Ορκίζεται αύριο στις 11 το πρωί
Η Ζωή Κοσμίδου ορκίζεται Διοικήτρια του Νοσοκομείου Ξάνθης
Καθήκοντα Διοικήτριας του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου Κομοτηνής αναλαμβάνει η Έλενα Ροφαέλα σύμφωνα με το ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε στις 19/8/2025. Η ορκωμοσία της θα πραγματοποιηθεί αύριο στις 11 το πρωί. Αντίστοιχα στο νοσοκομείο Ξάνθης θα ορκιστεί νέα διοικήτρια η κα Ζωή Κοσμίδου.
Η κα Ροφαέλα έκανε την ακόλουθη ανάρτηση στη σελίδα της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης: «Από τον Ιανουάριο του 2020 έως και σήμερα, είχα την τιμή και την ευθύνη να υπηρετήσω ως Διοικήτρια του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης. Στη διάρκεια αυτών των ετών, κληθήκαμε να διαχειριστούμε πρωτοφανείς προκλήσεις, να λειτουργήσουμε υπό πίεση, να καινοτομήσουμε, να στηρίξουμε την κοινωνία μας σε δύσκολες στιγμές.
Μαζί με τους εργαζόμενους του νοσοκομείου, πετύχαμε πολλά: από τη θωράκιση του συστήματος υγείας την περίοδο της πανδημίας, μέχρι την αναβάθμιση υποδομών και υπηρεσιών, την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και την προώθηση μιας κουλτούρας συνεργασίας και σεβασμού.
Σε αυτή τη διαδρομή, δεν έλειψαν και οι δύσκολες στιγμές. Υπήρξαν περίοδοι όπου προσωπικά βρέθηκα στο στόχαστρο δημόσιας κριτικής. Σε εκείνες τις στιγμές, επέλεξα να απαντήσω με δουλειά, με συνέπεια, με παρουσία. Κράτησα το βλέμμα στραμμένο στο καθήκον. Αυτές οι στιγμές, όσο σκληρές κι αν ήταν, με διαμόρφωσαν – γιατί μου θύμισαν πως η ουσία της ηγεσίας είναι να στέκεσαι όρθιος, ήρεμος και καθαρός, ακόμη κι όταν γύρω όλα δοκιμάζονται.
Αποχωρώ για να συνεχίσω την πορεία μου σε νέο νοσοκομείο, αλλά κρατώ βαθιά μέσα μου τη διαδρομή που μοιράστηκα με τους ανθρώπους του νοσοκομείου μας – επαγγελματίες με ήθος, πίστη και αφοσίωση στην αποστολή τους.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους συνεργάτες μου, το Υπουργείο Υγείας, την 4η Υγειονομική Περιφέρεια, και – πάνω απ’ όλα – το προσωπικό του Γ.Ν. Ξάνθης. Η Ξάνθη θα είναι για μένα πάντα σημείο αναφοράς, περηφάνιας και βαθιάς συγκίνησης.
Και τέλος, ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που δεν χωρά σε λόγια, στην οικογένειά μου και στους δικούς μου ανθρώπους. Για την υπομονή τους, όταν έλειπα περισσότερο απ’ όσο ήμουν παρούσα. Για την κατανόηση, όταν οι ευθύνες βάραιναν. Για τη στήριξή τους όταν αμφισβητήθηκα, και για τη σιωπηλή τους δύναμη όταν εγώ έπρεπε να σταθώ δυνατή για όλους. Τους οφείλω περισσότερα απ’ όσα φαίνονται – γιατί χωρίς αυτούς, δεν θα είχα αντέξει, ούτε θα είχα φτάσει ως εδώ”.
