Το Ανοιχτό Αναγνωστήριο, για πάνω από δέκα χρόνια, αποτελεί έναν ζωντανό πυρήνα πολιτισμού, έκφρασης και συλλογικότητας στην καρδιά της Αλεξανδρούπολης. Ένα κτίριο που ήταν εγκαταλελειμμένο, μετατράπηκε με πρωτοβουλία φοιτητών και πολιτών σε έναν ανοιχτό χώρο δημιουργίας, συζήτησης και δράσης, προσβάσιμο σε όλους, χωρίς αποκλεισμούς. Η διαχρονική του παρουσία έχει προσφέρει ανεκτίμητη συμβολή στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή της πόλης και της πανεπιστημιακής κοινότητας. Στεγάζει πλήθος ομάδων, εκδηλώσεων και συλλογικών προσπαθειών, χωρίς εμπορευματικό χαρακτήρα, ενισχύοντας τη σύνδεση του Πανεπιστημίου με την κοινωνία. Το τελευταίο διάστημα, η Πρυτανεία του Δ.Π.Θ. έχει εκφράσει την πρόθεση να προχωρήσει στην εκκένωση του χώρου και στην απομάκρυνση των πολιτιστικών και συλλογικών ομάδων που στεγάζονται εκεί. Μια τέτοια ενέργεια θα σήμαινε τη διακοπή μιας πολύχρονης και ενεργής προσπάθειας, που έχει προσφέρει σημαντικό έργο στην τοπική κοινωνία και την πανεπιστημιακή κοινότητα. Θεωρούμε ότι τέτοιοι χώροι αξίζουν προστασία, όχι καταστολή. Η διατήρησή τους είναι ζήτημα αναγνώρισης της ιστορίας τους, της λειτουργίας τους και της συμβολής τους στα κοινά. Στηρίζουμε τη συνέχιση της λειτουργίας του Ανοιχτού Αναγνωστηρίου και τα άτομα που με κόπο και συλλογικότητα του έδωσαν υπόσταση. Η παρουσία του είναι πολύτιμη — για την Αλεξανδρούπολη, για το Πανεπιστήμιο, για την κοινωνία. Επίσης κάποια σημαντικά σημεία: ο χώρος από το 2013-14 έχει κατακτηθεί και παραχωρηθεί στον φοιτητικό σύλλογο ιατρικής μετά απο αγώνα για τα προαπαιτούμενα. Έκτοτε οι ομάδες του χώρου πληθαίνουν, είτε πολιτιστικές είτε ευρύτερα κοινωνικές με το 2017 (με την ίδρυση του συλλόγου “Πυξίδα”) να γίνεται παραχώρηση από το Πανεπιστήμιο στον πολιτιστικό σύλλογο “Πυξίδα”.
Τόσα χρόνια ο χώρος συντηρείται με δαπάνες και ιδρώτα των φοιτητών που συμμετέχουν σε αυτόν, με το πανεπιστήμιο να αδιαφορεί παντελώς έως σήμερα, που εκδήλωσε όψιμα και σκαιότατα ενδιαφέρον… για την εκκένωση του. Μάλιστα χωρίς να τίθεται από την μεριά της Κοσμητείας και της Πρυτανείας κανέναν σχέδιο και πλάνο για το μέλλον του χώρου και για εναλλακτική λύση στέγασης του συλλόγου των φοιτητών.
Θεωρούμε ότι ο κοσμήτορας και ο πρύτανης, έχοντας προσχωρήσει στο δόγμα του “νόμος και τάξη” εκδιώκουν κάθε ομάδα και κοινωνική δομή από το αναγνωστήριο με απώτερο σκοπό να μην υπάρχει στα πλαίσια του Πανεπιστημιακού κλίματος της Αλεξανδρούπολης καμία, μα καμία φωνή – συλλογικότητα που να ξεφεύγει απο αυτά που “πρέπει” να κυριαρχούν στην ακαδημαϊκή καθημερινοτητα. Το προσχηματικό της “απαίτησης” του κοσμήτορα είναι φυσικά εμφανές. Η επιλογή της εκκένωσης είναι πολιτική απόφαση, και έχει να κάνει με την προσπάθεια να χτυπήσουν κάθε ” ενοχλητική” φωνή, κάθε πολιτιστική και πολιτική δράση, κάθε μορφή αλληλεπίδρασης των φοιτητών και της τοπικής κοινωνίας σε πανεπιστήμιο φυλακή ιδεών και δράσεων που η κεντρική πολιτικη εξουσία οραματίζεται.
Έχοντας θητεύσει ως φοιτητής σε ημεδαπό ΑΕΙ σε πρότερους καιρούς βιωματική η διαπίστωσή μου ότι η ζωντάνια και η φρεσκάδα των ιδεών που διακινούνταν σε αυτά ήταν η ζωοποιός δύναμη προόδου και για τα Πανεπιστήμια και για τις κοινωνίες.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΥ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΕΣΤΗΣΑΝ
