Η Σπυριδούλα Βεργούδη μιλά στο «Ε» για την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια με τίτλο «Η σακχαρένια αρκουδίτσα και πάλι χαμογελά» ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη στις 14 Νοεμβρίου
«Με το πρώτο μου παραμύθι ως αφετηρία, ελπίζω να συνεχίσω να γράφω ιστορίες που να “αγγίζουν” κοινωνικά θέματα και να εμπνέουν τα παιδιά να νιώθουν αποδεκτά και δυνατά», όπως σημειώνει
Η Σπυριδούλα Βεργούδη παρουσιάζει στο «Ε» το πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα, «Η σακχαρένια αρκουδίτσα και πάλι χαμογελά», σε μία προσπάθεια να ενημερώσει και ταυτόχρονα να ενθαρρύνει τα παιδιά να νιώθουν άνετα με τον διαβήτη τους, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη, στις 14 Νοεμβρίου.
Η συγγραφέας τονίζει, μεταξύ άλλων, πως το παραμύθι πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Αγγελάκη και στοχεύει στην ευαισθητοποίηση μικρών και μεγάλων για την ασθένεια του νεανικού σακχαρώδη διαβήτη.
«Τα προηγούμενα χρόνια, ο σακχαρώδης διαβήτης είχε «χτυπήσει» την πόρτα της σχολικής μου τάξης. Όταν είδα πόσο σημαντικό είναι για τη μαθήτριά μου με διαβήτη να νιώθει κατανοητή και αποδεκτή, ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω κάτι που θα βοηθούσε τόσο εκείνη, όσο και τα άλλα παιδιά να δουν τον διαβήτη με μια θετική ματιά», συμπληρώνει αναφορικά με την ανάγκη της να γράψει για αυτό το θέμα.
Μιλήστε μας για το παραμύθι σας με τίτλο «Η σακχαρένια αρκουδίτσα και πάλι χαμογελά!». Ποιο μήνυμα επιδιώκετε να περάσετε;
Το παραμύθι μου «Η σακχαρένια αρκουδίτσα και πάλι χαμογελά», που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Αγγελάκη, είναι ένα παραμύθι που γράφτηκε για να ευαισθητοποιήσει τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες για την ασθένεια του νεανικού σακχαρώδη διαβήτη. Απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο φυσικό περιβάλλον του δάσους, και οι ήρωες της είναι μια παρέα ζώων. Μέσα από τις πολύχρωμες σελίδες του, την στοχευμένη εικονογράφηση της Κατερίνας Παπαστεφανάτου και τους διαλόγους που διαμείβονται μεταξύ των πρωταγωνιστών, γίνονται εύκολα αντιληπτά και μεταφέρονται στον αναγνώστη μηνύματα αποδοχής της διαφορετικότητας των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη, κατανόησης και ενσυναίσθησης, προσφέροντας παράλληλα ελπίδα και ενθάρρυνση στα παιδιά που τον αντιμετωπίζουν.
Πώς προέκυψε η ανάγκη να κυκλοφορήσετε το εν λόγω παραμύθι με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Σακχαρώδη Διαβήτη στις 14 Νοεμβρίου; Θεωρείτε πως ως κοινωνία είμαστε αρκετά ευαισθητοποιημένοι;
Η ιδέα της συγγραφής του εν λόγω παραμυθιού πηγάζει από την ανάγκη να ευαισθητοποιήσω και να ενημερώσω με προσιτό και κατανοητό τρόπο τα παιδιά και τους γονείς τους για τον παιδικό σακχαρώδη διαβήτη. Μελετώντας την παιδική λογοτεχνία, παρατήρησα ότι έλειπε ένα εργαλείο στα χέρια των γονιών, των εκπαιδευτικών, αλλά και των ίδιων των παιδιών, που να μιλά για την πάθηση αυτή με τρόπο που να μη φοβίζει, αλλά να ενημερώνει και να ενθαρρύνει τα παιδιά να νιώθουν άνετα με τον διαβήτη τους. Στόχος ήταν να δημιουργήσω μια αφήγηση που θα βοηθήσει στην κατανόηση της ασθένειας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα συμπτώματά της και να προσφέρει στους μικρούς αναγνώστες θάρρος και υποστήριξη.
