Το «Ε» βρέθηκε στον χώρο του Μουσείου, όπου άκουσε την ιστορία της εξέλιξης των αντικειμένων μέσα από τα ίδια τα αντικείμενα με την καθοδήγηση του συλλέκτη-Για έναν πολυπληθή και συνάμα ετερόκλητο κόσμο που εντυπωσιάζει μιλά στο «Ε» η δραστήρια Κομοτηναία συγγραφέας, Νάγια Δαλακούρα
Αντικείμενα που ως επί το πλείστον δεν αφορούν αποκλειστικά το χωριό, αλλά γενικότερα τον πολιτισμό μας παρουσιάζει δια ζώσης στο «Ε» ο συνταξιούχος και ερασιτέχνης φωτογράφος-συλλέκτης παραδοσιακών ειδών, Δήμος Κουκλάς στον χώρο του, στην αίθουσα του πρώην Δημοτικού Σχολείου Λεύκης.
Στο σημείο αυτό αξίζει να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο, στον Σεπτέμβριο του 2023, όταν ο κ. Κουκλάς είχε παραχωρήσει τηλεφωνικώς συνέντευξη στο «Ε» για την σχέση του με το Λαογραφικό Μουσείο Λεύκης. Στο πλαίσιο αυτό ο ίδιος είχε εξηγήσει τη θέση που καταλαμβάνουν η φωτογραφία και τα ποικίλα αντικείμενα-σημεία αναφοράς-για τον πολιτισμό της περιοχής.
Η ποικιλία στη θεματική, το ταξίδι στον χρόνο, η νέα ματιά πάνω σε αντικείμενα 100 χρόνων ήταν αυτά που μας εντυπωσίασαν με την είσοδό μας στον χώρο. Αναντίρρητα, εδώ έρχεται να συμπληρώσει αυτή την εικόνα και η εξαιρετική δουλειά του κ. Κουκλά στο κομμάτι της στοίχισης και τοποθέτησής των αντικειμένων σε συνδυασμό και με την φροντίδα του υλικού τους.
«Το Λαογραφικό Μουσείο Λεύκης προέκυψε μέσω του Συλλόγου του χωριού, δηλαδή μέσω του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ, οι οποίοι μου παραχώρησαν μια αίθουσα του πρώην Δημοτικού Σχολείου στην Λεύκη Ξάνθης, όπου άρχισα να συλλέγω και να δημιουργώ σιγά σιγά το Λαογραφικό Μουσείο. Ως φωτογράφος, ωστόσο, είχα ανέκαθεν το μικρόβιο του συλλέκτη κι έτσι εδώ και πάρα πολλά χρόνια κατάφερα να συλλέξω σχεδόν το σύνολο των παλιών φωτογραφιών του χωριού», είχε τονίσει μεταξύ άλλων προσδιορίζοντας την ταυτότητα του Μουσείου.
Ο κ. Κουκλάς υπολογίζει πως από το 2023 μέχρι και σήμερα κατά προσέγγιση έχουν προστεθεί πενήντα αντικείμενα-τεμάχια, που αφορούν γενικότερα το παρελθόν. Ωστόσο, λόγω χώρου εξήγησε πως δεν έχει καταφέρει έως και σήμερα να κατατάξει τα αντικείμενα ανά είδος σε διάφορες αίθουσες.
Μερικά από τα αντικείμενα που μπορεί να δει ο επισκέπτης: Μία ζωντανή εικόνα της ανθρώπινης εξέλιξης ανθρώπων του χωριού
«Γεωργικά μηχανήματα, εργαλεία, γκιούμια, ξύλινο, σιδερένιο ή μηχανικό άροτρο, μαγειρικά σκεύη, παραδοσιακές πιατοθήκες, τσαρούχια, μπαούλα εγχάρακτα, ραπτομηχανή -ως απαραίτητο εξάρτημα του νοικοκυριού-, φανάρια -γνωστά ως ψυγεία της εποχής για τα ευπαθή τρόφιμα-, μουσλούκι ή βρύση στην αυλή- για να πλένονται και να μπαίνουν μέσα καθαροί-, παιδικά κρεβατάκια με κάγκελο, σίδερο με κάρβουνο, αργαλειός σε μικρογραφία και αδράχτια, γραμμόφωνο, φωτογραφική μηχανή, φιλμ, βαλίτσες με δέρμα, φυσερό για σιδερά, σιδερένιο άροτρο, μύλος του καφέ, ελληνικά χαρτονομίσματα, πίνακες λαογραφίας της κ. Γαρυφαλλιάς Μπαρή», είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά που κεντρίζουν την προσοχή με την πρώτη ματιά.
Μία μοναδική εμπειρία η ξενάγηση στον χώρο από τον ίδιο τον συλλέκτη σύμφωνα με τη Νάγια Δαλακούρα
Ο κ. Κουκλάς έχει να αφηγηθεί αμέτρητες ιστορίες για την προσωπική του συλλογή σύμφωνα με την δραστήρια Κομοτηναία συγγραφέα, Νάγια Δαλακούρα.
«Πρόκειται για έναν μικρόκοσμο από θησαυρούς που ο συλλέκτης με προσωπικό πάθος συνέλεξε από πολύ μικρή ηλικία», όπως πρόσθεσε.
Για την ίδια η ξενάγηση στην έκθεση από τον ίδιο τον συλλέκτη είναι μία μοναδική εμπειρία. Επίσης, θεωρεί πως εντυπωσιάζει η ποικιλία, η πληθώρα των αντικειμένων, καθώς κάνει λόγο για έναν πολυπληθή και συνάμα ετερόκλητο μικρόκοσμο.
