Βραβεύσεις από την Πρόεδρο
Σε ειδική τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου απένειμε τα παράσημα, του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος στον συλλέκτη Δημήτριο Πυρομάλλη, του Ταξιάρχη του Τάγματος της Ευποιΐας στην δωρήτρια Αθηνά Παπαχρήστου και του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Ευποιΐας στην πρόεδρο του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης Αγγελική Γιαννακίδου.
Ταυτόχρονα, ο υπασπιστής της Προέδρου της Δημοκρατίας επέδωσε εκ μέρους της στο Διδυμότειχο, τα παράσημα του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος και του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Ευποιΐας στο ζεύγος δωρητών, Παναγιώτη και Σωτηρία Αραμπατζή αντίστοιχα, λόγω αδυναμίας μετακίνησής τους.
Γ.Δ.
Tο πρόβλημα με τις απαλλοτριώσεις
Το ζήτημα με τις αποζημιώσει που έθιξε το «Ε» με πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ του συζητήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο. Όπως έγινε γνωστό το συγκεκριμένο οικόπεδο που του έγινε η άρση της απαλλοτρίωσης ήταν δεσμευμένο από το 1989! Και τότε το τίμημα ήταν 76.000 ευρώ. Ο δήμος ποτέ δεν το αποζημίωσε αλλά το είχε δεσμευμένο τόσα χρόνια . Όπως πολύ σωστά είπε ο Πασχάλης Λύρατζης αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί ο δήμος να κρατά ιδιοκτησίες και να μην τις αποζημιώνει. Είναι άδικο για τους δημότες Και επειδή υπάρχουν τουλάχιστον 40 – 50 ανάλογες περιπτώσεις πρέπει να γίνει ένα ξεκαθάρισμα και να γίνει άρση απαλλοτριώσεων για όσα ακίνητα δεν προβλέπεται να αξιοποιηθούν μέσα σε 4 – 5 χρόνια.
Μ.Ξ.
Μήνυσε την Κωνσταντοπούλου
Την άρση ασυλίας της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωής Κωνσταντοπούλου αποφάσισε να εισηγηθεί προς την Ολομέλεια της Βουλής, η Επιτροπή Δεοντολογίας. Υπέρ της άρσης ασυλίας τάχθηκαν όλα τα κόμματα, πλην ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Νέας Αριστεράς.
Η υπόθεση αφορά μήνυση δικηγόρου κατά της κ. Κωνσταντοπούλου για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, απειλής έργω και λόγω, εξύβρισης, κατά τη διάρκεια της δίκης στον Άρειο Πάγο του Επαμεινώνδα Κορκονέα για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η εν λόγω αρχηγός κόμματος διακρίνεται για τις φωνές, το…μπρίο και τις πολύωρες ομιλίες στη Βουλή.
Γ.Δ.
Το καλό να γράφεται
«Το καλό να λέγεται» λέει ο λαός μας κι έχει δίκιο. Στην περίπτωση όμως του Τύπου, το καλό πρέπει να γράφεται, να γίνεται γνωστό.
Πριν λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε διμερής συνάντηση εργασίας μεταξύ αυτοδιοικητικών και υπηρεσιακών εκπροσώπων της ελληνικής πλευράς με επικεφαλής τον Περιφερειάρχη Χριστ. Τοψίδη στην πόλη Σμόλιαν της Βουλγαρίας.
Στη συνάντηση, στο υψηλό επίπεδο των δύο πλευρών, πραγματοποιήθηκαν συνομιλίες.
Τα θετικά μάλιστα αποτελέσματα που προέκυψαν θ’ ανοίξουν νέους ορίζοντες στον τουρισμό, την επιχειρηματικότητα και την κλιματική συνεργασία. Έτσι, από την επίσκεψη αυτή η οποία ήταν ιδιαίτερα θερμή, ενισχύθηκαν και διευρύνθηκαν οι ήδη καλές σχέσεις των δύο πλευρών.
-Θυμίζω πως δεν συνέβη κάτι παρόμοιο επί της θητείας Μέτιου.
Γ.Δ.
Η αφέλεια κοστίζει…
Δε σας κρύβω την απορία μου για κάποιους συμπολίτες για την αφέλεια και την έλλειψη στοιχειώδους λογικής ακόμη και πονηριάς.
Σε μια εποχή που οι καταφερτζήδες, πονηροί καπάτσοι έχουν αυξηθεί, υπάρχουν ακόμη θύματα που πληρώνουν ακριβά την αγαθοσύνη τους.
Αφορμή για τα παραπάνω πήρα από την είδηση πως συμπολίτης πλήρωσε 10.500 ευρώ για την αγορά αυτοκινήτου. Είδε την αγγελία στο κινητό του, τηλεφώνησε και ο δράστης τον έπεισε να καταθέσει τα χρήματα όπως και έπραξε ο αφελής συμπολίτης.