Όσον αφορά την κοινωνία μας, αν και συνεχώς παρατηρώ αυξανόμενες προσπάθειες ευαισθητοποίησης, η ενημέρωση γύρω από τον παιδικό σακχαρώδη διαβήτη παραμένει σε μη ικανοποιητικά επίπεδα. Τόσο η επιστημονική κοινότητα όσο και οι οργανισμοί υγείας έχουν κάνει πρόοδο στην εκπαίδευση για τη διαχείριση του διαβήτη. Όμως, πολλές πτυχές της ασθένειας, όπως η ψυχολογική υποστήριξη και η κοινωνική αποδοχή, δεν είναι αρκετά κατανοητές από το ευρύ κοινό.
Το παραμύθι μου, λοιπόν, έρχεται να συμβάλει στην κάλυψη αυτού του κενού, προσφέροντας μια απλή και προσιτή μορφή ενημέρωσης. Μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες, θα γίνει πιο φυσική και αυτονόητη η αποδοχή των παιδιών με διαβήτη, ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν με αυτοπεποίθηση και χωρίς προκαταλήψεις σε όλες τις δραστηριότητες της καθημερινότητάς τους.
Eν συνεχεία, πείτε μας δύο λόγια για εσάς, για την πορεία σας στον συγγραφικό κόσμο.
Είμαι εκπαιδευτικός και εργάζομαι 18 χρόνια σε δημόσια σχολεία της χώρας μας. Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφει και να αποτυπώνει τις σκέψεις μου στο χαρτί. Απολαμβάνω την καθημερινή επαφή μου με τα παιδιά και τα ενθαρρύνω να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο των βιβλίων. «Η σακχαρένια αρκουδίτσα και πάλι χαμογελά» είναι το πρώτο μου συγγραφικό εγχείρημα. Πιστεύω στη δύναμη της αφήγησης, η οποία μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ δύσκολων θεμάτων και νεότερων ηλικιών. Μέσα από το παραμύθι μου, ουσιαστικά θέλω να στηρίξω τα παιδιά με διαβήτη και να τους δώσω ένα μήνυμα θάρρους και αποδοχής.
Τι είναι αυτό που κατά την γνώμη σας κινητοποιεί την συγγραφική σας πένα; Λόγου χάριν προσωπικά σας βιώματα και εμπειρίες ή απλές παρατηρήσεις της καθημερινότητας;
Η αγάπη μου και η καθημερινή αλληλεπίδραση με τους μαθητές μου είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης. Τα προηγούμενα χρόνια, ο σακχαρώδης διαβήτης είχε «χτυπήσει» την πόρτα της σχολικής μου τάξης. Όταν είδα πόσο σημαντικό είναι για τη μαθήτριά μου με διαβήτη να νιώθει κατανοητή και αποδεκτή, ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω κάτι που θα βοηθούσε τόσο εκείνη, όσο και τα άλλα παιδιά να δουν τον διαβήτη με μια θετική ματιά.
Κλείνοντας, μοιραστείτε μαζί μας κάποιες σκέψεις για το μέλλον, ενδεχομένως κάποιες δουλειές που θα ακολουθήσουν.
Με το πρώτο μου παραμύθι ως αφετηρία, ελπίζω να συνεχίσω να γράφω ιστορίες που να «αγγίζουν» κοινωνικά θέματα και να εμπνέουν τα παιδιά να νιώθουν αποδεκτά και δυνατά. Η εμπειρία μου ως δασκάλα όλα αυτά τα χρόνια μου δίνει την ευκαιρία να βλέπω από κοντά τις ανάγκες των παιδιών και να εμπνέομαι για νέες ιστορίες που να μπορούν να προσφέρουν συναισθηματική υποστήριξη και γνώση σε θέματα που είναι δύσκολα να εξηγηθούν. Οραματίζομαι, λοιπόν, μια σειρά παραμυθιών που θα καλύπτουν διαφορετικά ζητήματα υγείας ή κοινωνικών προκλήσεων, ώστε να βοηθήσω τους μικρούς αναγνώστες και τις οικογένειές τους να τα προσεγγίσουν με ευαισθησία και αισιοδοξία.
Μετά την κυκλοφορία του παραμυθιού, η σακχαρένια αρκουδίτσα μου θα ταξιδέψει σε αρκετά δημοτικά σχολεία, νηπιαγωγεία, δημοτικές βιβλιοθήκες και συλλόγους διαβητικών για να γνωρίσει καινούριους φίλους και να μεταφέρει τα μηνύματα του παραμυθιού σε όσα περισσότερα παιδιά μπορεί.
