Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Νοεμβρίου στην πλατεία Μυρωδάτου στις 11π.μ. με τη συμμετοχή ακόμη τριών συλλόγων-Ο πρόεδρος, Ανέστης Τερζίδης τόνισε στο «Ε» πως το έθιμο συνδέεται με την καλλιεργητική περίοδο, για να πάει καλά η σπορά, να βρέξει
Γυρνούν πίσω στον χρόνο και αναβιώνουν το θρακιώτικο έθιμο της Τζαμάλας φίλοι και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Μυρωδάτου «Οι Απίθανοι». Μας προσκαλούν σε μία μεγάλη γιορτή, ένα παραδοσιακό γλέντι με τον Θρηΐκιο Ήχο, που θα λάβει χώρα στην πλατεία Μυρωδάτου την Κυριακή 2 Νοεμβρίου στις 11π.μ.Στο χορευτικό θα πάρουν μέρος ο Σύλλογος Εβριτών νομού Ξάνθης, ο Μορφωτικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Νέας Κεσσάνης «Αγία Παρασκευή», ο Πολιτιστικός και Χορευτικός Σύλλογος Αβδηριτών.
Έθιμο της Τζαμάλας με ρίζες στην Ανατολική Θράκη
Συμπληρωματικά με τα παραπάνω ο πρόεδρος, Ανέστης Τερζίδης μίλησε στο «Ε» για ένα έθιμο της δεκαετίας του ’70, το οποίο ήρθε από τα χωριά της Ανατολικής Θράκης, από όπου κατάγονται οι κάτοικοι του Μυρωδάτου.
«Το όνομα ‘’Τζαμάλα’’ σε όλη την Θράκη το συναντάμε στην ονομασία της καμήλας. Στο χωριό μας, στο Μυρωδάτο ντύνονταν με δέρματα, επειδή η κάθε οικογένεια είχε ζώα, πρόβατα, κατσίκια. Στην ουσία το έθιμο συνδέεται με την περίοδο της σποράς του σιταριού Ειδικότερα κατά τη διάρκεια των μηνών του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου γυρνούσε από σπίτι σε σπίτι με συνοδεία. Της προσφέρανε είτε λουκάνικα, είτε σιτάρι, καλαμπόκι. Στο τέλος κατέβαιναν στην πλατεία του χωριού και έκαναν δημοπρασία. Όποιος έδινε τα περισσότερα, έπαιρνε και όλο τον σπόρο που είχαν μαζέψει. Υποτίθεται πως αυτός που είχε αγοράσει όλο τον σπόρο θα τον έριχνε στα χωράφια του και θα πήγαινε ακόμη καλύτερα η χρονιά. Σε κάθε σπίτι που γύριζαν ο ιδιοκτήτης με την τζαμάλα αντάλλασσαν ένα στιχάκι. Αντίστοιχα ο ιδιοκτήτης σε γενικές γραμμές χτυπούσε την τζαμάλα με βέργα, αλλά αυτός που ήταν ντυμένος με δέρμα ζώων δεν πονούσε», όπως διηγήθηκε περιγραφικα το έθιμο ο πρόεδρος του Συλλόγου.
Να ρίξει «βροχή με το τουλούμι»
Ο κ. Τερζίδης πρόσθεσε πως στην ουσία το έθιμο αναβιώνει για να πάει καλά η σπορά του σιταριού, να βρέξει, να ρίξει «βροχή με το τουλούμι», όπως συνήθιζαν να λένε, για να βοηθήσει τη διαδικασία της καλλιέργειας.
«Το αναβιώσαμε τα δύο τελευταία χρόνια μετά τον κορωνοϊό, αλλά το κάναμε εσωτερικά, όχι με τη μορφή μεγάλης γιορτής. Το ξέραμε μόνο από περιγραφές, μιας και δεν έχουμε φωτογραφικό υλικό από τότε. Πάντως φέτος στο πλαίσιο της τρίτης χρονιάς που το αναβιώνουμε στήνουμε μία μεγαλύτερη γιορτή», όπως δήλωσε ο ίδιος.
Κλείνοντας, ο κ. Τερζίδης ενημέρωσε πως το έθιμο γινόταν πάντα αργά το βράδυ, αλλά φέτος για να υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή κανόνισαν να το κάνουν από νωρίς, για να το διαδώσουν.
«Είναι μοναδικό, σε καμία άλλη περιοχή του νομού δεν γίνεται, μόνο σε ένα γειτονικό χωριό της Κομοτηνής που έχουμε κοινή καταγωγή από την Ανατολική Θράκη», όπως διαπίστωσε.
