Ο Νίκος Δαββέτας έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα το 1981, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Διαγώνιος του Ντίνου Χριστιανόπουλου
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο του Νίκου Δαββέτα με τίτλο «Η δεσμοφύλακας» από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο Νίκος Δαββέτας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Συγγραφέας και κριτικός, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα το 1981, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Διαγώνιος του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Έχει εκδώσει έως σήμερα δεκατέσσερα βιβλία, επτά ποιητικά και επτά πεζογραφικά.
Το μυθιστόρημά του Άντρες χωρίς άντρες (Εκδόσεις Πατάκη, 2020) τιμήθηκε το 2022 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και το Βραβείο Ελληνικού Μυθιστορήματος Athens Prize for Literature. Τέσσερα ακόμη μυθιστορήματά του –Το θήραμα, Λευκή πετσέτα στο ρινγκ, Η Εβραία νύφη, Ο ζωγράφος του Μπελογιάννη– έχουν περιληφθεί στις βραχείες λίστες των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων. Η Εβραία νύφη (νέα, αναθεωρημένη έκδοση, Εκδόσεις Πατάκη, 2019) τιμήθηκε το 2010 με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Ακαδημίας Αθηνών.
Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Ωστικό κύμα (2016), Ο ζωγράφος του Μπελογιάννη (2022), και Η δεσμοφύλακας (2025). Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Από το 2017 διδάσκει Δημιουργική Γραφή στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ).
«Όταν η νόσος του Αλτσχάιμερ είχε καταβάλει πλήρως τη μητέρα μου, εκείνη εξακολουθούσε να θυμάται με τον δικό της τρόπο τα χρόνια που υπηρετούσε ως σωφρονιστική υπάλληλος στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού. Μπορεί να μη θυμόταν ποιος ήμουν, πού ζούσε και σε ποια εποχή, όμως ανέφερε συχνά, με τα μικρά τους ονόματα, δεκάδες κρατούμενες, ποινικές και πολιτικές, με τις οποίες είχε συγχρωτιστεί. Και όσο εκείνη ξαναζούσε «τα χρόνια του καθήκοντος», ως δεσμοφύλακας, αναγκαστικά τα ξαναζούσα κι εγώ, καθώς η παιδική μου ηλικία είχε σημαδευτεί από διαδοχικές επισκέψεις «στη δουλειά της μαμάς».
Το κοινό μας ταξίδι ως το αναπότρεπτο τέλος της, οι παραληρηματικοί μονόλογοι και οι καθημερινοί μας διάλογοι, μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της ασθένειας, διασώθηκαν σε δυο πυκνογραμμένα τετράδια. Τώρα, δεν ξέρω αν συνιστούν μια εξομολόγηση μεταμφιεσμένη σε μυθοπλασία ή μυθοπλασία μεταμφιεσμένη σε αυτοβιογραφική εξομολόγηση». (Ν. Δ., από τον εκδότη).
