Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Θόδωρος Σκυλακάκης αποκαλεί τις αντιδράσεις για την επένδυση «περιβαλλοντικό λαϊκισμό» με την Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Θάσου να απαντά άμεσα
Στο προσκήνιο της δημόσιας συζήτησης έχει έρθει τους τελευταίους μήνες η σχεδιαζόμενη επένδυση για την υπόγεια αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) στον Πρίνο, απέναντι από τη Θάσο. Η κυβέρνηση προωθεί το έργο ως μέρος της ενεργειακής μετάβασης και της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, ενώ η τοπική κοινωνία του νησιού αντιδρά, κάνοντας λόγο για περιβαλλοντικό ρίσκο και απειλή για τη δημόσια υγεία και τον τουρισμό.
Σε πρόσφατη δημόσια τοποθέτησή του, ο βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Θόδωρος Σκυλακάκης χαρακτήρισε τις αντιδράσεις ως «περιβαλλοντικό λαϊκισμό» και υποστήριξε ότι το έργο είναι επιστημονικά ασφαλές, διαθέτει τις απαιτούμενες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και ελέγχεται αυστηρά από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία. Ο ίδιος υποστήριξε ότι η περιοχή του Πρίνου είναι γεωλογικά κατάλληλη για αποθήκευση CO₂ και ότι δεν υπάρχει ουσιαστικός κίνδυνος για τους κατοίκους ή το περιβάλλον της Θάσου, επικαλούμενος την «αποδεδειγμένη ασφάλεια» των παλιών πετρελαϊκών κοιτασμάτων.
Στον αντίποδα, η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Θάσου κατά της αποθήκευσης CO₂ εξέδωσε σκληρή απάντηση, κάνοντας λόγο για προσβολή της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας των Θασιτών. Η επιτροπή κατηγορεί την κυβέρνηση ότι αγνοεί τις ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας και προχωρά σε ένα σχέδιο που, κατά την άποψή της, υποβαθμίζει το περιβάλλον και πλήττει την τουριστική εικόνα του νησιού. Παράλληλα, εκφράζει έντονες επιφυλάξεις για την ασφάλεια της αποθήκευσης, χαρακτηρίζοντάς την «νεκροταφείο ρύπων» και αμφισβητώντας τη χρησιμότητα του έργου σε παγκόσμια κλίμακα.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται από τους κατοίκους στο γεγονός ότι η απόσταση μεταξύ της αποθήκης και των ακτών της Θάσου είναι μικρή, ενώ επισημαίνουν ότι σε περίπτωση διαρροής το CO₂ θα μπορούσε να έχει άγνωστες συνέπειες στο θαλάσσιο οικοσύστημα και στη δημόσια υγεία. Αμφισβητείται επίσης η αναλογικότητα του έργου, καθώς, όπως τονίζουν, «τρεις εκατομμύρια τόνοι CO₂ τον χρόνο δεν αποτελούν ουσιαστική λύση για το παγκόσμιο πρόβλημα των εκπομπών».
Η επιτροπή επικαλείται την ενότητα των Θασιτών απέναντι στο έργο, σημειώνοντας ότι στο πλευρό της βρίσκονται τοπικοί φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις, αλλά και απλοί πολίτες που αντιλαμβάνονται το σχέδιο ως «απειλή για το μέλλον του νησιού». Επιπλέον, ασκεί δριμεία κριτική στο ύφος της αρχικής τοποθέτησης Σκυλακάκη, το οποίο θεωρεί προσβλητικό και υποτιμητικό.
