Με ανοιχτή επιστολή στους αιρετούς της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης ΑΜΘ
Σε ανοιχτή επιστολή τους προς τους αιρετούς της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης ΑΜΘ ο φιλόλογος και συγγραφέας Θανάσης Μουσόπουλος αναφέρεται στην άρρηκτη σύνδεση πολιτικής και πολιτισμού και στην διαμόρφωση και υπηρέτηση πολιτιστικής πολιτικής από την αυτοδιοίκηση μέσω πολιτιστικών συμβουλίων και πολιτιστικών επιτροπών.
Αναλυτικά, στην επιστολή του αναφέρει: «Δύο είναι οι αγάπες για τον τόπο μου: η πολιτική και ο πολιτισμός. Οι δύο αυτοί όλοι παράγονται βέβαια από τις πόλη. Πολιτική είναι ο τρόπος που οργανώνεται η ζωή η ομαδική και η ατομική μέσα σε μία περιοχή , ενώ πολιτισμός είναι η επικοινωνία των ανθρώπων, ο τρόπος που ζούμε, το περιβάλλον, οι συνθήκες εργασίας. Πολιτική και πολιτισμός έχουν το ίδιο θέμα, το ίδιο αντικείμενο: την πόλη.
Κάθε κοινωνικό σύνολο παράγει πολιτισμό και κάθε πολιτιστικό προϊόν αναφέρεται στο κοινωνικό σύνολο. Άρα, τελικά μιλούμε για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αλλά, δυστυχώς, συχνά είναι σαν ένα αντρόγυνο που ο άνδρας δε μιλά στη γυναίκα του και η γυναίκα αδιαφορεί για τον άντρα της.
Φαίνεται, δεν έχουμε καταλάβει ότι πολιτισμός και πολιτική δεν είναι ανταγωνιστές· είναι συναγωνιστές. Αυτό δεν το έχουν καταλάβει και στο χώρο του πολιτισμού και στον χώρο της πολιτικής – στο κείμενο αυτό συγκεκριμένα – στον χώρο της αυτοδιοίκησης.
Τον πολιτισμό δεν τον ταυτίζουμε με τις καλές τέχνες. Είναι γνωστό ότι η πραγματικότητα έχει διάφορα επίπεδα, που συναποτελούν αυτό που λέμε δομή της κοινωνίας: οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό. Μ’ αυτή την έννοια, ο πολιτισμός είναι ένα επίπεδο της πραγματικότητας, που όμως βρίσκεται σε διαλεκτικές σχέσεις με τα υπόλοιπα επίπεδα.
Κατά τη γνώμη μου, ο πολιτισμός είναι μια φάση της αυτοδιοίκησης και μια μορφή της πολιτικής εξουσίας και διαμόρφωσης ενός χώρου. Σε μια, δηλαδή, προηγμένη φάση της κοινωνίας θα μπορούσαμε να δεχτούμε ότι όλες οι λειτουργίες της κοινωνίας θα έχουν «πολιτιστικό χαρακτήρα» ή θα παράγουν «πολιτιστικό προϊόν».
Η Αυτοδιοίκηση (τοπική και περιφερειακή) με το παραπάνω σκεπτικό οφείλει να συνεργάζεται με τους πολιτιστικούς και άλλους φορείς της επικράτειάς της. Στο ίδιο σκεπτικό, ως επόμενο βήμα, τοποθετώ την ανάγκη για λειτουργία πολιτιστικών συμβουλίων (σε δημοτικές ενότητες, δήμους, αντιπεριφέρειες και περιφέρεια).
Έχω την πεποίθηση ότι όλοι/όλες θα βγαίνουν κερδισμένοι από τη ζύμωση και τη συνεργασία αυτή. Εννοείται ότι όλα τούτα δε θα έχουν γραφειοκρατικό χαρακτήρα. Θα αποτελούν θεσμό συνεργασίας και μοχλό προώθησης του πολιτιστικού προϊόντος και αγαθού σε όλη την περιφέρεια.
Η ουσία της πολιτιστικής πολιτικής στην περιφέρεια είναι όχι η μεταπράτηση πολιτιστικών προϊόντων του κέντρου, αλλά η ενίσχυση και προώθηση τοπικών πολιτιστικών αγαθών.
Η πρότασή μου είναι η ύπαρξη και λειτουργία σε όλα τα επίπεδα Πολιτιστικών Συμβουλίων και Πολιτιστικών Επιτροπών. Βέβαια, κατά τη γνώμη μου, προηγείται το Συνέδριο Πολιτισμού που καταγράφει την υπάρχουσα κατάσταση, τις προτάσεις για το αύριο και τον Οδικό Χάρτη Πολιτισμού – ως τον μπούσουλα σε κάθε Δήμο, σε κάθε Αντιπεριφέρεια και συνολικά στην Περιφέρεια – για πορεία με προγραμματισμό, συνέχεια και οργάνωση».
