Το βιβλίο αναδεικνύει το θέμα του εγκλεισμού, της υπαρξιακής αναζήτησης και της παραδοχής της ανθρώπινης μοίρας μέσα από την πρίσμα του ακατανόητου και του παράλογου
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ με τίτλο «Πρόσκληση σε έναν αποκεφαλισμό» από τις εκδόσεις Μάγμα.
Παρουσίαση του βιβλίου:
Αναμένοντας την εσχάτη των ποινών, ένας κατάδικος πασχίζει να συλλάβει τον κόσμο γύρω του, να βάλει τάξη στην ανθρώπινη εντροπία που τον βασανίζει. Και ο κόσμος, διά των οικείων του, του δήμιου και των δεσμοφυλάκων του, μοιάζει να του σκαρώνει μια μεγαλοπρεπή φάρσα: Αντί να τον τιμωρήσει, τον προσκαλεί να συνταχθεί με τους ανόμους του και να συμφιλιωθεί με την τελετουργία του τέλους του. Καθώς η πλοκή εξελίσσεται, η ειρωνεία των ηρώων αλλά και του αφηγητή-συγγραφέα είναι τόσο συντριπτική που οτιδήποτε στιβαρό γκρεμίζεται, κάθε ανθρώπινο υλικό αποσυντίθεται, το σκηνικό και οι χαρακτήρες καταρρέουν μπροστά μας, οι ίδιες οι λέξεις εξεγείρονται. Η υποψία του πρωταγωνιστή ότι υπάρχει ένας εξωτερικός κόσμος αποδεικνύεται ψευδαίσθηση. Στην Πρόσκληση σε έναν αποκεφαλισμό, ο Ναμπόκοφ χτίζει με χειρουργική περιγραφική ακρίβεια και απαράμιλλο ύφος μια κοινωνικοπολιτική αλληγορία που υπονομεύει ανηλεώς κάθε λογική, συναισθηματική και ηθική συνοχή, προσθέτοντας ακόμα ένα σπουδαίο έργο στη λογοτεχνική του κληρονομιά.
Τότε ο Κιγκινάτος στάθηκε και, κοιτώντας γύρω του, λες και μόλις είχε προσγειωθεί σ’ αυτή την πέτρινη ερημιά, μάζεψε όλη του τη θέληση, φαντάστηκε τη ζωή του ολάκερη και επιχείρησε να ξεκαθαρίσει τη θέση του με τον ακριβέστερο τρόπο. Κατηγορούμενος για το χειρότερο των εγκλημάτων, τη γνωσιολογική νωθρότητα, τόσο εξαιρετικά ακατανόητη, που πρέπει να χρησιμοποιείς περιγραφές του τύπου: “μη διαπερατότητα”, “αδιαφάνεια”, “παρακώληση”. Θανατική καταδίκη για έγκλημα· κλεισμένος στο φρούριο, εν αναμονή της άγνωστης, αλλά σύντομης και επικείμενης προθεσμίας αυτής της εκτέλεσης (την οποία την προαισθανόταν, σαν το τράβηγμα, το ξερίζωμα και τη σύνθλιψη κάποιου τερατώδους δοντιού, οπότε όλο του το σώμα ήταν το φλεγμαίνον ούλο και το κεφάλι ήταν αυτό το δόντι). Έτσι όπως έστεκε εκείνη τη στιγμή στον διάδρομο της φυλακής με την καρδιά να σβήνει, ακόμη ζωντανός, ακόμη ακέραιος, ακόμη Κιγκινάτος – ο Κιγκινάτος Κ. ένιωσε μια άγρια λαχτάρα για ελευθερία, για την πιο απλή, την πιο πραγματική, την πιο πραγματικά απτή ελευθερία.
Το βιβλίο «Πρόσκληση σε έναν αποκεφαλισμό» (στα αγγλικά «Invitation to a Beheading») είναι ένα έργο του διάσημου Ρώσου συγγραφέα Vladimir Nabokov, το οποίο γράφτηκε το 1935 και δημοσιεύτηκε το 1938. Πρόκειται για μια παράξενη και εξαιρετικά πρωτότυπη ιστορία που συνδυάζει στοιχεία φιλοσοφίας, ψυχολογίας, πολιτικής και υπαρξιστικού προβληματισμού.
Το βιβλίο αναδεικνύει το θέμα του εγκλεισμού, της υπαρξιακής αναζήτησης και της παραδοχής της ανθρώπινης μοίρας μέσα από την πρίσμα του ακατανόητου και του παράλογου. Ο Nabokov, με το συνήθως αιχμηρό του ύφος, παρουσιάζει μια κοινωνία που βρίσκεται εγκλωβισμένη σε στερεότυπα και κανόνες που καταπνίγουν την ατομική έκφραση και την προσωπική ταυτότητα.
Η γραφή του Nabokov σε αυτό το έργο είναι εξαιρετικά λογοτεχνική και πλούσια σε μεταφορές και συμβολισμούς, ενώ το έργο αναδεικνύει την πικρή ειρωνεία της ανθρώπινης ύπαρξης και την αίσθηση του ανίκανου να κατανοήσει κανείς τον κόσμο γύρω του.
Η γραφή του Nabokov είναι στιλπνή, ενίοτε δύσκολη και απαιτεί από τον αναγνώστη μια βαθιά ενασχόληση με τα κείμενα. Η χρήση συμβολισμών και αλληγοριών είναι έντονη, με το βιβλίο να αναγκάζει τον αναγνώστη να ξανασκεφτεί την έννοια του κακού, της τιμωρίας και της ατομικότητας μέσα σε ένα αυστηρό και περιοριστικό κοινωνικό πλαίσιο.
