Βιωματικές δράσεις πραγματοποιήθηκαν στην κεντρική πλατεία Ξάνθης την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου στις 11:00 από το Σωματείο ΑμεΑ ΠΕ Ξάνθης και την Περιφερειακή Ένωση Τυφλών Θράκης
Για τις ευκαιρίες απασχόλησης σε άτομα με αναπηρία μιλά στο «Ε» ο υπεύθυνος του εργαστηρίου «αξίΖΩ ΙΚΕ»
Μήνυμα ευαισθητοποίησης μέσω βιωματικού παιχνιδιού «έστειλαν» στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης το Σωματείο ΑμεΑ Ξάνθης και η Περιφερειακή Ένωση Τυφλών Θράκης, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, 3 Δεκεμβρίου 2024.
Παιδιά, υπό την καθοδήγηση των δασκάλων τους, βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία, ανέβηκαν σε καροτσάκι και πήραν μπαστούνι, για λίγα λεπτά ζώντας την εμπειρία των ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην κίνηση και την όραση. Στη συνέχεια, με μεγάλη προσοχή, άκουσαν ιστορίες και παραμύθια από τον Ερσίν Μποζ, που αναφέρονταν σε άτομα που δεν επέτρεψαν στην αναπηρία τους να αποτελέσει εμπόδιο στην πρόοδό τους και στην εξέλιξή τους.
H πρόεδρος του Σωματείου Ατόμων με Αναπηρία Π.Ε. Ξάνθης, Δήμητρα Κωτσάκη, τονίζει στο «Ε»:
«Σήμερα, 3 Δεκεμβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, μία ημέρα που καθιερώθηκε το 1992 από τον ΟΗΕ. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αναδείξουμε όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με την αναπηρία, όπως η προσβασιμότητα, η εργασία, η κοινωνική ένταξη και η εκπαίδευση».
Έπειτα, υποστηρίζει πως μέσα από τα συνθήματα εστιάζουν την προσοχή στην αόρατη αναπηρία, όπως ο αυτισμός, οι ψυχώσεις, η σκλήρυνση κατά πλάκας και πολλές άλλες ασθένειες που δεν είναι εμφανείς εξωτερικά, αλλά υπάρχουν και επηρεάζουν την καθημερινότητα των ατόμων που πλήττονται από αυτές.
Προσοχή στο θέμα της εκπαίδευσης: «Πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας, ώστε να μπορούν να απασχοληθούν αυτά τα άτομα»
«Πρέπει να κοιτάξουμε λίγο παραπάνω αυτό το θέμα που προκύπτει με την εκπαίδευση. Για παράδειγμα, περιμέναμε να κτιστεί το ΕΕΕΕΚ, αλλά έχουν περάσει πολλά χρόνια. Επιπλέον, περιμέναμε να έχει περισσότερες αίθουσες το 1ο Ειδικό Σχολείο, αλλά δεν έχουν δοθεί. Συμπληρωματικά, στο ΕΝΕΕΓΥΛ στη Θαλασσιά τα παιδιά είναι πάρα πολλά, ενώ οι αίθουσες είναι λίγες. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε και το ΕΚΕΚ ΟΑΕΔ εδώ και δύο χρόνια, αλλά δεν έχει προχωρήσει ακόμη, καθώς εκεί μπορούν να πάνε τα παιδιά μετά το ΕΕΕΕΚ της Γενισέας ή το ΕΝΕΕΓΥΛ της Θαλασσιάς. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας, ώστε να μπορούν να απασχοληθούν αυτά τα άτομα και να ενισχύσουν με αυτόν τον τρόπο την αυτοπεποίθησή τους», όπως επισημαίνει η κ. Κωτσάκη.
Ερ. Μποζ: «Ως σύλλογοι πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βάση για να αλλάξουμε την κοινωνία»
Σχετικά με τα παραπάνω, ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Θράκης, Ερσίν Μποζ, σημειώνει πως στόχος είναι να το «νιώσουν» αυτό και οι υπόλοιποι, να ευαισθητοποιηθούν και, τελικά, να ακούσουν το μήνυμα τα παιδιά μέσα από διηγήσεις. «Αρωγούς έχουμε και τους εκπαιδευτικούς που είναι ευαισθητοποιημένοι σε θέματα αναπηρίας, ενσωμάτωσης και διαφορετικότητας. Συνεπώς, κι εμείς ως σύλλογοι πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βάση για να αλλάξουμε την κοινωνία. Θεωρώ πως υπάρχει πολύ μεγάλη βελτίωση, καθώς όταν ένας άνθρωπος με οποιαδήποτε αναπηρία είναι μέρος της ανθρώπινης κοινωνίας, τον βλέπουμε καθημερινά τριγύρω μας. Δεν είναι κάτι ξένο, το οποίο είναι εγκλωβισμένο στο σπίτι του», όπως υποστηρίζει.
«Να μην χαρακτηρίζει η αναπηρία τον άνθρωπο»
«Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε εμείς είναι όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο με τύφλωση ή με κινητική αναπηρία, να μην σκεφτόμαστε αμέσως ότι βλέπουμε έναν τυφλό ή έναν κινητικά ανάπηρο, αλλά ότι έχουμε απέναντί μας ένα πρόσωπο. Να μην χαρακτηρίζει η αναπηρία τον άνθρωπο, όπως γινόταν παλαιότερα. Άλλωστε, η αναπηρία εντάσσεται στην ανθρώπινη ποικιλομορφία. Όπως ακριβώς όλα τα πράγματα γύρω μας είναι διαφορετικά, το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους ανθρώπους», δηλώνει.
Το «αξίΖΩ ΙΚΕ» εντάσσει τα άτομα με αναπηρία στον χώρο της εργασίας
Ο υπεύθυνος του «αξίΖΩ ΙΚΕ» (Διασταύρωση Καρυδιάς Κομοτηνή), Παναγιώτης Παναγιώτου, προσεγγίζει το θέμα της προσαρμογής και της απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία στο εργασιακό περιβάλλον.
«Το “αξίΖΩ ΙΚΕ” ιδρύθηκε το 2021 με σκοπό να εντάξει τα άτομα με αναπηρία στον χώρο της εργασίας. Ξεκινήσαμε αρχικά με έναν ωφελούμενο, ενώ σήμερα είμαστε συνολικά τέσσερις. Η καθημερινότητά τους είναι μία δουλειά που έχουμε όλοι: ξεκινούν να προγραμματίζουν τα είδη της συσκευασίας, τοποθετούν τα προϊόντα μέσα στο σακουλάκι, βοηθούν στον καθαρισμό και τη διαλογή των φρούτων», όπως επισημαίνει.
Κανείς στο περιθώριο, όλοι με ίσες ευκαιρίες
Ο κ. Παναγιώτου υπογραμμίζει πως τα άτομα αυτά έχουν έντονο το αίσθημα της προσφοράς και της ικανοποίησης, «γεμίζουν» σαν άνθρωποι. Συμπληρώνει λέγοντας πως κύριος στόχος του εργαστηρίου είναι να απασχοληθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι, ώστε να δουλεύουν όλοι και να έχουν έναν μισθό σε μία εποχή που λίγες επιχειρήσεις στην Ελλάδα το κάνουν αυτό.
«Με λίγα λόγια, το εργαστήριο πολεμά, ώστε να μην μείνει κανείς στο περιθώριο, αλλά να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες. Προφανώς, στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει εκπαίδευση για τα παιδιά, όπως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με όλους μας στην αρχή μίας δουλειάς».
