – την πιθανή ακόμη βέβαια – γεώτρηση στο Ιόνιο.
Γι’ αυτό, ας είμαστε αισιόδοξοι, ας ελπίζουμε, για να πάνε όλα όπως τα θέλουμε.
Βέβαια, η διαχείριση αυτού του πλούτου και τα έσοδά του θα πρέπει να είναι ένα σοβαρό θέμα συζήτησης και απόφασης.
Ο πλούτος θα πρέπει να διαχυθεί προς τα κάτω, οπωσδήποτε.
Διαφορετικά, αν γίνουν άλλες κινήσεις, όπως με το Ταμείο Ανάκαμψης, ε, τότε δυστυχώς, το θέμα δεν μας αφορά. Διότι από την πίτα θα μείνουν τα ψίχουλα τελικά…
Γ.Δ.
Χάθηκε η υπευθυνότητα Ι
Την μικρή αυτή φράση «χάθηκε η υπευθυνότητα» την έχω ακούσει πολλές φορές, όπως κι εσείς αγαπητοί αναγνώστες.
Πλέον, είναι κοινή παραδοχή πως υπάρχει μια επένδυση στην «κοινωνική μόλυνση».
Βιώνω μια πραγματικότητα που είναι απογοητευτική. Σε πολλά κείμενά μου παραθέτω να γράψω εμπεριστατωμένα, μια αλήθεια. Φαντάζει μάταιο. Η αλήθεια αγνοείται και στη θέση της προβάλλονται τα εντελώς αντίθετά της.
Στο προσκήνιο βλέπω γραφικούς, μηδενιστές, ιδιοτελείς, φανατικούς, ημιμαθείς. Αν ένας άξιος άνθρωπος αποφασίσει να πάρει θέση, με ήπιους μάλιστα τόνους, θα λιθοβοληθεί χωρίς έλεος. Το μήνυμα είναι «μην ασχολείσαι, μόνο εμείς μιλάμε».
Όμως, όλη αυτή η τοξικότητα και η εχθροπάθεια που παρατηρώ, έχει ηθικούς αυτουργούς, με μεγάλες κοινωνικές επιπτώσεις. Οι ηθικοί αυτουργοί είναι κατά σειράν:
-Μεγάλο μέρος των κομμάτων, κυρίως της αντιπολίτευσης. Κατεδαφίζουν το θεσμικό, πολιτικό και κοινωνικό σύστημα της χώρας με ασύστολα ψεύδη και αήθεις επιθέσεις κατά των αντιπάλων. Ακόμα χειρότερα επινοούν και υπερασπίζονται ψεκασμούς και συνωμοσιολογίες.
Γ.Δ.
Χάθηκε η υπευθυνότητα ΙΙ
– Η πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης. Με μια ακατανόητη δουλοπρέπεια, αγνοούν και δεν υπερασπίζονται την αλήθεια, ούτε απομονώνουν και περιφρονούν την άμετρη μπουρδολογία. Αντίθετα την προβάλλουν διαρκώς, χωρίς να παρεμβαίνουν! Την μετατρέπουν σε κανονικότητα.
– Ένα μέρος των πολιτών, ειδικά πολλών, που καθημερινά επικοινωνούν στα social media. Δεν νοείται Δημοκρατία χωρίς υπεύθυνους πολίτες. Αυτοί, έχοντας παρασυρθεί από την κομματική τοξικότητα και την προβολή της, την επαναλαμβάνουν με ανευθυνότητα και την επεκτείνουν με φανατισμό.
Ποιο είναι τελικά το κοινωνικό αποτέλεσμα από την δημόσια προβολή και αποδοχή της έκνομης συμπεριφοράς και των αηθών επιθέσεων σε θεσμούς και πρόσωπα;
Όλοι αυτοί συμβάλλουν σε μια παρακμιακή κοινωνία, που έχει χάσει τα ηθικά της ερείσματα. Το μίσος και οι ύβρεις, έχουν υποκαταστήσει την ηθική και τις αξίες.
Το χειρότερο: Μέσα σε ένα κλίμα βαριάς τοξικότητας, η χώρα συζητά ανοησίες και μπούρδες με τα σοβαρά να έχουν εκτοπιστεί.
Την κύρια ευθύνη, έχουν κάποια κόμματα και’ αρκετά ΜΜΕ, που αντί να αποδοκιμάζουν και να απομονώνουν τους ψευδολόγους και να υπερασπίζονται τις πολιτικές και κοινωνικές αξίες και τους θεσμούς, γιγαντώνουν την φρίκη της χυδαιότητας. Επενδύουν στην κοινωνική μόλυνση. Και κανείς δεν είναι απέναντι τους, να τους σταματήσει, να μας υπερασπιστεί.
