Θυμάμαι συχνά πώς οι Γονείς μας – εκείνης της γενιάς του ’30 και του ’40, μέχρι και του ’50 – τιμούσαν τους Δασκάλους, διότι, όπως έλεγαν, και γράμματα μας μάθαιναν, και ανθρώπους μας έκαναν. Φωτοδότες, με άλλα λόγια, στο βίο όλων.
Είχα την τύχη, τολμώ να πω, έχω την τύχη μέχρι και τώρα, να βρίσκομαι κοντά πολύ σε άριστους παιδαγωγούς, με κεκτημένη τη γνώση, με πολύ καλή αντίληψη περιβάλλοντος, και με διάθεση μεταδοτικότητας. Ενίοτε, με κάποιους χρονικούς περιορισμούς στη διάχυση του Φωτός, έτσι ώστε τα πολύτιμα αποθέματα να μην εξαντλούνται σύντομα, και η σχέση, εσωστρεφής και εξωστρεφής, να διαρκεί επί μακρόν.
Με εντυπωσίασε η όμορφη Λήμνος, από το πρώτο ταξίδι εκεί, λίγο πριν το έτος δύο χιλιάδες, για την καταγραφή Ρεϊσντεριανών εποίκων του νησιού, νικητών της λήθης και του ασύμμετρου πολέμου που μας χώρισαν βίαια από τη Γη της Ανατολής. Φως, εκ Φωτός, στα καθ’ Ημάς.
Διαβάζοντας, από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας, και τριγυρίζοντας ελεύθερη στα φωτεινά χωριά της, απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού, επέμειναν πεισματικά οι εντυπώσεις συνομιλίας με το Φως: ο Άθως, το Δελφίν, η Σαμοθράκη, και φόντο ο Ελλήσποντος. Στο σύνολό τους, και καθολικά, δρόμοι ξεχωριστοί της σωτηρίας.
Εισηγητές της σχέσης, και με τη Λήμνο και με το Φως της, ο τότε Υπουργός Αιγαίου, Αξιότιμος, και Αγαπητός, κύριος Νίκος Σηφουνάκης, ο αείμνηστος, πια, Σωτήρης Μαυράκης και η σύζυγος, Γεωργία, γονείς του Δημήτρη, καλλιτεχνικού διευθυντή στη Δημοτική Φιλαρμονική, Ρεϊσντεριανοί, ο αείμνηστος Θεοφάνης Σουλακέλλης, από την Αγιάσο και την Αγία Παρασκευή της Λέσβου, και ο Αιγυπτιώτης Έλληνας, Αλεξανδρινός, με ρίζες και στη Σίφνο, του χρυσού και της Κωνσταντινούπολης, σύγχρονος του ποιητή μας, Κωνσταντίνου Π. Καβάφη, και του λογοτέχνη μας, Στρατή Τσίρκα, Γιάννης Μαγκανάρης.
Τό’φεραν οι καιροί της Ναυτοσύνης, κι’ απ’ τις Οινούσσες και με της Ηλείας τη λάμψη, βρέθηκα να ταξιδεύω παρέα με Λήμνιο Φάρο Φωταυγή. Κι’ απ’ τα Βουρλά μας, και την ορεινή Ανδρίτσαινα, ν’ανηφορίζω στο λόφο του Βύρωνα, και να με περιμένει, ξανά απ’ το Ρεϊς Ντερέ, ο Άγιός μας, Ιερώνυμος ο Σιμωνοπετρίτης, απ’ τον Άθω.
Επιθυμώ, μέσα από την καρδιά μου, να ευχαριστήσω τις Αξιότιμες, κυρία Ελεωνόρα Γεώργα και κυρία Ιωάννα-Ελπίδα Διαματάρη, Δήμαρχο και Αντιδήμαρχο Λήμνου, τις Αγαπητές, κυρία Κρυσταλλία Μπολίμου και κυρία Ιουλία Λυγδά, τον Αγαπητό, κύριο Θωμά Σφούνη, συνδεδεμένο με τα πολιτισμικά έργα στην Πινακοθήκη Κοντιά, και την Αγαπητή, κυρία Άννα Φανουργάκη, με πολλά έτη εμπειρίας λειτουργό στην Εταιρεία του εκ Βουρλών αείμνηστου Φίλιππου Νάκα. Χάρη στις καλές συνεργασίες, και στις πρόσφατες συνομιλίες, συνδαιτημόνες, παραμείναμε, σε τράπεζα χαράς.
Στην μνήμη του καπετάνιου, Σαράντη Κουντούρη, με ρίζες στη Νέα Κούταλη Λήμνου, σύγχρονου των αείμνηστων Ιωάννη&Εριέττας ΛΑΤΣΗ, και πιλότου στην πολυαγαπημένη ΝΕΡΑΪΔΑ, σκαρί ναυαγοσωστικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμβολική δωρεά στη Δημοτική Φιλαρμονική της Νήσου Λήμνου, με σεβασμό και αγάπη μεγάλη, από την Βασιλεία Στ. Κατσάνη, πολύ μικρή επιχειρηματία, ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλο της ΑΝΑΠΛΟΥΣ.
Βασιλεία Στ.Κατσάνη
