Το παράδειγμα της Κομοτηνής Ι
Μπορώ να το πω χωρίς να νιώθω ότι ευλογώ τα γένια μου, όμως σαν ιδέα την έχω προτείνει μέσα από την στήλη κι όχι μόνον μία φορά.
Οι τακτικοί αναγνώστες σίγουρα θα τη θυμηθούν. Αναφερόμουν στην ανάγκη, την υποχρέωση, οι φορείς της Ξάνθης, ΟΛΟΙ, να συναντηθούν, συζητήσουν, αποφασίσουν ότι η Ξάνθη περνά δύσκολες μέρες και πως για ν’ αλλάξει αυτή η κατάσταση χρειάζεται συντονισμένος, μεθοδικός και ανυποχώρητος αγώνας ΟΛΩΝ, χωρίς εξαιρέσεις και δικαιολογίες. Αυτά πρότεινα και ανέλυα πριν λίγο καιρό κι όχι μια φορά.
Δυστυχώς, οι προτάσεις αυτές δεν εισακούστηκαν από τους Ξανθιώτικους φορείς, κανείς δεν κινήθηκε, δεν προβληματίστηκε να σηκωθεί να δώσει τον μεγάλο αγώνα.
Αυτό όμως το ξεκίνησαν τη Δευτέρα στη γειτονική Κομοτηνή.
Γ.Δ.
Το παράδειγμα της Κομοτηνής ΙΙ
Ιδού λοιπόν τι έγινε στην Κομοτηνή. Κλειστή σύσκεψη μεταξύ των φορέων του νομού πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ροδόπης, μετά από πρωτοβουλίας της διοίκησής του, προκειμένου να συζητηθούν μείζονα ζητήματα του νομού Ροδόπης και να διαμορφωθεί η ατζέντα πάνω στα επείγοντα και κρίσιμα αναπτυξιακά θέματα της περιοχής.
Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης τέθηκαν όπως τόνισε περί των 40 θεμάτων, μικρότερα και μεγαλύτερα, που θα προτεραιοποιηθούν και θα αποτελέσουν μέρος των διεκδικήσεων που θα ακολουθήσουν το αμέσως επόμενο διάστημα, από έναν «μηχανισμό κρούσης», όπως τον χαρακτήρισε, ένα ευέλικτο σχήμα που θα δημιουργηθεί για τον σκοπό αυτό, προκειμένου να παρακολουθεί την πορεία αυτών και να τα προωθεί αρμοδίως.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας αυτής, όπως έκανε γνωστό ο κ.Αγγελίδης θα πραγματοποιηθούν και μετρήσεις, όπως αυτές που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στην αγορά, προκειμένου να ενδυναμωθούν τα επιχειρήματα και οι διεκδικήσεις με απτά δεδομένα.
Αυτά και άλλα συνέβησαν στην Κομοτηνή. Το θέμα είναι, εμείς εδώ στην Ξάνθη, τι κάνουμε;
Γ.Δ.
Θετική αποδοχή
«Ναι, όλοι μαζί να γεύονται τα αγαθά της οικονομικής ανάπτυξης ενός τόπου. Προφανώς άλλοι σε μεγαλύτερο ποσοστό, άλλοι σε μικρότερο. Απόλυτη ισότητα δεν υπάρχει πουθενά, κυρίως δε στην οικονομία που για να προοδεύσει, να αναπτυχθεί, απαιτεί θυσίες ουκ ολίγες».
Αυτά περιληπτικά ήταν τα λόγια που άκουσα με αφορμή τα χθεσινά σχόλια με τίτλο «Οικονομική Ανάπτυξη για όλους». Εκείνο που διαπίστωσα είναι ότι όλοι θεωρούν σωστή την κατανομή της Ανάπτυξης βάση της επίδοσης, των ικανοτήτων και της εργατικότητας.
Παράλληλα, όλοι αποδέχτηκαν πως για να πάει μια κοινωνία μπροστά οικονομικά, θα πρέπει να συμμετέχουν όλοι για να ωφελούνται και όλοι από την Ανάπτυξη. Μάλιστα κανείς δεν απέκλειε την συμμετοχή των μελών της κοινωνίας Χριστιανών και Μουσουλμάνων.
Το γεγονός προξενεί θετική εικόνα, γι’ αυτήν την σωστή στάση που ξεπερνά αγκυλώσεις του παρελθόντος.
-Όλοι έχουν δικαίωμα ενός μεριδίου από την πίτα της Ανάπτυξης.
Γ.Δ.
Όλοι περιμένουν να δουν τον Σάκη….
Κοσμοπλημμύρα αναμένεται σήμερα στην Ξάνθη για τη συναυλία του Σάκη Ρουβά που σηματοδοτεί την έναρξη των Θρακικών Λαογραφικών Γιορτών. Από γειτονικούς νομούς έχουν μπει έκτακτα δρομολόγια για την μεταφορά του κόσμου. Επιτυχημένη και glamorous η επιλογή του Ρουβά καθώς είναι ένας καλλιτέχνης δημοφιλής με διαχρονική αναγνώριση και fans σε όλα τα ηλικιακά γκρουπ και όχι μόνο από την νεολαία.
