Με βιωματικά σεμινάρια, σχολικές συμμετοχές και μουσικές δράσεις, το ΦΑΕΡΟΠ ανέδειξε τη σημασία της παραγωγικής και βιομηχανικής κληρονομιάς της Θράκης
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος του 2ου Φεστιβάλ ΦΑΕΡΟΠ (Φεστιβάλ Παραγωγικής και Βιομηχανικής Κληρονομιάς), που πραγματοποιήθηκε από τις 13 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2025, αναδεικνύοντας τη σχέση ανάμεσα στη γνώση, τη μαστοριά και την πολιτιστική ταυτότητα της περιοχής.
Το φεστιβάλ ξεκίνησε με ένα νυχτέρι αφιερωμένο στους καπνεργάτες και στο έργο του Στέφανου Ιωαννίδη, ενώ ακολούθησε το μοναδικό βιωματικό εργοταξιακό σεμινάριο βιομηχανικής αρχαιολογίας στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Στο σεμινάριο συμμετείχαν μηχανικοί, φοιτητές, πολίτες, τεχνίτες και μαθητές όλων των βαθμίδων, σε μια δημιουργική συνύπαρξη θεωρίας και πράξης.
Κεντρικός χώρος των δράσεων ήταν η παλιά αγροικία του καπνού ΠΑΣΤΑΛΙ, όπου μικροεργοτάξια με τίτλο «Λίθος – άργιλος – ξύλο και σίδερο» ένωσαν τα υλικά με τα άυλα, δίνοντας ζωή σε μια σύγχρονη μορφή πολιτιστικής εκπαίδευσης.
Ιδιαίτερη στιγμή αποτέλεσε η συμμετοχή σχολείων όπως το 8ο Γυμνάσιο Ξάνθης, το 2ο ΕΠΑΛ Ξάνθης και το 13ο Δημοτικό Σχολείο, που ανέδειξαν τη σημασία της τεχνικής παιδείας και της σύνδεσης της παράδοσης με τη νεότερη γενιά.
Ο μαστορ-Θανάσης Πόραβος, κεντρική φυσιογνωμία του φεστιβάλ, υπενθύμισε πως «το μέλλον της λιθοδομής βρίσκεται στο να εμπλέξουμε ξανά τις νεαρές ηλικίες στην τεχνική μας εκπαίδευση». Σημαντική ήταν και η συμβολή της Δρ. Βάνας Γεωργαλά, με τη διάλεξή της για την αναβίωση των πλιθιών και τις δυνατότητες επανάχρησης της τεχνικής.
Το φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με μουσικές παρεμβάσεις από τους Βενετσιάνα Αργυρίου, Ζωή Κεσελοπούλου, Μαρία Λίοντου-Μωχαμέντ, Παναγιώτη Γκαίτατζη, Χαρούλα Τσαλπαρά και Γλαύκο Σμαριανάκη, οι οποίοι πρόσθεσαν τη δική τους “μαστοριά” στο καλλιτεχνικό μωσαϊκό του ΦΑΕΡΟΠ.
Το φεστιβάλ, όπως σημειώνουν οι διοργανωτές, συνεχίζει να εμπνέει με το μήνυμα ότι η δημιουργικότητα και η πρόοδος ξεκινούν από τα χέρια και το μυαλό του ανθρώπου. Όπως χαρακτηριστικά τονίζουν:
«Μην πιστεύετε ότι δεν πιάνουν τα χέρια σας — είναι ο φόβος που μας εμποδίζει. Μόλις πιάσουμε το πρώτο μερεμέτι, ο άνθρωπος ξεκλειδώνει.»