Πρώτον, ακόμη κι αν η αγορά γινόταν, γιατί να πάει να αγοράσει κανείς αυτοκίνητο χωρίς να το δει;
Όπως καταλάβατε, όχι μόνον αυτοκίνητο δεν πήρε, έχασε και τα χρήματά του για πάντα.
Γ.Δ.
Αναμνήσεις Ι
Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι, που λέγανε παλιά, τότε που γράφαν με την πένα, με αφορμή σχόλιο με τον τίτλο «Τότε και τώρα» της Πέμπτης, συμπολίτης μας έστειλε επιστολή για να πει την άποψή του και να συμπληρώσει το σχόλιο.
«Δεν λέω πως νοσταλγώ το παρελθόν, τα παλιά χρόνια. Όταν όμως βλέπω επαγγέλματα που καθημερινά εξαφανίζονται, στεναχωριέμαι και τότε είναι που αναπολώ τα περασμένα.
Πού είναι ο «πλανόδιος φωτογράφος του δρόμου»;
Ο «φωτογράφος της πλατείας» με την άσπρη κελεμπία και την «καρικατούρα» μηχανή του που έμοιαζε με… φακίρη καθώς σε παρότρυνε να προσέξεις…το πουλάκι, δεν υπάρχει πια…
Πού είναι ο «παγωτατζής», ο «παγοπώλης», ο «ομπρελάς», ο «γαλατάς» και ο «παλιατζής»;
Πού είναι ο «τσαγκάρης» της γειτονιάς που περνούσε σόλες στα παπούτσια; Μέχρι που τα μπάλωνε..
Πού είναι ο «καρεκλάς» που επισκεύαζε τις χαλασμένες ψάθινες καρέκλες;
Πού είναι ο «καστανάς»; Χάθηκε κι αυτός που στις γωνιές του δρόμου, μέσα στο κρύο του χειμώνα, έψηνε και πωλούσε κάστανα.
Πού είναι ο «λουστραδόρος» και ο «ράφτης» που έραβες κουστούμι στα μέτρα σου;
Το επάγγελμα του «σιδερά» με το καμίνι και το αμόνι χάθηκε κι αυτό. Το «έφαγε» η σημερινή τεχνολογία με τις αυτοματοποιημένες μηχανές.
Ο «ξυλοκόπος» έπαψε κι αυτός να περιφέρεται στις αυλές των σπιτιών με το πριόνι και το τσεκούρι στα χέρια, για να κόψει τα χονδρά ξύλα που θα έμπαιναν στις ξυλόσομπες.
Το «λαντόνι» με τον αμαξά και το άλογο, με το καπέλο και τις χάντρες, θα το δούμε σε ελάχιστες πόλεις, νοσταλγικό απομεινάρι μιας γνήσιας εποχής.
Οι πλανόδιοι μικροπωλητές «κουλουρτζήδες» και «σποράδες», σχεδόν έχουν εξαφανιστεί»
Γ.Δ.
Αναμνήσεις ΙΙ
Και συνεχίζει στην επιστολή του ο αγαπητός συμπολίτης να σχολιάζει.
«Ακόμη και τα «παραδοσιακά καφενεία» με τα μαρμάρινα τραπεζάκια και τον καφέ «ψημένο» στη στάχτη, δίπλα στα κάρβουνα, έχουν κι αυτά εξαφανιστεί. Τα αντικατέστησαν οι καφετέριες, και ένα σωρό άλλα επαγγέλματα, που ίσως έχω ξεχάσει.
Θα ήταν ιεροσυλία να συγκρίνουμε ένα χειροποίητο χαλί στον αργαλειό με ένα μηχανοποιημένο.
Ποιος αρχιτέκτονας κτίζει τώρα με δουλεμένη αρχιτεκτονική γραμμή; Να γιατί τα παλιά κτίρια κρίνονται διατηρητέα. Τώρα θα μου πείτε και οι χωματόδρομοι έγιναν ασφαλτόδρομοι…
Σήμερα ζούμε πιο… πολιτισμένα. Οι ξερολιθιές αντικαταστάθηκαν με μπετόν, οι μονοκατοικίες με θεόρατες πολυκατοικίες, τα λουλούδια από τις αυλές τα φέραμε στις βεράντες, τα σκυλιά τα… φυλακίσαμε κι αυτά, κάνοντας τη ζωή μας δυσκολότερη.
Η σύγχρονη ζωή έφερε πολλά καινούρια επαγγέλματα και εξαφάνισε όλα τα παλιά, που σήμερα πολλούς από εμάς μας κάνουν να τα νοσταλγούμε. Να γιατί κι εγώ νοσταλγώ καμιά φορά το παρελθόν. Είναι γιατί πονάω και στεναχωριέμαι όταν βλέπω επαγγέλματα να εξαφανίζονται. Νοσταλγώ το παρελθόν και συγκινούμαι όταν βλέπω καμιά φορά ένα από τα παλιά επαγγέλματα να… επιβιώνει στη σύγχρονη ζούγκλα της ζωής. Όταν βλέπω κάποιο επάγγελμα που σήμερα σπανίζει, δεν υπάρχει πια, αυτές τις συμπαθείς «τάξεις» που έχουν εξαφανιστεί, κάθομαι και τις «καμαρώνω» αναπολώντας τα παλιά, που σήμερα αντικαταστάθηκαν ή απορροφήθηκαν με άλλα επαγγέλματα.