Άντε και καλή επιτυχία στο καρναβάλι μας!
Μ.Ξ.
Περί φυσικών καταστροφών
Θα έλεγα να μην αυτοματιαστούμε αλλά το προσπερνώ διότι δεν είμαι προληπτικός.
Το σχόλιό μου αφορά τις διάφορες φυσικές καταστροφές που βίωσαν κατά καιρούς άλλες περιοχές της χώρας. Αυτό όμως, ακριβώς, δεν θα πρέπει να δημιουργεί αίσθημα αισιοδοξίας και αδιαφορίας.
Θα έλεγα, απεναντίας, να μας οδηγεί στην λήψη προληπτικών μέτρων από την εμπειρία των γεγονότων που συμβαίνουν αλλού και τίποτε δεν αποκλείει να συμβεί κάποτε και στη δική μας περιοχή. Άρα, οι δήμοι κυρίως, θα πρέπει να δημιουργήσουν αυτοί την στρατηγική τους στο επίπεδο της Πολιτικής Προστασίας. Αυτοί έχουν την ευθύνη και την υποχρέωση να θωρακίσουν τις τοπικές κοινωνίες απέναντι στις προκλήσεις των φυσικών καταστροφών.
Το να περιμένεις μόνον από την κεντρική διοίκηση ή την Περιφέρεια είναι λάθος. Η πραγματικότητα πρέπει να είναι οδηγός.
Γ.Δ.
Μπήκε φρένο στην ακρίβεια
Συνήθως οι καλές ειδήσεις δεν λέγονται παρά μόνο οι κακές γιατί αυτές είναι που δίνουν την αφορμή για κριτική, «κράξιμο», μηδενισμό, αφορισμό και ούτω καθεξής. Μια πρακτική πολύ λαοφιλής του νεοέλληνα. Τόσο καιρό γκρινιάζαμε για την ακρίβεια και την άνοδο του πληθωρισμού. Έ ήρθε η στιγμή να ενημερώσουμε ότι αυτό σταμάτησε και ότι τον Ιανουάριο του 2025 είχαμε μηδενικό πληθωρισμό!. Δεν το λέμε εμείς αλλά τα στοιχεία της EUROSTAT και του ΙΕΛΚΑ. Μάλιστα σημειώνεται ότι από τον Ιούλιο του 2024 η πορεία του πληθωρισμού των τιμών τροφίμων παρουσιάζει εικόνα εξομάλυνσης τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στα βασικά καταναλωτικά προϊόντα που είναι απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση των καταναλωτών, και ιδιαίτερα των ευάλωτων οικονομικά νοικοκυριών. Αυτό σημαίνει ότι κάποιες τιμές σε κάποια είδη έχουν πέσει και σε άλλα δεν έχουν ανεβεί και αυτό είναι θετική είδηση.
Μ.Ξ.
Για τους Τσιγγάνους, όχι τους Ρομά Ι
Έχω ξαναγράψει κατά το παρελθόν για τους Τσιγγάνους που φιλοξενούμε στην περιοχή μας και οι οποίοι αποτελούν συχνό θέμα αρνητικών συζητήσεων, ενώ η ονομασία τους «Ρομά» είναι κατασκευασμένη.
Σας παραθέτω την έρευνα της Αντέλ Σιτρ για τον «Άγνωστο κόσμο των Τσιγγάνων».
«Μοιραίες Κάρμεν, χειρομάντισσες, τραγουδιστές, πλανόδιοι έμποροι, παραβατικοί, νομάδες, στερεότυπα που αιώνες τώρα συνοδεύουν τους Τσιγγάνους. Τα στερεότυπα συχνά λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία και οι ίδιοι υιοθετούν -ή «σκηνοθετούν»- την ταυτότητα που τους αποδίδεται. Η μελέτη της γλώσσας τους έδωσε στοιχεία για ινδική προέλευσή της, αλλά ζουν στον ευρωπαϊκό χώρο από τον 14ο αιώνα (στο Βυζάντιο εμφανίστηκαν τον 11ο αιώνα μαζί με τους Σελτζούκους), οι περισσότεροι μόνιμα εγκατεστημένοι σε πόλεις και χωριά. Παρά την κοινή γλώσσα – τη ρομανί με παραλλαγές και δάνεια στοιχεία από τους τόπους που διαμένουν- οι τσιγγάνικες ομάδες διαφέρουν ανάλογα με την οικονομική ζωή, την επαγγελματική ενασχόληση, τη χώρα διαμονής και τη σχέση που αναπτύσσουν με τον χώρο. Αυτή την πολυδιάστατη σχέση με τον χώρο και τις στρατηγικές οικειοποίησής του στις συναντήσεις με μη Τσιγγάνους μελετά εμβριθώς η διδάκτωρ γεωγραφίας Αντέλ Σιτρ».
