Η ψυχολόγος, MSc στο Κέντρο Πρόληψης Ξάνθης, Παρασκευή Διονυσίου μίλησε στο «Ε» για παιδικούς και εφηβικούς φόβους με αφορμή την εκδήλωση της 7ης Μαΐου στο Παλαιό Δημαρχείο Ξάνθης σε συνεργασία με τον Δήμο
Για τους παιδικούς και εφηβικούς φόβους μίλησε στο «Ε» η ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (MSc), Παρασκευή Διονυσίου, η οποία εργάζεται στο Κέντρο Πρόληψης Ξάνθης. Η συνέντευξη δόθηκε στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στο Παλαιό Δημαρχείο Ξάνθης, σε συνεργασία με τον Δήμο Ξάνθης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από το προηγούμενο έτος έχει ξεκινήσει ένας κύκλος ομιλιών που απευθύνεται στο ευρύ κοινό της πόλης, με έμφαση στους γονείς.
«Ο κόσμος έχει ανάγκη από τέτοιου είδους εκδηλώσεις»
«Αυτό που διαπιστώνουμε κάθε φορά είναι ότι ο κόσμος έχει πραγματική ανάγκη από τέτοιου είδους εκδηλώσεις και ομιλίες, στο πλαίσιο της ενημέρωσης και της ενδυνάμωσης των γονέων. Πολλοί άνθρωποι αναζητούν τρόπους να διαχειριστούν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, αλλά και να κατανοήσουν και να ρυθμίσουν τα δικά τους συναισθήματα», σημείωσε η κ. Διονυσίου.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το κομμάτι των συναισθημάτων με έμφαση στο κομμάτι του φόβου
Όσον αφορά την ομιλία, η κ. Διονυσίου επικεντρώθηκε κυρίως στο ζήτημα των συναισθημάτων, καθώς αποτελούν θεμελιώδη πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης: το πώς τα αναγνωρίζουμε, τα εκφράζουμε και τα διαχειριζόμαστε. Στη συνέχεια, ανέπτυξε το θέμα του φόβου ως συναισθήματος και πώς αυτός εκδηλώνεται στα παιδιά, επισημαίνοντας ότι κάθε ηλικιακή ομάδα βιώνει διαφορετικούς φόβους.
Π. Διονυσίου: «Δείχνουμε προσοχή και σεβασμό απέναντί στο παιδί χωρίς να το κοροϊδεύουμε ούτε να το γελοιοποιούμε»
Η κ. Διονυσίου, αναφερόμενη στους παιδικούς φόβους, τους χαρακτήρισε ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο, το οποίο αφορά τα περισσότερα –αν και όχι όλα– παιδιά.
«Δεν χρειάζεται πανικός. Αντιθέτως, οφείλουμε να το διαχειριζόμαστε με ηρεμία. Πρώτα απ’ όλα, ακούμε το παιδί μας. Δεν αρκεί να του μιλάμε· πρέπει να του δίνουμε χώρο να εκφραστεί, δείχνοντας προσοχή και σεβασμό. Δεν το κοροϊδεύουμε ούτε γελοιοποιούμε τους φόβους του. Επιπλέον, πολλές φορές, εμείς οι ίδιοι εν αγνοία μας ενισχύουμε αυτούς τους φόβους με φράσεις ή συμπεριφορές που σκοπίμως φοβίζουν το παιδί», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
«Οι ενήλικες είναι καλό να ενθαρρύνουν τα παιδιά, ώστε να αναπτύξουν πρωτοβουλίες, αυτοπεποίθηση και αυτονομία»
Η κ. Διονυσίου μάς καλεί να αναλογιστούμε σε ποιο βαθμό οι ίδιοι οι γονείς διαχειρίζονται τους προσωπικούς τους φόβους, καθώς –όπως σημείωσε– πολλές φορές οι συμπεριφορές τους μεταδίδονται στα παιδιά με μη λεκτικό τρόπο. «Αν εμείς φοβόμαστε κάτι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτός ο φόβος να περάσει και στο παιδί μας», υπογράμμισε.