Πού είναι οι «καρομεταφορείς»; Πού είναι οι «λατέρνες» και οι «θερινοί κινηματογράφοι»;
Τι τα θέλετε όμως. Η τυποποιημένη «ποιότητα ζωής» ίσως μας δίνει τις ανέσεις της σύγχρονης κοινωνίας, αλλά είναι αδύνατο να μας χαρίσει εικόνες όπως εκείνου του γραφικού «νερουλά», που περιφερόταν με τις στάμνες και τα «γκιούμια» από σπίτι σε σπίτι, διαλαλώντας το «φρέσκο» νερό που πουλούσε.
Όλα αυτά έγιναν παρελθόν. Γι’ αυτό έρχονται στιγμές που όλοι μας νοσταλγούμε τα παλιά…»
Θυμίζω και συμπληρώνω ότι συνεχίζουν σε πείσμα των καιρών ο σαλεπιτζής και ο καραγκιοζοπαίκτης, τουλάχιστον εδώ στην Ξάνθη…
Γ.Δ.
Μας δουλεύουν κιόλας
Δεν άντεξα τελικά, το σχολιάζω διότι θεωρώ πως μας κοροϊδεύουν κανονικά οι τρεις γιοί, οι δύο κόρες και τα πέντε εγγόνια του πρώην βασιλιά Κωνσταντίνου;
Ο λόγος; Εκδήλωσαν την επιθυμία ν’ αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια έστω μετά από αρκετά χρόνια.
Εκείνο όμως που «βούρλισε» την κοινή γνώμη είναι ότι η οικογένεια Γλύξμπουργκ αιτήθηκε την ιθαγένεια με το επώνυμο “Ντα Γκρες”, δηλαδή «της Ελλάδας». Επώνυμο ως γνωστόν δεν κατείχαν τα μέλη της οικογένειας Γλύξμπουργκ μέχρι πρόσφατα διότι περιέφεραν στα κοσμικά σαλόνια το βασιλικό τους παρελθόν που ευτυχώς έληξε οριστικά το 1974 με το γνωστό Δημοψήφισμα με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Τέλος πάντων, το ελληνικό κράτος, μεγαλόψυχο θα τους παραχωρήσει την ιθαγένεια αφού βέβαια δηλώσουν γραπτά και υπογράψουν ότι δεν έχουν κανένα αίτημα από την ελληνική δημοκρατία. Αυτά τα λίγα για τους πολυχρονεμένους πρώην.
Ναι, είμαστε μεγαλόψυχοι, ναι ν’ αποκτήσουν ιθαγένεια οι απόγονοι του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ, όχι όμως και να μας κοροϊδεύουν κιόλας. Μια ζωή δεν συμπαθούσαν το λαό που κλήθηκαν να υπηρετήσουν…
Γ.Δ.
«Τολμήστε το με το Ξενία»
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση κατέθεσε στο δημοτικό συμβούλιο ο Μανώλης Φανουράκης από την παράταξη «Δύναμη για το Αύριο». Αφορά το πρώην Ελισσώ, δηλαδή το Ξενία που επί δύο χρόνια προσπαθεί το ΤΑΙΠΕΔ να το μισθώσει με τιμή εκκίνησης 50.000 ευρώ και δεν τα καταφέρνει. Ο κ. Φανουράκης λοιπόν πρότεινε να καταθέσει αίτημα στο ΤΑΙΠΕΔ ο δήμος Ξάνθης και να περάσει τα χέρια του το Ξενία. Σ’ αυτό με κάποιες παρεμβάσεις που θα κάνει θα μπορέσει να στεγάσει όλες τις υπηρεσίες του, όπως το Ωδείο, το Κέντρο Κοινότητας, τα ΚΕΠ κ.λ.π. Έτσι και λεφτά για μισθώματα δεν θα δίνει αλλά θα αξιοποιηθεί και ένα ακίνητο σε πολύ ωραίο σημείο της πόλης που κινδυνεύει με ερημοποίηση και βανδαλισμούς αλλά και να μετατραπεί σε άντρο περιθωριακών. Την πρόταση χαιρέτισε και ο κ. Μελισσόπουλος από την παράταξη «Μπροστά», ενώ ο δήμαρχος είπε ότι θα την εξετάσει. Ένα πολύ καλό δείγμα άσκησης εποικοδομητικής αντιπολίτευσης.
Θα επανέλθουμε στο θέμα γιατί θεωρούμε ότι είναι μια πρόταση αξιόλογη και συμφέρουσα για τον δήμο και τους δημότες.
Μ.Ξ.