Γ.Δ.
Μία πρόταση
Συμπολίτης επικοινώνησε με την Εφημερίδα για να επισημάνει κάτι που ενδιαφέρει το Γηροκομείο Ξάνθης. Όταν ρωτήθηκε ποιο είναι αυτό για να το μεταφέρουμε, μας είπε σεμνά και ευγενικά πως στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου Θεοφάνους υπάρχουν ελαιόδεντρα με καρπό και το αναφέρει σαν πληροφορία για να τα μαζέψουν οι εθελοντές που υλοποιούν αυτήν την ενέργεια και από την οποία το Γηροκομείο αποκτά αρκετό λάδι για τις ανάγκες του.
Ιδού λοιπόν, υπάρχουν συμπολίτες που ενδιαφέρονται για να βοηθηθεί το Γηροκομείο μας διότι αναγνωρίζουν το σημαντικό έργο που γίνεται εκεί.
Γ.Δ.
Περί του Προσωπικού Αριθμού
Λίγα λόγια γράφω μόνον για τον προσωπικό αριθμό.
Ξεπερνώ τις κραυγές, το ανάθεμα, τις απειλές, την ακραία φρασεολογία και δηλώσεις όπως «Τα προσωπικά μας δεδομένα μπορούν να γίνουν στα χέρια αυταρχικών καθεστώτων ένα εργαλείο χειραγώγησης».
Αυτό λοιπόν που συμβαίνει στην χώρα μας μόνον, είναι απίστευτο. Ζώντας στο 2025, ακούγονται απίθανα πράγματα για έναν αριθμό που τον αποκτάς για να διευκολύνεσαι σαν πολίτης στις συναλλαγές με το δημόσιο.
Η κινδυνολογία έφτασε στο σημείο να υποστηρίζει ότι κάποιο λόγο θα έχουν τα κεντρικά ΜΜΕ των Αθηνών που δεν ασχολήθηκαν ούτε ένα λεπτό με την έκδοση του προσωπικού αριθμού. Μα ούτε τα επαρχιακά Μέσα ασχολήθηκαν πολύ. Τι σημαίνει αυτό, ότι το έκαναν σκόπιμα; Ότι το θέμα γενικά δεν είναι δα και τίποτε σπουδαίο, γι’ αυτό πέραν της μικρής αναφοράς δεν του έδωσαν ιδιαίτερη αξία.
Εξάλλου δικαίωμα του κάθε πολίτη ο προσωπικός αριθμός. Αν βαδίζεις με την εποχή σου τον βγάζεις. Εάν είσαι στον 18ο -19ο αιώνα, τον αρνείσαι. Διαλέγεις και παίρνεις.
Γ.Δ.
Το νέο πρόσωπο της μειονότητας
Στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας φιλοξενήσαμε τον ερευνητή, θεατρολόγο και συγγραφέα Χασάν Μπουγιουκλού σε μια συνέντευξη που θα πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας. Ο κ. Μπουγιουκλού εκπροσωπεί το νέο πρόσωπο της μειονότητας, την νέα γενιά που έχει γνωστικό επίπεδο, που έχει το βλέμμα στραμμένο στην νέα εποχή, που δεν περιορίζεται από τις αγκυλώσεις και τα κλισέ του παρελθόντος που δεν έχει κυρίως το «σύνδρομο ενοχής» της μειονότητας και της ταυτότητας. Μιλά για αποπολιτικοποίησή της και ενίσχυση της ελευθερίας της: «Ο καθένας πρέπει να μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει, Τούρκος, Πομάκος, Ρομά, Έλληνας ή όλα μαζί χωρίς φόβο, χωρίς πολιτικές ή κοινωνικές επιπτώσεις. Αυτό δεν είναι απειλή για την κοινωνική συνοχή είναι προϋπόθεσή της». Ο κ. Μπουγιουκλού υποστηρίζει ότι η μειονότητα δεν χρειάζεται άλλους μεσολαβητές αλλά φωνή και ισότιμη συμμετοχή και πως η πραγματικά ανεμπόδιστη συνύπαρξη θα υπάρξει μόνο όταν η μειονότητα δεν αντιμετωπίζεται ως «πρόβλημα που λύθηκε» αλλά ως ζωντανό δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας. Όσο υπάρχουν πολίτες αυτής της χώρας που σκέφτονται έτσι, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έχουν καλύτερο μέλλον οι νέες γενιές!.
Μ.Ξ.