Παράλληλα, επεσήμανε τη σημασία της χρήσης κατάλληλων εκπαιδευτικών εργαλείων, όπως τα παραμύθια, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν τι είναι ο φόβος και πώς να τον αντιμετωπίζουν. «Είναι σημαντικό οι ενήλικες να ενθαρρύνουν τα παιδιά να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες, αυτοπεποίθηση και αυτονομία. Η υπερπροστατευτικότητα από την πλευρά των γονιών, αντί να τα βοηθά, ενισχύει συχνά τους φόβους τους», παρατήρησε χαρακτηριστικά.
«Πρέπει να μιλούν και τα παιδιά για να τα ακούμε»
Στη συνέχεια, η κ. Διονυσίου επεσήμανε ότι ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που βιώνουν όλοι οι άνθρωποι, τονίζοντας πως το πρόβλημα αρχίζει όταν δεν εκφράζεται. «Σε αρκετές περιπτώσεις, ο φόβος μεταμφιέζεται σε θυμό, ο οποίος εκδηλώνεται με επιθετικότητα — κάτι που πρέπει να αποφεύγεται», όπως είπε.
«Είναι σημαντικό οι ενήλικες να ενθαρρύνουν τα παιδιά να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες, αυτοπεποίθηση και αυτονομία»
Βοήθεια από ειδικό αν το παιδί ή και ο γονιός δεν μπορούν να διαχειριστούν το κομμάτι του φόβου
Όσον αφορά την εφηβεία, η κ. Διονυσίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όλα τα προηγούμενα ισχύουν, με σημαντικότερο στοιχείο την ουσιαστική επικοινωνία με το παιδί. Όπως τόνισε, «παίζουν πάντα καθοριστικό ρόλο η σωστή διατροφή, ο επαρκής ύπνος, η κατανόηση και, βεβαίως, η αγάπη».
Υπογράμμισε, επίσης, τη σημασία των ορίων και της ύπαρξης σταθερού προγράμματος ανεξαρτήτως ηλικίας, ενώ επεσήμανε ότι «εκτός από τους γονείς, είναι απαραίτητο να δίνεται χώρος και στα ίδια τα παιδιά να εκφραστούν και να ακουστούν». Εφόσον, ωστόσο, διαπιστώνεται πως μία συμπεριφορά παραμένει επίμονη, διαρκεί στον χρόνο και το παιδί αδυνατεί να τη διαχειριστεί, τότε -όπως ανέφερε- είναι σκόπιμο να ζητηθεί η συμβολή ειδικού. Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ψυχοθεραπείας μπορεί να απευθύνεται είτε στο παιδί είτε και στον ίδιο τον γονέα, με σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του φόβου.
Η κ. Διονυσίου πρόσθεσε πως μέσω των εισηγήσεών της επιδιώκει να προσφέρει έναυσμα για σκέψη και διάλογο. «Αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι να ανοίξει μια συζήτηση, στο πλαίσιο της οποίας οι γονείς μπορούν να ανταλλάξουν απόψεις, να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους και, ίσως, να αναζητήσουν από κοινού λύσεις», σημείωσε.
Προβάδισμα στην διαδραστικότητα
Η κ. Διονυσίου διαπίστωσε πως πολλοί άνθρωποι προσέρχονται στις ομαδικές συναντήσεις με την αίσθηση ότι είναι μόνοι τους, ότι μόνο εκείνοι αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα προβλήματα με τα παιδιά τους. Ωστόσο, καθώς αρχίζουν να μοιράζονται τις εμπειρίες τους, αντιλαμβάνονται ότι και άλλοι γονείς βιώνουν αντίστοιχες δυσκολίες.
«Ο καθένας μπορεί να καταθέσει τη δική του εμπειρία, να μοιραστεί πώς αντιμετώπισε ένα πρόβλημα με το παιδί του και έτσι να προσφέρει στήριξη σε έναν άλλο γονιό. Έχει πραγματική αξία αυτή η διαδραστικότητα», επεσήμανε, τονίζοντας ότι στόχος είναι να ενθαρρυνθεί η έκφραση. «Ο καθένας μας κουβαλά πολλά στην καθημερινότητά του. Αυτές οι συναντήσεις αποτελούν μια ευκαιρία να αποφορτιστούν και οι ίδιοι οι γονείς συναισθηματικά», κατέληξε.