Γ.Δ.
Για τους Τσιγγάνους, όχι τους Ρομά ΙΙ
Η Σιτρ αμφισβητεί τον όρο «Ρομά» διότι θεωρεί ότι κατασκευάζει εξωτερικές κατηγοριοποιήσεις και ένα συγκεκριμένο βλέμμα προς τους τσιγγάνικους κόσμους. Αποδίδει κοινά, αμετάβλητα χαρακτηριστικά στους Τσιγγάνους που εκλαμβάνονται ως ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα· γεγονός που δεν ισχύει γιατί υπάρχουν διαφορές ανάλογα με την «κουλτούρα επαφής» και το «σμήνος εικόνων» που δημιουργούνται με την ευρύτερη κοινωνία.
Τονίζει ότι οι Τσιγγάνοι στην πλειονότητά τους ριζώνουν στον τόπο, αποτελούν μέρος της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, συμμετέχουν στην πολιτισμική κληρονομιά. Άλλοι διακατέχονται στην ευρύτερη κοινωνία για να αποφύγουν τον στιγματισμό, άλλοι μένουν κοντά στους δικούς τους. Όσοι μετακινούνται, το κάνουν σε περιχαρακωμένες περιοχές χωρίς να αποσυνδέονται από τον τόπο, του οποίου η ανάμνηση και η αντίστοιχη υποδοχή υφαίνουν μια «ταυτότητα της κυκλοφορίας» και μια «μνημονική παρακαταθήκη».
-Οφείλω μια παρατήρηση- διευκρίνηση. Οι σημερινοί Δροσερίτες αποτελούν μείγμα. Οι αρχικοί ήταν Τσιγγάνοι. Ακολούθησαν διάφορες άλλες αφίξεις τουρκόγυφτων που έχουν αλλάξει την παλιά καταγωγή και εικόνα τους. Το δε όνομα «Ρομά» τους δόθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να τους περιλαμβάνει όλους.
Γ.Δ.
Αυτή είναι είσοδος πόλης
Επαγγελματικοί λόγοι με οδήγησαν στη γειτονική μας Κομοτηνή. Τόσο μπαίνοντας όσο φεύγοντας από την δυτική είσοδο της πόλης, για μια φορά ακόμη χάρηκα και ζήλεψα την όλη εικόνα.
Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι συμπολίτες θα έχουν εικόνα αυτής της εισόδου που σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά. Τρεις λωρίδες από κάθε πλευρά, παράδρομοι που οδηγούν στις παράπλευρες επιχειρήσεις, ασφάλεια και πολιτισμός.
Κι ερχόμαστε τώρα στα δικά μας. Σαν υπόσχεση όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι την έχουν συμπεριλάβει στα προγράμματά τους.
Εννοείται ότι κανείς μετά την εκλογή του δεν ενδιαφέρθηκε να προχωρήσει το έργο. Κι αυτό διότι χρειάζεται δουλειά, τρέξιμο, συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις.
Κι έτσι, είναι προφανές, μια σωστή, λειτουργική είσοδο δεν πρόκειται ν’ αποκτήσουμε, παρότι τόσο η ανατολική όσο και η δυτική βρίσκονται στο ίδιο χάλι, ας μη το κρύβουμε…
Γ.Δ.
Ο θάνατος που έδωσε ζωή
Μου είναι δύσκολο να γράψω ό,τι αισθάνομαι, όπως οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, για την τραγωδία του 3χρονου Άγγελου.
Η δυσκολία μου μεγαλώνει μάλιστα όταν ζω, παρακολουθώ το νέο μέλος της ευρύτερης οικογένειας μας πώς μεγαλώνει, πώς ζει και δέχεται μια μεγάλη και μοναδική οικογενειακή αγάπη και φροντίδα.
Όλα ήταν δύσκολα στην ιστορία του μικρού Άγγελου. Αγγελάκι 3 χρόνων, που έφυγε χωρίς αγάπη, στοργή, αγκαλιά. Γνώρισε μόνο πόνο και έφυγε προς τον ουρανό αφού η μητέρα του δεν τον αγαπούσε.
Αυτός, ο μικρός πονεμένος Άγγελος, έδωσε ζωή με τα όργανά του σε άλλα παιδιά, που οι γονείς τα αγαπούν, τα φροντίζουν, τα νοιάζονται.
Τον μικρό πονεμένο Άγγελο τίμησε η κοινωνία μ’ ένα βουβό κλάμα, με λύπη και προσευχή να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο κι επιτέλους η κοινωνία να αντιδρά όταν διαπιστώνει τέτοιες βίαιες συμπεριφορές.
Γ.Δ.
